Efsa... 🔥
Normal bir hayat'ı olan genç bir kız,talihsiz bir olay ile Anne Babası'nı öldürmek zorunda kalır.
Ve o günden sonra hiç bir şey normal olmaz,ve kendini orman da yaşamaya mahkum eder...
Feza... ❄
Lise son sınıf öğrencisi olan,tek amacı lis...
Yeni bölüm ile karşınızdayım. Oy sayısı dolmasa da, sizin ısrarlarınız için yazdım bölümü. Umarım beğenirsiniz keyifli okumalar. ❣
Bu sefer sınır koymayacağım. Artık 2-3 günde bir bölüm yazacağım.
Ama siz yine de oy verin olur mu. :)
Bölüm Şarkısı: 🎧
Rachel Platten - Fight Song 🎵
Not: Bölümü medyada ki şarkıyı dinleyerek okuyabilirsiniz.
Keyifli okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
9.Bölüm: Hapishane
'Anne ve baban evde yanarken sen kaçtın öyle mi?'
Efsa'nın ağzından;
Şuan hapishanedeydim karşımda polis memuru vardı. Bende tekli koltukta oturmuş, ne yapacağımı düşünüyordum. En kötüsü ise nasıl itiraz edeceğimi bile bilmiyorum. Çünkü suçluydum. Ne kadar kabul etmek istemesem de, anne ve babamın katili bendim...
''Evet Efsa Yakar'dı değil mi?'' diye sordu, Müdür olduğunu düşündüğüm adam.
Boğazımı temizleyerek, ''Evet.'' dedim.
''Anne ve babanı en son ne zaman gördün?''
Ne diyeceğimi bilemeyerek yutkundum ve telaşla kafamı kaldırdım.
''H-hatırlamıyorum.'' diye kekeledim. Müdür ise kuşkuyla gözlerime baktı.
''Komşularınızdan bir kadın. Yangının olduğu zaman, senin evden çıktığını ve koştuğunu görmüş. Bu konu hakkında diyeceğin bir şey var mı?'' dedi Müdür, bana şüpheyle bakarken.
''Kork-tum be-ben ne yapacağımı bilmiyordum.'' derken gözümden yaşlar geliyordu.
Müdür ise hızla ayağa kalktı. O ayağa kalkınca, karşımda oturan polis memuru da ayağa kalktı.
Müdür polis memuruna bakarak, ''Sorgu odasını hazırla. Bu kız burada rahat konuşamıyor. Oda da rahat konuştururuz.'' deyince gözlerim şaşkınlıkla açıldı.
Korkuyla, ''Ne-ne yapacaksınız bana.'' diye sordum.
Polis memuru ise beni umursamadı. Arkasından kelepçesini çıkardı ve ben itiraz edemeden bileklerime taktı. Kolumdan tutarak beni koridora çıkarttı. Koridora çıkmamızla bizimkileri görmüştüm. Hepsi çaresizce bekliyorlardı.
Beni fark eden ilk kişi Feza oldu. Şaşkınlıkla elimde ki kelepçelere bakıyordu. Yanlarından geçeceğimiz sırada, Feza hızla polis memurunun önünü kesti.
Endişeli bir şekilde, ''Nereye götürüyorsunuz Efsayı?'' diye sordu.
Polis memuru ise, ''Sizi ilgilendirmez. Çekilin önümden!'' diyerek bağırmıştı.
