[BL ÇEVİRİ] Who Dares Slander My Senior Brother

Savunma Sistemi

SAVUNMA SİSTEMİ

"Ağustos'un dokuzuncu günü, alacakaranlık.

Jun YanZhi'nin yoldaşları yolculuklarındayken yağmur yağar ve Temiz Kaynak köyünde kalacak yer ararlar. Bu köyde Lu YunFei adında gür kaşları olan ve beyaz saçlı yaşlı bir adam vardır. İyi huylu ve misafirperverdir. Onunla yaşayan onun tek torunu Lu Jing'dir ve birlikte hayatta kalmak için birbirlerine güveniyorlardır. Ne yazık ki, yaşlı adam birkaç gün önce hastalıktan vefat etmiştir ve torunu eve tek başına bakmaya bıraktır. Lu Jing, genç olmasına rağmen, büyükbabasının tavrının çoğunu benimsemiştir ve Jun YanZhi'nin yolculardan oluşan grubunu gece kalmaları için onlara son derece misafirperverlikle kalmaya davet etmiştir. "

—— Tüm Yaşayanlar İçin Bir Felaket》 Bölüm 10'dan alınmıştır

Şu anda, roman Lu Jing'in vücudu hakkındaki meselesini açıklamıyordu. Bu sözler sadece bir haberciydi. (okuyucular için) Jun YanZhi'nin partisi Temiz Kaynak köyünden geçti ve Lu YunFei'yi çalan ceset tarafından konuk olarak kabul edildi. (kitapta yaşanandan bahsediyor)

O sırada, büyük bulut patlamasıyla Wen Jing, Jun YanZhi'nin partisinin, ele geçirme girişimi sırasında Lu YunFei ile karşılaşacağını umarak eski hayaleti kışkırttı.

"Sen......"

Siyah giysili adam yavaşça konuştu: "Ben Jun YanZhi'yim."

Vücudundaki yağmuru silkeledi ve Wen Jing'i çamurlu yerden kaldırdı. Bu göze çarpan muhteşem görünüm, buz gibi bir ürperti izi taşımıyordu, bunun yerine yumuşak bir bahar esintisi gibi bir his veriyordu.  Adamın sözleri onu rahatlamış ve savunmasız bırakmıştı.

Wen Jing kendi ruh halini belirleyemedi, sadece biraz sersemlemiş hissettiğini biliyordu.

Beyaz giysili adam içeri girdi, çamurlu Wen Jing'e baktı ve yumuşak bir sesle: "Ben Liu QianMo'yum. İki küçük kardeşimle birlikte bu yerden geçiyorduk ve bu şiddetli yağmura yakalandık. Seninle bir gece kalmak istiyorduk. "

Yerdeki sert cesedi işaret etti: "Bu kim?"

Wen Jing, beyaz giysili gencin sorusuna aldırış etmeden, donuk bir şekilde boşluğa bakıyordu.

Nazik bir doğa, zarif bakışlar, saf ve dürüst, açık yeşim gibi olan yüce bir bütünlük (3)... ..bu romandan bir tanımdı. Bu his miydi ......

Bu tür bir tepkiyle hiç karşılaşmamış olan Liu QianMo biraz utançla görmezden gelmeyi seçti. Garip bir şekilde öksürdü: "Küçük kardeş, bu kişi ......"

Wen Jing, yüzünü kapatmak için başını sertçe eğerek kendini toparladı: "O benim büyükbabamdı."

Liu QianMo bir an sessiz kaldıktan sonra iç geçirdi: "Büyükbaban. Bir akrabanızın size böyle şeyler yapması için ...... "

Sonra gri giysili genç şöyle dedi: "Elini kendi torununa sürmek, gerçekten nadir görülen bir şey, değil mi?"

Wen Jing, tek bir kelime bile etmeden sertçe başını eğdi.

Jun YanZhi sessizce yerdeki yaşlı adama bakarak alçak bir sesle şunları söyledi: "Çoktan geç oldu. Önce onu bir çim paspasa sarın, sabah gömebiliriz. "

♦

Wen Jing, evine soktuğu hayatını kurtaran hayırsever için evde yenilebilen her şeyi çıkardı ve sonunda dört farklı tabak ve bir çorba hazırladı.

Lu YunFei ortalıkta dolaşırken, nadiren mışıl mışıl veya çok uzun süre uyuyabiliyordu. Sürekli anksiyetesi vardı. Hayatını kıl payı kurtarmış olduğu için gerçekten minnettardı.