Inaayos na nang teacher namin ang seating arrangement namin. Kung minamalas nga naman, sa likod pa ko napunta, ang liit ko na nga eh. >.<
.
.
.
Biglang tinawag yung Terrence.
Pinaupo siya sa tabi ko! -,- Ang awkward para sakin kasi crush nga siya nung friend ko tas crush ko din siya, pero wala akong magawa.
Dahil sobrang lapit nung upuan ko sakaniya, medyo umurong ako nang konti papalayo nung bgla siyang nagsalita:
Terrence: Wag ka mag-alala, di kita kakainin.
With a smile on his face.
Nabigla lang ako sa sinabi niya. Na-misinterpret niya yung pag urong ko. Wala akong masabi, ngumiti lang din ako. xD
Hindi ko alam, pero kinilig ako sa nangyari. :D Pero kailangan ko'ng kumalma, baka mapansin nang mga kaibigan ko. XD
BINABASA MO ANG
It Doesn't Always Last </3
Teen FictionHindi lahat nang fairy tale stories may happy ending. Hindi lahat nang panahon magiging masaya tayo. Pero nasa-saatin kung pano natin ipaglalaban yung kung ano sa tingin natin ay tama. ^^
