SÖZYAŞLARI

GEÇ DEĞİL

Yavaş yavaş parkın çıkışına yürüyordum,bana arkamdan baktığını hissedebiliyordum.Ağzımdaki sözlerle gözümdeki yaşları kaldıramayacak kadar yorgun,ona savaş açamayacak kadar bitap düşmüştüm.Ne kadar da ardımdan gelmemesi için Allah'a yalvarsamda,geldi.Tam parkın çıkış kapısına varmıştım ki kolumu kavrayan eliyle vardığım kapının dışına çıkamadım.Beni tam önüne çekti ve şöyle söyledi:"Cevabımı beklemeyecek misin?"

-Ne cevabı?Ben sana bir şey sormadım ki.
-Eğer banka benimle geri oturursan cevabımı vereceğim.Ama eğer otur mazsan...gerisini sen düşün.

"Beni tehdit mi ediyorsun?"diye sordum ve onu korkutmayı umarak kaşlarımı çattım.Ayaklarının ucuna basa basa,yüksek ihtimal boyunu uzatırsa korkacağımı zannediyordu,"Evet,bu bir tehdit.Geliyormusun yoksa..."dedi,daha doğrusu ben lafını kesmeseydim diyecekti.Banka gittim ve oturdum,tabi o da arkamdan.İçli bir nefes aldı ve konuşmaya başladı.

-Cevabım,sendin!
-Ben mi?
-Evet,sendin Efsun.Sen...
-Tam olarak ne bendim,hala anlamadım.
-Sen...Hani biraz önce sordun ya 'Seni candan seven kimdi?' diye.Beni candan,canından çok seven sendin.Doğum günümü tek bilen,her kavga ettiğimde beni serserilerin elinden alan,babamın ölüm yıldönümünde mezarına sümbüller bırakan sendin.

Ne de iyi biliyordu ben olduğumu ama yorgunluğuma şimdi bir de kafa karışıklığı eklenmişti.Ne kadar da oradan koşarak kaçmak istesem de yapamadım,sanki oturduğum banka ciklet yapıştırılmıştı ve ben yerimden oynayamıyordum.Yine derin bir nefes aldı.

-Sen değiştiğinden beri sessizliğinle kahroluyorum,sensizlikle ölüyorum ve sevgine,güzel kalbine yalvarıyorum.Seni kalbimin,yüreğimin yapsın.

Konuşurken ağlıyordu ve o ağladıkça ben kahroluyordum,elimdeki mendille yeniden sildim gözyaşlarını.Afallamış,kafamı toplayamamıştım.Cümleleri kafamda toparladım ve sonra şoka uğradım.Yoksa bu bir aşk ilanı mıydı?Korku ve utançtan ellerim titriyordu.Sonra dudakları tekrardan açıldı ve beni daha da utandırmak için konuşmaya başladı.

-Açık açık konuşacağım.Sana hayranlık duymuyorum.

İçim bir yandan rahatlamış diğer yandansa kan ağlamıştı.E o zaman neden böyle güzel cümleleler kuruyor,gözlerimin içine bakarak beni neden korkutuyordu.Peşimde dolanarak neden canımı yakıyordu.
Yüzünde hafif bir tebessüm belirdi.

-Sana haranlık duymuyorum,senden hoşlanıyorum.Yaptıklarımı affedip affetmemen umrumda bile değil,gözlerime eskisi gibi bak yeter.

Dilim tutuldu.Bu...bu Berk miydi?Bir zamanlar hayranı olduğum için hakaretlerine maruz kaldığım Berk miydi karşımdaki?Evet hala aşık olmama rağmen ondan uzak durarak kendime ıstırap çektirdiğim,unutmaya çalıştığım kişi söylüyordu bu naif sözleri.Ben donuk bir şekilde beklerken o konuşmaya başladı.

-Bana nefes aldırıyorsun,sakarlıkların ve hep mutlu oluşun sayesinde yaşıyorum.Ölmemi istemiyorsan gökyüzüm ol.Sana sınıf başkanın olarak emrediyorum gökyüzüm ol!

Bu bir rüya mıydı?Masal mıydık biz?Sanki başımdan aşağı buz gibi suyu döküp kaçmıştı,sanki eteğime barut bırakmıştı.Olayın şokunu atlatamasamda kendimi zorlayarak "tamam,olurum" diyebildim.Şaşırdı,hem de çok.

-Ne!Tamam mı?Sen hala...Tam di mi şimdi,biz çıkıyoruz şimdi.Ya bi tepki versene,gökyüzün olfum desene.

Bir yandan sevinçten dört dönüp diğer yandan bir şeyler söylemem için beni sarsan o muydu?Umursamazığı ve gıcıklığıyla ün salmış Berk miydi bu?Yoksa ben halisülasyon falan mı görüyordum.Yutkundum,soğukkanlı bir şekilde "Cevabım seni tatmin etmediyse,beni sarsmana bakılırsa etmemiş,fikrimi değiştirebilirim."dedim içimden gülerek.Telaşla ellerini omuzlarımdan çekti.Onun telaşı gülmeme sebep oldu,benim gülümseyişim onun bana yeniden aşık aşık bakmasına...Tekrardan bir şeyler söylemeye hazırlandı ve hiç beklenmedik bir şekilde bana sarıldı ve aynı zamanda bir şeyler söylemeye başladı.

-Sen çirkin değilsin,aptal değilsin.Aksine çok...çok güzelsin.Aklına değilde kalbine danışman seni aptal yapmaz.O gün söylediklerim için senden özür dilerim.Seni senden çok seviyorum.Seni sevdiğimi,imajını değiştirince,bana eskisi gibi bakmayınca,ağlayınca göğe haykırınca anladım.Sonsuza dek sürer mi bilmiyorum ama seni senden çok seveceğim.