Merhaba ben Nilüfer. Hikayeye aslında nereden başlayacağımı bilmiyorum. Her şey , ummadığım bir anda sıradan bir teklife " evet " demem ile başladı. Seviyor muydum? Hayır... Sadece bir inat , minik bir inat uğruna beni sevdiğini düşündüğüm bir adamı hayatıma dahil ettim. Evet , beni seviyordu. Kibar, saygılı aynı zamanda benim ile benzer düşünce yapısına sahip biriydi. Murathan. Fazlasıyla alıngan ve bir o kadar da kırılgan bir adamdı ve bu beni bazen çileden çıkarıyordu. Küserdi. Hiç anlayamadığım bir şekilde, bir lafıma bir yerlerde alınır ve ben bana neden küstüğünü bulmak için çabalamak zorunda kalırdım. Bu hayli yıpratıcı bir durum ve neden bunun için çabaladığıma dair bir fikrim yoktu. Gidebilirdim, ondan uzaklara iğneleyici laflarına katlanmayacağım bir hayatı seçebilirdim ama bunu yapmadım. Bir şekilde beraber olmayı tercih ettim.
Murathan ile üniversite aynı bölümdeydik ve her ikimiz de sessiz tiplerdik. Zamanla arkadaş ortamında konuşmaya başladık. Bilgili ve açık görüşlü bir çocuktu gözümde. İkimiz de ülkenin halinden konuşuyor ve yurtdışında yaşama hayalleri kuruyorduk. Konuşmamız hep böyle sürdü arkadaş ortamında ve hep gün sonunda evlerimize dağıldık. Bazen grup çalışmalarında beraber aynı takımda oluyorduk ve hepsi sadece bu kadardı.
Üniversitenin ikinci senesinde , eve çıkmıştım ve ev arkadaşım Selvi , fazlasıyla neşeli ve insanlarla kolay iletişim kurabilen bir nevi popüler bir insandı. İnsanlarla konuşmaktan asla çekinmeyen, onlarla eğlenebilen ve eğlenmeyi de seven bir karakterdi. Bazen onun bu hareketli yaşantısına yetişemiyordum ne yazık ki...
Zamanla evimize birçok arkadaşımız geldi. Sabahlara kadar eğleniyor ve bundan büyük bir keyif duyuyordum. Murathan da birkaç defa bu şekilde çatı katındaki evimize geldi. Daha sonra sahildeki küçük evimize de. İyi anlaşıyor gibi duruyorduk ama bazen iyi anlaşmak da yetmiyordu. Çünkü ona karşı hiçbir ilgim yoktu. Selvi de , Murathan 'ın ne kadar yakışıklı ve iyi bir çocuk olduğunu , onu kaçırmamam gerektiğini söyleyip duruyordu. Fakat ,kalbimde ona dair bir heyecan yoktu ve yanlış bir hamlem onu hem üzebilir hem de arkadaşlığımıza zarar verebilirdi. Şimdilik onunla arkadaş olmam en iyisiydi. Her ikimiz için de...
