Pam's Pov.
Nasa kalagitnaan ako ng panaginip ko kung saan makikita ko na yung mukha ng lalaking laging nasa panaginip ko ng biglang nagulantang ako sa aking mahimbing na pagkakatulog.
"TOK
TOK
TOK
TOK
TOK
TOK"- pinto ko.
"Ay shete sino ba yun???? kaaga aga ng pangiistorbo nitong nilalang nato."
Syempre di muna ako tumayo kahit parang gusto na niyang sirain yung pinto ko! Ano siya sinuswerte binulabog niya tulog ko noh!! Pero...?
"Ahh Oo nga pala!!!!"
Napasigaw ako at dali daling tumayo para buksan yung pinto ko, naalala ko 1st day of school nga pala namin, late nako at yung kumakatok sa pinto ay si Jamie.
Ang shunga ko talaga grabe.
"Ano ba Pam? Kanina pako katok ng katok sa pinto mo at grabe ka sakin ha!! Dika pa Li-"
Nick name ko yung Pam :))). Hindi ko na siya pinatapos kasi alam kong SONA na naman yun. :P
"Okay, okay sorry na masyado lang akong napasarap ng tulog, kasiiiii makikita ko na dapat yung lalaki sa panaginip ko.... Kasoooooooo umepal yung isa diyan"
----____----
"Hayyy nako babaita wag mo nakong paringgan diyan at maligo kana malalate na tayo ohh!!"
Talaga tong si Jamie napaka inipin.
"Yessss, Maam!"
Ligo
Ligo
Ligo...
Ay nakalimutan ko pala magpakilala, By the way ako nga pala si Pamela San Andres 17 years of age Im born in the month of September 10.
Ahh mabait ako sa mabait, may pagka-moody din ako masaya ngayon tas maya-maya mababadtrip Haha ewan ko ba sa sarili ko!
Kakapalan ko na rin ang mukha ko na sabihing Oo maganda ako, maputi hindi gaanong katangkaran at swerte ko rin kasi Scholar ako sa JangGuekCollage of Manila (JGCM).
Pangarap ko kaya dun mag-aral.
*_*
My parents own some malls and restaurants here sa Manila, Alam kong nagtataka kayo kung bakit scholar ako samantalang mayaman naman kami?
Sooo secret muna yun hindi pa kasi ako handa na magreveal ng mga personal life ko kaya yung mga common muna.
My father died 2 years ago while my mother ahh medyo may misunderstanding kami?,
I have a brother kasama siya ni mama sa Amerika close kami nun at miss na miss ko na rin siya minsan tinatawagan ko siya kapag kailangan ko ng kausap ganun kami kasweet.
He's name is Ace San Andres.
At yung babae kanina?? she's my ultimate bestfriend since gradeschool kaya sanay nako sa kaniya kapag binubungangaan ako Haha XD.
Sa kadadaldal ko diko napansin na tapos na pala ako maligo.
Kumuha nako ng susuotin kong dress kasi wala namang uniform dun eh. Haler! School of rich kaya yun!
Lumabas nako ng kwarto ko!
"Jamie tara na"
Oooppss wala si Jamie?? San naman kaya yun nagpunta, chineck ko sa kusina kasi mahilig kumain yun eh, Haha wala naman kaya lumabas nalang ako.
"Oyyy anjan ka lang pala kanina pa kita hinahanap eh tara na!!. Teka noh yang hawak mo?"
"Letter galing America, sa mama mo ata, oh basahin mo na."
Ano ba tong si Jamie alam ng may misunderstanding kami ni mama eh tsk.
Umiling muna ako."Itapon mo na yan" Galit kong sabi.
"Teka! teka! di paba kayo okay ng mama mo?? Pam its been 2years, move on!"
"Eto na naman ba tayo?!, pwede ba itapon mo na lang yan kesa sa mag away pa tayong dalwa dahil lang diyan!"
" Hay nako bahala ka nga. Lagi ka nalang ganyan ehh basta bala ka na talaga."
Nairapan ko siya pagkasabe niya nun nainis kasi ako eh. Nakakaasar talaga ang ganda ganda na ng araw ko nasira pa ihhhh --__-- nakakapang asar talaga pangsira ng mood.
Bakit ba kasi kailangan pa niyang magpadala ng mga letters sabi na't itigil na niya eh.
Hayyyyyy. It's Aaaarrrrrgggghhhh.
BINABASA MO ANG
"Can this be Forever"
Teen FictionShe used to be happy. She used to be jolly. She used to be funny. But..... there will always be a "But" from the word "She used to be". Let's meet Pamela San Andres who believes in FOREVER ,the girl that will prove to us that we all have different d...
