RECTIFYING YOU (ON HOLD)

RY 20

"He's right, Russ. You don't need to change yourself, you just need to be yourself. And kahit ano ka man, tanggap ka namin. Mahal ka namin, okay? Isa pa ay walang mali sa'yo. Siguro nga ay pressured lang ang kuya mo sa school pero 'wag mong baguhin ang sarili mo nang dahil lang sa sinabi niya, kung hindi ka man niya matanggap ngayon, siguro maghintay nalang tayo ng panahon para matanggap ka niya. Kapatid ka niya kaya alam kong matatanggap ka niya. Kaya 'wag mong sisihin ang sarili mo, okay?" Tumango siya sa akin at may sumilay na maliit na ngiti sa kaniyang labi.

"T-thank you Yuqi and Siobahn..." Tumango kaming dalawa.

"S-siguro nga, hindi ako tanggap ni kuya ngayon pero darating ang araw na matatanggap niya rin ako..."

"Kailangan ko sigurong umiwas muna sa kaniya para hindi na maulit ang nangyari... Naiintindihan ko siya at alam kong hindi niya naman talaga ako gustong saktan, nagkataon lang na may problema siya sa school tapos graduating pa s'ya."

"Hindi ko na rin sasabihin kay Mama at Papa ang nangyari kasi alam ko na papagalitan lang nila si Kuya."

"Kapag nagkaroon ako ng pagkakataon...gusto kong kausapin si kuya...ayoko kasi na nag-aaway kami. Kahit pa iba ako sa kanila...ayoko na magkaroon ng tampuhan at away sa bahay dahil malulungkot sila mama at papa."

I know Russco is strong. Even though his brother did something wrong to him, he always choose to understand his brother. He doesn't want his parents to know what's happening between him and his brother. I admire him for being like this. He is indeed a good brother and son.

He's sexual preference isn't matter here. What's really matter is you being true to yourself. Maybe people around us wont accept you for being who you are, atleast you did your part which is to be true.

Maybe someday, his brother will accept him. I surely know that he will accept him.

I decided to give this day to Russco. I want him rest kaya hindi na siguro muna ako magpapaturo sa Research paper namin. Alam ko naman ang iba sa mga gagawin at kung hindi man, magtatanong nalang ako kila Aevie at Pfiper.

Niyaya ko si Russco na mamasyal kaming tatlo nila Siobahn kahit saglit para makahinga- hinga siya sa mga nangyari but he refused because he just want to stay in his room. I understand him kaya hinayaan nalang namim siya na mag- stay sa kwarto niya.

Nagbilin pa kami ni Siobahn na kung kailangan niya ng tulong, kausap o kung ano man, pwedeng pwede niya kaming i chat o tawagan. Pupunta agad kami sa kaniya para damayan siya.

After that, Siobahn and l decided to go home. He will help his sister daw kasi at gagawin ko naman ang part ko sa Research paper namin. I thanked him for accompanying me this day.

Pagkarating ko sa bahay, umakyat agad ako sa kwarto ko para gawin na ang mga dapat gawin. Nagpahatid nalang ako ng meryenda kay Manang nang magutom ako.

Mabilis lang naman ang ibang parts sa Research like Background of the study, significance of the study tapos nagtanong lang ako sa parts na mayroong computation at hypothesis. Medyo bago kasi ako sa ganito but luckily nagawa ko naman kaya na isend ko na agad sa gc ng Research ang gawa ko at bahala na ang leader na pagsamahin lahat- lahat ang gawa ng mga members. Every monday kasi ay consultation and checking, kailangan makita kung umuusad ba o hindi.

Bumaba muna ako nang tapos na ako sa ginagawa ko. Nasa sala lang ako at nanonood ng tv. Medyo naboboring na ako dahil wala akong magawa.

May narinig akong nag doorbell kaya ako na ang lumabas kaysa si Manang. Pagkarating ko sa may gate ay mayroong babaeng nakatayo roon.

"Ano pong kailangan nila?" Tanong ko. Kung tatanungin ang edad ay siguro katanda niya lang si Mommy, medyo maputi mahaba- haba ang buhok at may itsura. I think i saw her already pero hindi ko lang alam kung saan. She's somehow familiar.

Bumuka ang bibig niya pero agad niya ring itinikom.

"A-ah... i'm sorry hija, mali ata ang bahay na n-napuntahan ko..." Hindi siya sa akin makatingin ng diretso at medyo nauutal pa siya. Weird.

"Sige, hija. Aalis na ako, salamat nalang..." Naguguluhan akong tumango sa kaniya.

"Sige po, ingat po kayo." Mabilis na siyang tumalikod at naglakad papalayo. Iiling- iling akong pumasok ng bahay.

I took a half- bath before dinner. After i dressed myself, bumaba na ako.

Nakauwi na raw si Dad sabi ni Manang kaya makakasabay ko siyang kumain.

"What are your plans for tomorrow, hija?" Dad asked me.

Naalala ko na sisimba nga pala ako bukas...kasama si Siobahn.

"Bakit po, Dad?"

"Wala naman, gusto ko lang magkasama tayong tatlo nila Bry." May alanganing ngiti sa labi niya. I know he want me to be closed with Bry and to be liked before na magkasama kami tuwing weekend especially sunday.

"A-hh," l want to be with them and try to be a sister with Bry pero may lakad kami ni Siobahn. Siguro pwedeng next week nalang 'yon?

"You'll going to church tomorrow, l guess?"

"Yes, Dad."

"That's Good. Let's go to church tomorrow then." Napaangat ako ng tingin.

"Tayo pong tatlo nila Bry?"

"Yes, sweetheart. I want to spend a day with you and Bry. I know you're busy with your studies and you are making a life of being a high school student kaya kahit bukas lang ay magkasama- sama tayo." He then smiled.

Sandali akong nag- isip. Siguro nga ay sa susunod na linggo nalang kami sumimba ni Siobahn. I know he will understand me at siguradong iyon din ang gugustuhin niya. Ang maka- close ko ulit si Dad.

"Or you're with a friend, perhaps?"

"Y-yes Dad."

"I see. Your friend can go with us," He sincerely smiled. Huh? Isasama namin si Siobahn? Yes, he's a friend but he's a guy at baka kung anong maisip ni Dad but still kaibigan siya. Wala naman sigurong masama kung isama siya diba?

"Let me guess, your friend is a guy, am i right?" He said. Wala namang mababakas na kung ano sa sinabi ni Dad.

"Ahh...y-yeah,"

"It's okay, sweetheart. I want to know him. Ask him if it's okay for him to go with us tomorrow."

I just nodded.

***