short stories // random

" LOOKS vs. PERSONALITY"

Plano ko sumali sa beauty contest sa school namen

But lots of students in our school are against of me entering that contest

Kesyo daw hindi ako kasing ganda ng mga sumasali doon.

I'm danah, an ordinary shy girl,
At oo, hndi ako kagandahan. I have imperfections too, may pimples ako, scars, and I have a sensitive skin.

Lots of people call me "makapal ang mukha" dahil sa pagsali ko sa contest na iyon.

*chat*
dianne: @danah ano na namang pumasok sa kokote mo at sumali ka sa pageant?
Karl:HAHAHHA Hayaan mo siya d naman yan mananalo

Emma: himala nga nakapasok pa sya para makapagsign up e  HAHAHA

Lui: Tanga! Baka nilason niya yung officers HAHAHAHAH

—————————-

Puro masasakit na salita ang natatanggap ko sa kanila.

Nasa kalagitnaan na ng competition at palaging pagdating sa akin lahat ay tahimik.

Ako na ang susunod na sasagot para sa Q&A

"Next"

JUDGE: Bakit ka napasali sa kompetisyong ito?

I Was nervous for a moment at tinitignan ko lang ang bawat audience na naroon

" I, Danah Syzel, Is here to compete in our school campus' beauty pageant to show that not all beauty can be seen only through faces, skin, and body. I want to show that even though I'm not as pretty as my other competitors here, I wanted to tell them that even an ugly duckling like me can have an inner swan"

After that competition, hindi ako nanalo.

Dianne, the school campus' beauty. Siya ang nanalo.
It's friday today at Nasa locker area ako ngayon.

Dianne: sabi sa inyo hindi yan mananalo e HAHAHHAH
Emma: syempre sino bang mananalo na ganyan ang mukha, dami dami pa sinabi

Lui: HAHAHHA may pa swan swan p siyang nalalaman

I heard their voices at pinagtatawanan nila ako. Then they came near me.

"AHH! " Sigaw ko nang buhusan nila ako ng tubig

Dianne: yan ang dapat na napapala mo

I cried and ran towards the comfort room

Nag ayos ako ginawa ko lahat para hindi na nila ako matapakan.

I went out and some students doesn't recognize me.

I went to the faculty and gave my phone to my teacher.

" yan ang napapala mo!" Pinlay ko ang video Kung saan binuhusan ako ng tubig nila dianne.

"What's this? Bakit ganto?" tanong ng aming guro

" it's dianne ma'am" i answered

"At sino ka?"

" I'm danah"

"Danah? Danah Syzel? What happened to you?"

"Nakakapagod nang inaapakan ako ma'am"

I head out the office at biglang tumunog ang phone ko.

Someone sent a video to me.

Video kung nasaan binuhusan ako ng tubig.

I heard voices of students around me

"Danah? Is that you? Okay kalang?" My bestfriend asked me.

"Yup ako pa! "

We both entered our classroom at lahat sila nakatingin sa akin.

As I sat down on my chair narinig ko si dianne.

" ANO BA?! WALA AKONG GINAGAWANG MASAMA!" sigaw ni dianne

" dianne ang sama pala ng ugali mo"  sabi ng isa naming kaklase

"What pati ba naman kayo?! Nabrainwash din ba kayo niyang danah?!" Sigaw ni dianne habang palapit sa akin

"Ikaw! Sinira mo buhay ko! Image ko!"
sambit niya nang sasampalin nia ako pero wala akong naramdaman.

"Dianne stop it! Image?talga lang ha? Image mo lang talaga iniisip mo dito? Isipin mo naman kapwa mo dianne!" Sigaw ng bestfriend ko sa kanya habang hawak ang kamay ni dianne

" whatever!"

"Ang sama pala ng ugali non, nakakaloka" Sambit ng bestfriend ko nang umalis na si dianne

Habang nasa hallway ako naririnig ko lahat ng estudyante na pinaguusapan si dianne

"Grabeh naman pala yon akala ko anghel"

"Si dianne ba talaga yon?"

"Wala talagang hiya yung babaeng yon"

"Sayang yung ganda niya, ang pangit ng ugali"
"Ang plastik tf"

Iilan lang yan sa mga narinig ko.They saw dianne's true colors kaya ganyan.

I went back to being myself at wala nakong natatanggap na masasakit na salita. Everything has changed simula nung nakita nila ung totoong pagkatao ng akala nilang anghel.

_______________________________

🌻helianthus