Gözyaşımla ıslattığım türkümü, asarken sazımın yedi teline
Kuyruğuna basılmış bir köpek gibi acı bir inilti doldurdum sükuta
Oysa, Gül besteler yazmıştım kaşlarının enkazındaki gülüşüne
Gamzede umutlarımın gamzende gömüleceğini nerden bilebilirdim
Güz heybemden tohumlar serpe durdum coğrafyanın yedi iklimine
Serçe kuşlarının konacağı dalları uzattım fırtınalı çemberine senin
Oysa gül demetler hazırlamıştım çocuklarıma, kucağına ekilsin diye
Nazende bir akşam üstü dizinde öldürüleceğimi nerden bilebilirdim
Sen göğün gün vurmuş yanına yerleşen yedi renkli kuşaksın
Topuklarından vurulmuş yağmurlar benim göğümde
Beyazı kirletmiş çocukların sığındığı merhamet dolu kucaksın
Yer tutacağını boğazımda kuru bir düğümde, nerden bilebilirdim
Anıl Çelik
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖKYÜZÜNDE TOPRAK KOKUSU
Poetry"Uçurumun kenarındayım. Ayaklarım ölüm ile yaşamın ince ucunda. Evet görüyorum her şeyi, Her şeyin farkındayım. Gökler yıldızlarıyla birlikte işte orada Toprağın avucunda.. " Göklerimizi toprağın avuçlarında terleten milyonlarız artık. Hayallerimi...
