Çürüyor ömrümün hayat ağacı
Suyu toprağı havayı suçlayarak
Sararmış köklerinde son bir çırpınışla
Soluğu, ölümün sofrasında avuçlayarak
Dili diken bir serçenin ağıdıyla devriliyor
Tüm gençliğinin en taze yanından çatlayarak
Susuyor bahar sancısıyla doğan kelebekler
Acım, acımdan kaçıyor sıçrayarak
Derisi yüzülen bir ceylanın gözlerine doluyor yaşım
Sızım, evladını yitiren bir annenin körpe kalbinde
Yaprak yaprak eksiliyorum takvimlerin göğsünde
Yaprak yaprak yakılıyorum bir sevgilinin elinde
Anıl Çelik
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖKYÜZÜNDE TOPRAK KOKUSU
Poetry"Uçurumun kenarındayım. Ayaklarım ölüm ile yaşamın ince ucunda. Evet görüyorum her şeyi, Her şeyin farkındayım. Gökler yıldızlarıyla birlikte işte orada Toprağın avucunda.. " Göklerimizi toprağın avuçlarında terleten milyonlarız artık. Hayallerimi...
