AHİR

A-4

8 Ocak 2020

"Seninkinin durumu gün geçtikçe daha iyiye gidiyor, hastahaneden çıkmadan bir şeyler yapmaya başlasan iyi edersin."
Sibel'in sözleri zaten farkında olduğum durumun stresine beni biraz daha sokmuştu. Ne yapıp ne edip onlarların daha çok yakınına girmem gerekiyordu ama nasıl gireceğim hakkında bir fikrim yoktu şu anlık.

"Ne yapabilirim ki? Adamın nasıl bir direnci varsa.. Te Allahım ya, en geç iki güne uyanacak ve benim elim kolum bağlı."

"Çok yakışıklı değil mi bu arada? Ben hiçbir sosyal platformda kendini bulamayınca tırt bir tip sanmıştım."

"Kızım ben neden bahsediyorum, sen bana ne diyorsun."

"Biliyorsun bebişim, yakışıklı erkeklerleri öldürmeyi düşünmek yerine yatakta nasıl olduklarını düşünürüm."

Yüzümü buruşturup terslenerek cevap verdim,

"Hasta yatağında pek iyi olduğu söylenmez."

Sibel dehşetle yüzüme baktı.

"Saçmalama adam her haliye yunan tanrısına benziyor."

Kafamı iki yana sallayarak ayağa kalktım,

"Tamam güzelim, sen kardeşimin katillerinden birini düşünerek kendini okşayabilirsin ama benim yapmam gereken daha önemli işlerim var."

"Adamı öldürmek gibi mi?"

"Aynen öyle."

***

Sibel'le ettiğimiz ufak atışmadan sonra Aker Koçer beyimizin sağlık durumuna bakmak için odasına doğru ilerliyordum.
Hatta odasının dibindeydim ama önümdeki sadece göğüslerini görebildiğim koca adamlar ben kapıya yaklaştığım an duvar gibi dikilmişlerdi önüme. Bu neydi şimdi? Ne sanıyorlardı kendilerine Allah aşkına..

"Çekilir misiniz ben Aker beyin doktoruyum ve kontrol için geldim."

"Adınızı öğrenebilir miyim?"

"Niye öğrenesin?"

"Kontrol etmem gerek hanımefendi, lütfen zorluk çıkarmayın."

Karşımındaki davara üstten üstten bakmayı çok isterdim fakat boyu en az 1.90 olduğu için biraz alttan alttan baktım.
Olay çıkarmaya gerek yoktu şimdilik. Neydi planımız; samimi gözük, yakın ol.

"Ahir hanıma izin verin, kontrolünü yapsın beyler."

Tam adımı söylemek üzereydim ki benim yerime biri onları ikna etmişti. O biri ise Selim Koçer'den başkası değildi..

Arkamı dönüp samimiyetle gülümsedim.

"Teşekkür ederim beni daha fazla uğraştırmadığınız için."

"İşini yap yeter, teşekküre lüzum yok. Oğlum sana emanet."

Gülümseyen yüzüm yavaşça kasılmaya başlamıştı bile.

Sakin ol Ahir, sakin ol kızım. Bu dünya sadece onlarınmış ve içindeki her şey onların kuklalarıymış gibi davranan bu adamın ölümü senin elinden olacak. Rahat edeceksin yani. Sadece biraz zaman.
Selim Koçer'in tavrını hafızamdan silmeye çalışıp Aker'in yanına doğru ilerledim.
Yarına kalmaz uyanacağına emin olmuştum kontrollerimi yaparken.
Taburcu olması en geç bir haftaydı, bir çare bulmalıydım.
Aker'e dalmış düşünürken gözlerini hafif hafif açmaya başladı. Al işte, adam uyanmıştı ve benim elimde koca bir sıfır vardı.