Destiny

~ Bölüm 5 ~

"Ya Derin Allah aşkına Emir sana ne ara teklif etti?"

"Teklif etmedi ki."

"NEEE." Şaşkın bir şekilde ona baktım. "O zaman salak mısın kızım sen?"

"Yo sadece kardeşinin mutlu olmasını isteyen biriyim. "

"Derin... benim yüzümden zorla kendini kabul mu ettirdin?"

"Tabiki hayır kızım. Poyraz seni ikna edebilmek için benim gelmemi de isteyecekti. Dolaylı yoldan da olsa Emir ile gitmiş olacaktım. "

"Sen iflah olmazsın Derin ya. Utanmadın da hiç. Vallahi pes." Yanağıma kocaman sulu bir öpücük bıraktı.

"Senin için her şeye değer. Rezil olmaya da, utanmaya da."

"Of salak çok seviyorum seni." Havadan öpücük attı. "Babamlara ne diyeceğim ki?"

"Yakın bir arkadaşımızın dogum günü."

"Kızım gerçekten çok fenasın"

Eve yürümeyi tercih ettiğimiz için bol kahkahalı bol sohbetli bir yürüyüş olmuştu bizim için. Partide ne giyeceğimizi kararlaştırmıştık. Evin bahçesine girdiğimizde birbirimizi öpüp evlere dağıldık.

"Annneeee ben geldim. " mutfaktan çıkan dayımla gözlerim parladı. Koşup hemen sarıldım ona. Abim gibi olan biricik dayımdı o . Ben doğmadan bizde kalmaya başladığı için onunla birlikte büyümüştük. Aramızda beş yaş vardı. Yeri geldiğinde babamdan daha çok arkamda durup bir abi gibi koruyup kolluyordu beni. "Yaa ama geleceğini bilseydim çok daha erken gelirdim." Gülerek saçlarımı karıştırdı.

"Haber verseydim sürpriz olmazdı ki."

"Bıdı bıdı . Ananemi de getirseydin ya."

"Dizleri ağrıyormuş kızım. Gelemem dedi. Hem ben geleli çok oldu. Gideceğim birazdan." Üzgünce baktım.

"Ama haberim olsa daha erken gelmeye çalışırdım. "

"Bir dahakine artık. Sen bize gelirsin. "

Bazılarının kalbe iyi gelen yanları vardı. Dayım gibi Derin gibi. Ne yapsalar ne etseler bir şekilde kalbime dokunuyorlardı. Bilmeden bile iyi geliyorlardı bana. Onlarsız bir hayat düşünemiyordum. Umuyordum ki hep hayatımda kalmaya devam ederlerdi.

Günün geri kalanında babam gelmiş ve hep birlikte çay içmiştik . Sonrasında da dayım gitmişti zaten. Odama geçmeden önce babama partiyi söylemek için yanına geçtim.

"Nasılsın babacığım?" Baktığı televizyondan başını çevirip bana baktı.

"İyiyim kızım. Bir sorun mu var?" Adam da radarlı insan mübarek. Sanki hiç sormuyorum nasılsın diye. Sormuyor muyum acaba? Amaan neyse.

"Aşk olsun babacığım. Ne sorunu olacak. Nasılsın diye soramaz mıyım babama?" Masum bakışlarımı attım. "Ya tamam tamam. Ee şey..yarın akşam Derin ile bir arkadaşımın doğum günü var da . Gidebilir miyiiim babacığım ?" Sorgulayıcı bakışlarını yüzümde gezdirdi.

"Kim bu arkadaş? "

"Şey... şey ya daha yeni tanıştık sayılır. Tanımıyorsunuz siz."

"Aman hayatım sende. Neyi sorguluyorsun? Koskoca genç kız o . Gitsin." Kurtarıcı meleğim, canım annemi havadan öpücük attım. Gülümseyerek göz kırptı.

"İyi hadi öyle olsun. Gidebilirsin." Babamın yanına oturup sımsıkı sarıldım. "Sen birtanesin canım babam benim." Öpücüklere boğdum.

"Neysem gençler ben odama çıkıyorum. Şimdiden hepinize iyi geceler." Koşarak minik dünyama geçiş yaptım. Bir heyecanlanmıştım sanki ya. Derin'in aklına uyup daha yeni tanıştığımız insanlarla partiye gidecek olmamıza inanamıyordum.