Nesine kandın o gülüşün, nesine inandın.
Nesine aldandın, nesine hayat dedin, bağlandın.
Neydi seni uslandırmayan, neyine bu denli yabancı kaldın.
Gidemedin ondan öyle değil mi.
Yol vardı ama sen onda takılı kaldın.
Elleri, sanki seni cennete çekiyordu.
Gözleri sana huzuru izletiyordu.
Sözleri başını döndürüyordu.
Kelimeleri sanki en güzel dua.
İşte bu yüzden insan gidemiyordu başka yola.
