Başlama Tarihi: 21.11.20
Yayımlama Tarihi: 03.01.21
Zaman acımasızdı.
Tutmak istesen tutamaz, durdurmak istesen durduramazdın.
Yelkovanın akrebi her geçişinde tek düşündüğüm ne yapacağımdı. İçeride ölüm fermanım imzalanıyordu, benim elimden ise b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kimse takdim etmeyecek beni güneşe, Kimse götürmeyecek beni Kırlangıçların şölenine. Uçmayı hayal eden kuş, Ölmek üzere." Bölüm şiiri: Mutsuzum-Fürug FERRUHZAD
Duyduklarımı idrak etmek istemiyordum o yüzden karşımdaki adamın gözlerine bakarken kafamı iki yana sallamaktan başka hiçbir şey gelmiyordu elimden.
Avir'in arkasında abim belirdi, yeri titreten adamlarıyla aramıza girdiğinde gözlerimiz arasında ki köprü yıkıldı. "Berva bu işe karıştırılmayacak! Kansa kan, ölümse ölüm ama bacımı bu olaya dahil etmeyeceğim." Abimin sözlerinden sonra Berzan da ona arka çıktığında, itiraz etmek için birkaç kişi konuşmaya başlamıştı ki sözde dedem müdahale etti.
"Durasınız hele, nerede görülmüş topluca konuşmadan karar almak? Buyurasızın yukarı çıkalım, şark odasında neticeye varırız." İtiraz istemeyen ses tonuyla noktayı koyduğunda ağalar ayaklanmaya başlamıştı bile. Avir son kez nefretle irislerime bakıp arkasını döndü, merdivenlere doğru yürümeye başladı. O gidene kadar nefesimi tuttuğumun farkında bile değildim.
Korkuyordum, hemde delicesine. Eğer abim beni odama kadar çıkarmasa orada öylece saatlerce dikilebilirdim. Ne karar verileceğini, sonumun ne olacağını bilmiyordum elimden beklemekten başka hiçbir şey gelmiyordu. Dediği gibi:Kaderimden, olacaklardan kaçamıyordum.
|Erkeklerin Oturduğu Kısım| |Yazarın Anlatımı.|
Dilaver Ağanın isteği üzerine bütün ağalar şark odasında toplanmış, yine bir insanın hayatını karartmak için verilecek kararı bekliyorlardı. Düşman belledikleriyle aynı odanın içinde nefes almak istemeyen Avir Milan, kardeşini kurtarmak isteyen Afran, sevdiği kadını kurban etmek istemeyen Berzan... Hepsi Berva gibi verilecek kararı bekliyorlardı. Sessizlik sağır edici boyuta ulaşınca büyük aşiretlerin birine mensup Robin Ağa konuştu: "Bize buraya topladın Dilaver Ağa. Buyurasın, konuşalım verilecek kararı. Bize göre en doğrusu berdeldir, Avir Ağa da kabul etmiştir." Son sözlerini Avir'in gözlerinin içine bakarak tamamlayınca Dilaver Ağa sıkıntıyla derin bir nefes aldı.
Berva bu zaman kadar onlarla görüşmek istememiş o da saygı duymuş üstelememişti. Şimdi Amed'e (Diyarbakır'a), attığı ilk adımla hayatını değiştirecek kararla burun buruna gelmişti. Bunu ona, emanetine yapamazdı. Azad kaçarak her şeyi göze almıştı, onun için Berva'yı kurban etmeyecekti. "Berva burada doğup büyümedi. Kuralları sonuçları bilmez. Azad yardım isteyince etmiş, bunun bedelini ona nasıl ödeteyim? Azad kaçmakla her şeyi göze almıştır, bunun için Berva'yı ateşe atmam. Bunca yıl yanında olamadım ama bundan sonra tek başına bırakmam." Ağır ağzı ve keskin ses tonuyla susunca herkes nefesini tuttu. Ezdinşer Aşiretinden gelecek cevabı beklediler.
