🌈 BLS3: Chasing Your Love (BL) ✔

23

Chapter 23: Sanjou Akagi

Fourth year in our college, I've witnessed the funeral of Shainon's parents. I'm with him all that time, hindi ko siya pinabayaan. Losing both your parents in just one snap at dagdag pa ang panibagong problema, that was hard for him to handle.

Dumalo rin ang aming mga blockmates at Professors. My parents extended their condolences na labis ding nabigla sa nangyari. Rachi's even there to support Shainon's back. Wala na akong ibang naiisip that time kung hindi si Shainon lamang. Kahit ang pagtulog niya ay minomonitor ko pa.

"Jin, I'm meeting my Dad's another family today. May isa akong kapatid sa labas, we'll see to it kung ano ang meron sa last will ni Dad. Will you be with me?" Bagama't halata ang pagod sa mga mata, pinilit pa rin niya ang sarili na ngumiti.

"Ofcourse," mabilis kong tugon.

Pagkatapos ng libing ay kaagad kaming bumalik sa mansiyon nila. Kasama ko ang kapatid kong si Jun na tahimik lamang buong araw. Roon ay nadatnan namin ang pangalawang pamilya ng ama ni Shainon kasama ang abogado ng pamilya Akagi.

When I saw Mr. Akagi's other woman, hindi na ako nagtakha. She's a beauty and with her is a boy na kapatid ni Shainon sa ama. Mukhang isang taon ang kinatanda kay Jun.

"Stated here in Mr. Akagi's last will and testament, kay Shainon Akagi lahat mapupunta ang kanilang ari-arian maging ang kanilang negosyo. Siya na rin ang bahalang magbigay ng pera sa isa pang pamilya ng kaniyang ama buwan-buwan."

That's fair enough although Shainon won't be a lawyer anymore. If that's the case, ako ang magiging lawyer niya kapag nakapagtapos na kami. I'll work hard. In that way, lagi akong nakaagapay sa tabi niya.

"Jun, behave," saway ko sa kapatid.

Kanina ko pa siyang napapansin na titig na titig doon sa kapatid ni Shine. Jun's not like this on strangers. Nang tumingin din pabalik sa kaniya ay napasiksik siya sa akin habang bahagyang namumula ang magkabilang tenga.
Nanliit ang mga mata ko.

Might be Jun beeing shy.

It was then settled that Shainon will be the one responsible to his Father's other family. Hindi naman naging iba ang pagtrato ni Shainon sa kanila, katunayan nga, it was warmer than I expected.

"K-Kamukhang-kamukha ka niya..." ang sabi ng asawa sa labas ng ama ni Shainon.

Nakaalis na ang abogado at tanging kami na lamang ang naiwan dito sa sala. Ngumiti si Shainon dito at hinayaan na hawakan ng babae ang mukha niya. She teared-up, maybe remembering Mr. Akagi on Shine. Tahimik ko lamang silang pinanood.

Nalipat ang paningin ni Shainon sa kapatid na tila wala pa ring kaalam-alam sa nangyayari. Now when I look closely, both of them got the same eyes from Mr. Akagi. Those strong yet lovable eyes.

"Hi," Shainon greeted him. "I'm your big brother, Sanjou."

Ayaw kong haluan ng kung ano ang nakikita ko dahil magkapatid pa rin sila sa ama, but the way Shainon looked at his brother with those loving eyes, kinabahan ako. That was the first time I saw those emotions on his eyes. They are brothers! What is he thinking?

Pero pinagpaliban ko ang aking haka-haka. Inisip ko na baka OA lang ako sa aking mga iniisip.

One month after, saktong pagka-graduate namin ay dumating ang balita na namatay ang ina ni Sanjou. She committed suicide due to depression leaving her child behind. Naroon akong muli, saksi sa hindi pag-iwan ni Shainon sa tabi ng kapatid. Shainon even offered him to live with him. Tahimik akong nanatili sa tabi ni Shainon sa lahat ng iyon.

I've became a lawyer and a man who'se deserving enough for him. Naging abogado ako ng pamilya nila, pumalit sa dati. Shainon handled all of their business habang pinag-aaral ang kapatid. He's very doting to the kid na ang selos ko ay umabot na sa limitasiyon! Even my brother Jun became bestfriends with that kid!

"Tell me Shine..." isang araw ay sabi ko sa loob ng opisina niya sa kanilang mansiyon. "Do you like your own brother?"

Hindi ako kumurap nang manlaki ang mga mata niya sa gulat. Hindi niya naitago ang kaba at doon pa lang gusto ko nang matawa. Is he insane? Having feelings with his brother? Hindi ko akalain na aabot sa punto na ang magiging karibal ko ay ang bata na iyon! I'm fuming mad!

"Kapatid mo pa rin iyon, Shainon!" Hindi na ako nakatiis no'ng hindi siya sumagot.

"B-But Jin... I-I like him. He was so small, so cute—"

"Naririnig mo ba ang sarili mo?" Dumagundong ang boses ko sa buong sulok ng kaniyang opisina.

My eyes are bloodshot at bumilis na rin ang aking paghinga sa sobrang galit. I loosen my tie and massage my temple. This is too much! Naghalo-halo na ang aking nararamdaman na nawawalan na ako ng rason. I feel so miserable. Nakaya ko pa noong bastedin niya ako, pero ito?

Fuck, no.

"Are you still angry of me rejecting you?" Ngayon ay nang-aakusa ang kaniyang boses.

Napailing ako. Yes, babe, I'm still angry about that. But more than you slapping on my face that you rejected me, liking your own brother? No. I won't let you. That is wrong in so many ways. Magkagusto ka na sa iba kung ayaw mo talaga sa akin! Huwag lang sa taong kadugo mo pa!

How can my ego also accept that I lose to his own brother? Damn.

"Let's stop here. Ayaw ko na pag-awayan pa natin ito. Let's cool our heads for now. Pero pag-isipan mo ng mabuti iyang nararamdaman mo, Shine. Kapatid mo pa rin iyon for pete's sake."

I left him there, looking lost. Hindi ko gusto na sigawan siya o pagsalitaan siya ng mga salita na masasaktan siya, pero hindi ko rin siya hahayaan na makagawa ng mali. How ironic, Jin. Parang hindi ka nakagawa ng mali dati. But not Shainon. Gusto ko maayos ang maging kinabukasan niya. Ano pa at nanatili ako sa tabi niya para gabayan siya? Kahit sobrang sakit na?

I'll be his bestfriend if he can't even give me a chance to be his lover. I can even be his family if he wants me to. Anything. Huwag lang iyon.

Pagkalabas ko ay nadagdag ang aking inis nang makita ang kapatid ko na nakipaglalaro sa Sanjou na iyon. Hindi ko alam kung anong meron sa bata na ito at maging kapatid ko na mailap ay napaamo! Look at how Jun enjoying his company!

"Jun! We're going home!" tawag ko sa kaniya.

"Pero Kuya—"

"No! We're going home, Jun Miyamoto."

My brother glared at me at nagtatakbo papunta sa aking sasakiyan. The kid was left worried habang nakatanaw pa rin sa kapatid ko. Umismid ako. Nang tumingala siya sa akin ay masama ko siyang tinignan. Okay, wala siyang kasalanan, pero para sa akin kaaway ko siya. God! Making a kid as an enemy.

How childish, Jin.

"I don't like you," seryoso kong sambit bago siya tinalikuran.

To. Be. Continue.

AN:
Lawyer niyo, napatol sa bata. XD Sino nakaalala sa sabungan nila Yujin at Sanjou sa BNWM? Lols.