Korte verhalen

De afgrond

'Kom terug, alsjeblieft!' Tranen staan in mijn ogen en in mijn stem klinkt een snik als ik het uitspreek, maar het enige wat ik hoor is een korte klik. De verbinding is verbroken. Is het dan nu voorgoed over?

Wanhopig probeer ik nog een keer te bellen, de voicemail. Gelijk al. De telefoon die ik bel is uitgezet.

De tranen die eerder in mijn ogen stonden beginnen te rollen, mijn telefoon valt uit mijn hand. Al de energie die ik nog had is verdwenen. Beteken ik dan niets voor hem?

De zin die hij heel de tijd herhaalde, 'Dit is het beste voor je, echt, geloof me!', heeft amper waarde. Het voelt niet alsof dit het best voor mij is.

Ik ben gebroken en het lijkt alsof er stukken weg zijn, zodat ik niet meer gemaakt kan worden.

Al mijn vertrouwen wat ik nog had is verdwenen. En iets wat niets is, kan ook niet meer groeien. Hoe zou uit niets, iets kunnen ontstaan?

Geknakt laat ik me tegen een muur aan zakken, mijn knieën opgetrokken met mijn armen er omheen. Mijn hoofd rust op mijn knieën en heel mijn lichaam schokt.

Het is leeg zonder hem. Hij was mijn leven maar blijkbaar ik de zijne niet.

Een vader, die hoort toch van zijn dochter te houden? Die hoort toch voor haar te zorgen? Haar te omhelzen wanneer nodig?

Of zijn dat alleen de vaders in films? Vaders van schijnbaar perfecte karakters?

Waarom, waarom leef ik dan niet in een film?

Ik klap mijn hoofd naar achter, bonk een aantal keer tegen de muur in de hoop de brandende pijn in mijn hart te compenseren, maar wat zou dat kunnen compenseren?

Uiteindelijk pakte ik mijn telefoon, nog een keer probeer ik te bellen. Een brandend sms'je wordt verstuurd, maar de reactie blijft uit.

Gillend gooi ik mijn telefoon op de grond met alle kracht die ik heb. Het glazen scherm spat uit elkaar maar het boeit me niet meer.

Ik gris de autosleutels van de keukentafel en loop de deur uit. Met een woeste klap sluit ik de autodeur, de motor wordt aangezet en ik rij richting de bergen.

Een paar uur later zet een vader aan de andere kant van het land zijn telefoon aan. Op de achtergrond praat een nieuwslezer. Een uitzonderlijk mooie herfst dag, oorlogsdreiging in Oost-Europa en een auto die uit de bocht vloog en in de afgrond verdween.  Talloze gemiste oproepen en een, brandend sms'je.

DE AFGROND ROEPT.