PSİKOPATIN ÖPÜCÜĞÜ

Bölüm 1 - Geçmişe Dönüş

Bugün günlerden Çarşamba. Herkes için sıradan bir gün olsa da geçmişte bende açılan yaralar, bu günü unutmamı engelliyor. Bu lanet yaralardan kurtulmak için bugün psikoloğa gitmeye karar verdim.

Psikoloğumun adı Cemil Bey. Beni bu karanlık geçmişimden kurtarabilir mi bilmem ama, en azından oraya ışık tutabileceğini biliyorum.

Odadan içeri girdiğimde beni güler bir yüzle karşıladı. Bu sıcacık gülümsemeye karşın sadece bakmakla yetindim. Olanlardan beri doğru düzgün gülümseyemiyordum çünkü. Oturmamı işaret ettiği yere oturdum ve Cemil Bey'le bir müddet bakıştık. Adam derin bir nefes alarak konuşmaya başladı.

"Hoşgeldiniz Bayan?" diyerek ismimi söylememi bekledi.

"Şey Ecrin... Adım Ecrin." diyerek başımı aşağı eğmiştim.Pek konuşkan biri değilimdir. Ama artık birilerine derdimi anlatmam gerekiyordu.

Cemil bey "Pekala Ecrin hanım." tebessüm etti. "Kendinizi biraz anlatır mısınız bana?" diyerek eline bir not defteri ve kalem aldı.

Gözlerimi sıkıca kapattım ve olanları gözden geçirdim. Şimdi, yıllardır kimseye anlatamadıklarımı bu yeni gördüğüm adama mı anlatacaktım?

Derin bir nefes alıp söze başladım.

"Adım Ecrin. Ecrin Gürel. Şuan 25 yaşındayım. Belki inanmayacaksınız ama önceden çok eğlenceli, farklı, çılgın bir yapım vardı. Her şeye gülerdim. Hayat dolu ve özgür bir ruha sahiptim."

Gözlerimin dolduğunu hissettim.

"Ama yaşadığım o acı olaylardan sonra artık insanlardan uzaklaştım. Etrafımda yakın arkadaşım kalmadı.Eve kapattım kendimi. Dışarı çıkmaktan korkuyorum çünkü insanlara güvenmiyorum artık. Şuan size bile anlatırken içimden bir ses 'anlatma onun da bir kötülüğü dokunur sana' diyor. Ama anlatmasam da kafayı yiyeceğim ben. O yüzden buna mecburum."

Cemil Bey kafasını onaylamaz şekilde salladı ve gözlerimin içine dikkatlice baktı.

"Yo yo hayır, sana asla zararım olmaz. Çünkü benim işim bu ve işimi çok iyi yapan biriyimdir." diyerek gülümsedi.

Sözlerime devam ettim. "Teşekkür ederim. Nerde kalmıştım." Anlatacaklarımı gözden geçirdim. "He evet hatırladım. Yıllar önceki Ecrin değilim anlayacağınız. 18 yaşında daha üniversite birdeyken hem aşık olup hem acılarla karşılaştım.Ve öğrendiğim gerçekler birer birer kalbime hançer gibi saplandı. Şimdi o yüzden kimseye güvenmiyorum." dediğim anda gözlerimden süzülen yaşlara engel olamıyordum.

Cemil Bey masasının üzerindeki peçetelerden bir tanesini bana babacan tavrıyla uzattı. "Buyrun peçete. Kötüyseniz anlatmayın isterseniz daha sonra tekrar dinlerim sizi."

"Yok hayır anlatmalıyım." diye karşı çıktım. "Ancak bu şekilde rahatlarım. İyiyim gerçekten."

Derin bir nefes aldım ve bir nebze olsun rahatlamak istercesine anlatmaya başladım.