"Wag ka na kaya umalis. Ang lakas Ng ulan oh" pag pigil sakin ni mama
"Signal number 5 na sa bayan ng Cavite, Batangas , Laguna at Metro Manila. Samantala sa ibang lugar sa Pilipinas ay nasa signal number 3 and 4 parin" dinig naming Sabi sa balita
"Wag kana tumuloy" pigil ni Ate
"Hindi pwede. Tsaka may sasakyan Naman ako kaya Hindi na ako mahihirapan" Sabi ko bago tuluyang lumabas ng bahay
"Magandang umaga Snow" bati sakin ni Sharmaine. Kaibigan ko
"Magandang umaga Rin. Sakay ka na hatid Kita" Sabi ko at sumakay na sya
Bata palang kami ni Sharmaine, magkaibigan na kami. Sya Ang kasangga at kasama ko tuwing may problema ako
"Saan ka pupunta?" Tanong ko habang nag mamaneho
"May bibilhin ako sa mall" sagot nya
"Ah dun din ako pupunta dahil may kukuhain ako eh, sabay na Rin Tayo umuwi" sabi ko
"Okay, if you say so"
Inabot kami Ng 1 hour na dapat 30 minutes Lang Ang byahe dahil sa traffic. Traffic ngayon dahil weekend. Ngayon palang nag sisi-uwian Ang mga galing sa maynila dahil nasira ang tren kahapon kasi natamaan Ng kidlat at Buti Naman at walang natamaan o namatay. We're at the same school and same grade ni Sharmaine. Grade 12 na kami and next month na Ang graduation namin. Honor student kami pareho
Maxine's POV
"Uy Maxine sandali wag mo kami iwan Ang lakas lakas Ng ulan eh" sigaw Ng kaibigan ko na si Reign
"Kasi naman bakit Kasi di nyo dinala sasakyan nyo edi Sana di Tayo nag lalakad ngayon" maktol ni Shaira
"Bilisan nyo na Kasi" nagmamadali Kong Sabi
"Nag mamadali? Atat na atat maka bili Ng merchandise?" Pang iinis ni Rhiane
Hay nako kahit kelan talaga tong mga kaibigan ko
"Uy next weekend punta tayo sa Manila ah gala tayo" Aya ni Reign
"Sige sige game ako dyan" -Ako
"Uhm guys sumakay na Kayo Tayo ng taxi? Palakas na Ng palakas Ang ulan oh" suhestyon ni Shaira
"Mag tataxi kapa eh Ayan na Lang Naman yung store ko yawa" Sabi ni Reign with matching face palm pa HAHAHA
Alexa's POV
Mag Isa akong nag lalakad sa maulan na kalsada. Gusto Kong mag libot libot muna dahil nag aaway na Naman Ang magulang ko. Bata palang ako Wala na akong kaibigan. Mag Isa Lang ako lagi, walang may gustong kausapin ako dahil isa akong wierdo. Ito ako ngayon, di Alam Ang pupuntahan, gusto ko mag pakalayo layo kasi nasasakal na ako, nasasaktan ako sa mga sinasabi sa akin na Sana di na Lang ako nabuhay, oo hiniling ko Rin na Sana mamatay nako pero Wala eh ayaw ako kuhain ni lord
"Tabi!" Dinig kong sabi ng binata na tumatakbo papalapit sakin. Sa kasamaang palad ay Hindi ako nakaiwas kaya nabangga ako Ng skateboard nya na naging dahilan upang mapatumba ako
"Ate ayos kalang?" Tanong sakin Ng isang dalaga na kasing edad kolang ata
"Ah salamat" Sabi ko at tinulungan nya akong makatayo. Nang nakatayo na ako ay agad syang tumakbo at sumakay sa isang kotse. Sana meron din akong kaibigan, Nakita ko Kasi na kaibigan nya Ang kasama nya eh.
Book Cover:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
