Im Faded

Chapter 7

~I'm Faded~
Chapter 7
Written by:Mharl

"Do you reallly love me?" I ask him seriously then he look at me quietly

He holds my face with his 2 palm. I just can't believe that someone will love me as strong as this

"I do, I do love you, you are something to me, something that I need to treasure" saad nya saakin, nagulat nalang ako ng biglang may tumulong patak ng luha galing sa kanyang mga mata

"Why are you crying?" Natatawa ko bigkas, mabilis kong tinanggal ang luha sa mukha nya then I chuckled

"Nothing, I just realize that I have the greatest diamond" bigkas nya saakin

"Tama na nga, lets go to other places" saad nya saakin

He look at me pricelessly, para akong lalagnatin the eay he look at me, it is like carrying a blocks

"Im not comfortable" mahina kong saad at napatingin sya saakin habang nakakunot ang nga noo

"I am not use to it" saad ko, I mean we used to do this things

But this is different, may halong malisya na to

"Okay, I will try to limit my self" saad nya saakin at umakbay sa balikat ko

"Where are we going?" Tanong ko sa kanya ng mapansin na tinatahak namin ang parang pa probinsyang lugar dahil puro puno halaman ang aking nakikita

"You will know, you will know" saad nya saakin at ngumiti lang

Walang nagsasalita saaming dalawa tanging ang music lang na sippy cup ni melanie martinez ang maririnig mo, he just keep on looking at me

"Why are you keep on looking at me?" Tanong ko sa kanya then he hold my hands

"I realize, what if di tayo nagkakilala?where I am now?where are we now?" Tanong nyang wala naman talagang kabuluhan HAHAHA

"I think I am nothing" I said,natawa nalang ako ng mag blush sya, he is so cute

"Oh, andito na pala tayo" saad nya saakin at naghanap ng paparadahan

"It is a small house, kubing kubo ang itsyra, gawa sa kawayan at ang bubong ay gawa sa dahon ng puno ng buko, nag iisa lang ito, walang kalapit na bahay at napapaligiran ng bermuda grass

"What place is this?" Tanong ko sa kanya, inalalayan nya akong bumaba

"This place is where I exist, dito ako ginawa ng mga magulang ko" he said then chuckled

"Huh?" Naguguluhan kong tanong, panong ang nga magulang nya ay titira sa isnag kubo eh napaka yaman ng pamilya nya

"They love experiencing a simple life, kahit na mayaman sila they always making sure to have a break in a chaotic world, so they palnned to biild this small house, sila mismo ang gumawa nito" saad nya saakin habang manghang nakatingin sa paligid

"Only the two of them" saad nya ulit at tumingin saakin

He hold my hands then gave me a satisfying look

"Lets go inside" saad nya saakin at hinila na ako papasok

Hindi naka lock ang mga pinto nito sabi nya sa kanila daw ang buong lupain nato kaya walang sino man ang pwedeng pumunta dito, kahit saan daw ako maglibot ay wala daw makikitang taong dumadaan dito o kahit iba pamg bahay na nakatayo malapit dito, ayae daw kasi ng nga magulang nya ng ingay, ayaw ng mga magulang nya ng problema so they decided to buy a land

"Mabilis naagaw ng mga mata ko ang lugar, napakadaming gamit dito kahit na maliit lang ito, nakabalot sa puting mga tela ang lahat ng gamit dito upang hindi siguro maalikabukan