Chapter 11

282 14 1
                                    

~I'm Faded~
Chapter 11
By:Mharl

"Jean? Jean anong ginagawa mo jan?" Tanong ko kay jean dahil nakatayo lamang ito sa madilim na kwarto habang nakatalikod saakin

"Jean are you okay?" Tanong kong muli habang mas pinapalaki pa ang pagbukas sa pintuan, lumikha ito ng kakaibang lagikgik na tila ba ay ang puputol sa mga ugat ko

Nang mas makalapit ako ay unti unti kong naririnig ang maihinamg hikbi na naggagaling sa kanya, pagkahawak ko sa kanyang balikat ay agad nalamang itong napatingin saakin dahilan para mapaatras ako

Jean has a blood on her face, patuloy ito sa pag agos na nang gagaling sa mukha nya

Nag akmang hahawakan bya ako ay agad kong naisara ang pinto at napamulat nalang ako ng biglang tumunog ang phone ko, napahawak ako sa dibdib ko dahil sa kaba, napahawak ako sa tabi ko at napansin ko na wala na pala si rithlan, agad kong hinawi ang mga luhang namuo sa gilid ng mukha ko, naoahagulgol nalang ako ng iyak dahil sa masamang bangungot na pinagdaanan ko

Bakit ganun? Hindi ko naman sinasadya na mapabayaan sya, God kbows how much im worried to her

Pero bakit parang ang bawat pag hinga ko ay isang napakalaking kasalanan?

Agad kong kinuha ang phone ko at kumuha ng tubig sa ref upang mag timpla ng malamig na chocolate drink. Babalik na sana akong muli sa kwarto ko ng maisipan kong pumunta sa rooftop nila at duon nalang muna magpalipas ng gabi

Pagka akyat ko ay agad naagaw ang atensyon ko ng isang babae, likod palang nito ay alam ko na kung sino

"Do you have a problem?" Pang aagaw ko sa atensyon nya, agad itong napatingin saakin at mabilis na pinunasan ang mga luha nya

"Ikaw pala, akala ko kung sino na" saad nya habang nakangiti

I wonder why she is in this place at the middle of the night but I got curious why theres a tears in her face

"Bakit di ka pa natutulog?" Tanong nya saakin habang nakatingin sa langit

"We'll,a nightmare just appear in my dream" agad itong napatingin saakin na tila ba may ibig sabihin

"You know what Demeter, I am so jelous to you" napatingin ako sa kanya, she is smiling like she is fighting a bery big problem

"Rithlan really loves you, he love you with his full heart" agad akong naguluhan sa mga sinabi nya. May problema ba sila ni Ivan?

"You are so beautiful, and I know that is not the main reason why rithlan loves you like crazy" sambit nya at saka pilit na tumawa

Agad kong naramdaman ang lungkot nya kaya naman napa hagod nalang ako sa likod nya upang I comfort nya, oh shit

"You know what is a saddest part being a girl? When everything you want turns into him? I mean when the meaning of everything for you is the person that you love, but still, he is not contented for what you gave" dito na bumuhos ang luha nya, patuloy ito sa pagpatak. Napayakap nalang ako sa kanya at unti unti nading tumulo ang mga luha nya. Shet Ivan

"He kept on saying he loves me, I know its sincere but why the fuck he want someone to go back on his life?" Dagdag nya pa, hinayaan ko lang syang umiyak, I know only time can heal the pain, and I dont know on how can I make her feelings heal

"Sorry andrama ko, gusto ko lang talaga maglabas ng sama ng loob" kunawala na sya sa pagkakayakap saakin at agad na pinunasan ang mga luha nya

Habang tumatawa, natawa din naman ako ng mapansin na may luha na pumapatak mula sa mga mata ko

"Ano ka ba? Bat ka umiiyak?" Natatawa nyabg bigkas saakin na ikibatawa ko din

"Ikaw kasi eh" sagot ko naman

Im FadedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon