Im Faded

Epilogue

~I'm Faded~
Chapter 41(last chapter)
By:Mharl

Halos isang buwan na matapos ang lahat ng nangyare, nabuhay si Cyron ngunit nasa pangangalaga sya nila Jean yan yung huli kong balita sa kanya, after all ayaw ko ding marinig ang pangalan nya. Jenny died because of how Jean Shoot her head, anna is commatose because of a bullet on her head

"You need something?" Tanong ko habang inaabot ang ibang pagkain sa mga bisitang nakikiramay, hindi na na tinuloy ang business trip because of what happened, until now kinakabahan padin ako

"Ako na magpahinga ka na, im sure na ayaw ni Rithlan na napapagod ka, dont cry im always here" kinuha ni Jean ang tray na may tinapay sa kamay ko at inilapag ito sa table na malapit saamin at niyakap ako

"Alam kong mahirap tanggapin pero ito ang best na gawin, kalimutan na natin sya" saad nya at saka humiwalay at pinunasan nya ang luhang tumulo sa mga mata ko

Mamimiss ko sya

Hindi ko alam na isang araw kailangan kong magpaalam sa kanya

Na isang araw kukunin sya ng diyos sa tabi ko.

I will surely miss you

Natalia

Napakapit nalang ako sa bulsa ko matapos mag vibrate ang phone ko kaya agad ko itong sinagot

"Wait, doctor perez is calling" paalam ko kay jean at naghanap ng tahimik na lugar

"Hello doc any problem?" Tanong ko kay doc, ilang segundo ang lumipas bago sya magsalitang muli

"I think i can't explain, pumunta ka nalang dito" saad saakin ni doc na nagpakaba saakin, agad kong kinuha ang susi ng kotche ni rithlan na naiwan saakin, agad akong nagpaalam kay jean at sa mga kamag anak ni Natalia at mabilis na nag drive papunta sa Hospital

Ambilis ng pagpapatakbo ko

Nanginginig ang mga kamay ko habang patuloy sa pag agos ang mga luha ko

"You re the most beautiful thing ever existed"

"Im willing to sacrifice everything for you"

"I cant just let you go and leave me, please baby stay with me"

"I want to get drunk with you"

Mas lalong tumulo ang mga luha ko

Para akong binabalik sa nakaraan

Lahat ng mga salitang sinasabi nya saakin ay tila binubulong saakin ng puso ko

Tila lahat ng mga bagay na ginawa nya at unti unti kong nararamdaman

Nang makarating ako sa hospital ay hindi ko na nagawang iparada ang kotche, agad akong bumaba sa kotche at takbong pumasok sa loob ng hospital

Pagkakaliwa ko sa pasilyo at agad akong humakbang papunta sa elevator, ako lang mag isa

Nanginginig kong pinindot ang floor kung nasaan ang room ni rithlan

Andaming tumatakbo sa isip ko ngunit ang nais ko lang mangyari ay ang bumalik na sya saakin

Agad akong lumabas sa elevator at mabilis na hinanap ang room ni Rithlan

Room 143

Nanginginig kong pinihit ang pinto at tumambad saakin si ivan na namumula ang mga mata ganun din si april na nakaupo sa isang gilid habang nakayuko

"Wh-what happened?" Hindi ko alam kung saang parte ng katawan ko nahugot ang lakas ng loob na magtanong, napatingin saakin si ivan atsaka ngumiti ng pilit