BVBY7

353 20 15
                                    

"Hayır ikimizde uyuyoruz" dediğinde derin bir nefes alarak gözlerimi açtım. Korkuyla gözlerimi etrafta gezdirirken onun da yanımdaki koltukta uyuduğunu gördüğümde derin bir nefes alıp gözlerimi kapattım. Rüyaydı ama belki de hayatım boyunca gördüğüm en garip rüya olabilirdi. Çok gerçekçiydi. Hatta öyleki Yağız'ın 'anne' diyip bana sarıldığı kollarını hâlâ üzerimde hissedebiliyordum. Üzerime dökülen soğuk su hâlâ üşümeme neden oluyordu. Saçlarımın yeşil olduğunu gördüğümdeki sinirimi hâlâ hissediyordum.

Elimle yüzümü sıvazlayıp koltuktan kalktım. Yağız hâlâ uyuyordu. Neden onu uyandırmamak için yavaş hareket ettiğimi bilmiyordum ama sessiz adımlarla banyoya girdim. Aynadaki yeşil olmayan saçlarıma gülümseyerek baktım.

Elimi yüzümü yıkayarak dişlerimi fırçaladım ve banyodan çıkıp tekrar salona girdim. Yağız'ın uyuduğu koltuğun boş olduğunu gördüğümde etrafıma bakındım. Bedenimi panik dalgası sarmıştı. Her an her şey olabilirmiş gibi hissediyordum ki her an her şey olabilirdi çünkü evimin içinde akıldan sorunu olduğunu düşündüğüm bir Yağız vardı. Ses çıkarmadan odalara bakmaya başladım. Mutfakta, salonda, balkonda, banyoda yoktu. En son odama baktığımda üzerine benim geniş beyaz tişörtümü, altına da benim eşortmanımı giymeye çalışmış ama bel kısmından sığamamış olan Yağız'ı aynada kendi yansımasına bakarken gördüm. Dudaklarım yukarı doğru kıvrılırken bu haline gülsem mi ağlasam mı bilmiyordum.

"Ne yapıyorsun?" dediğimde bana bakmadan aynaya bakmaya devam etti. Gerçekten çok garip biriydi ve onunla aynı evde olmak beni korkutuyordu.

"Yağız?" dediğimde bana döndü.

"Ne yapıyorsun?" dediğimde cevap vermeyip bir süre yüzüme baktı ve sonra arkasını dönüp makyaj masama ilerledi. Eline kırmızı rujumu aldığında onu da sürecek olduğunu anlayıp yanına ilerledim ve ruju elinden çektim.

"Ne yapıyorsun?" dedim kaşlarım havada şaşırmış bir halde. Benim kıyafetlerimi giymesi hem komikken hem de korkutucuydu. Yağız korkutucuydu.

Vermem için elini uzattığında derin bir nefes alıp ruju avucuna bıraktım. Vermezsem yapacağı şeyi kestiremiyordum. Yağız hakkında bir şey tahmin etmek, onu anlamak, ne yapacağını bilmek imkansızdı.

Ruhu açtıktan sonra bana döndü ve beni makyaj sandalyeme oturttu. Ona kaşlarım çatık bir şekilde bakarken bana doğru eğilmişti. Baş ve işaret parmağıyla çattığım kaşlarımı ayırdıktan sonra "kırışıyor" diye mırıldandı ve sonra ruju dudağıma sürmeye başladı. Başlarda normal bir şekilde sürerken sonra taşırmaya başlayınca yüzümü çektim ve "yeter bu kadar Yağız ne yapmaya çalışıyorsun?" dediğimde hiç beklemediğim bir şekilde 'hayır!" diye bağırınca sesli bir şekilde yutkundum. Gözlerim kocaman açılmışken ruju tekrar dudaklarıma değdirip sürmeye başladı. Ruhu yanaklarıma kadar çıkardıktan sonra ruju kapatıp yerine koydu ve eline rimelimi aldı. Rimeli kirpiklerime sürmek yerine gözümün altından, kaşlarıma kadar yukarıya doğru çekti ve ikisine de aynı işlemi uyguladıktan sonra bu sefer eline allığımı aldı. Yanaklarım tamamen kırmızı olana kadar eliyle sürdükten sonra durup bana baktı. Ne yapıyordu? Oyun mu oynuyordu? Bir şey de diyemiyordum çünkü korkuyordum.

Göz kalemimi alıp gözaltlarımı fazlasıyla taşırarak boyadı ve kalemi kapatıp yerine koydu. Sonra saçımdaki tokayı çekerek çıkardı. Aynadaki görüntüme neredeyse ağlayacakken eline tarağımı alıp saçlarımı aşağıya doğru taramak yerine yukarıya doğru tarayıp kabarmasını ve keçelenmesini sağladıktan sonra tokayla dağınık ve gevşek bir şekilde tutturdu. Aynadaki halime gözlerim dolmuş bir şekilde bakarken burnumu çektim. Biran önce gitmem gerekiyordu. Korkuyordum.

Kıyafet dolabıma ilerleyip kendi kendine bir melodi mırıldanırken kıyafetlerimi karıştırdı. Elbiselerimi tek tek çıkarıp yatağımın üzerine bırakıyordu ve mırıldanmaya devam ediyordu. Ne yaptığını, ne yapmak istediğini, ne yapacağını bilmiyordum ama ne yaptığını merak ediyordum. Sanki aklında bir şey varmış da onu yapıyormuş gibi bir hali vardı ama neydi? Ne yapıyordu? Neden yapıyordu?

Beyaz, dizlerime uzanan geniş elbisemi eline alarak gülümsedi ve mırıldanmayı bırakarak bana doğru dönüp yaklaşmaya başladı. Elbiseyi üzerimde kıyafetlerim olmasına rağmen üzerime geçirip kollarımı elbisenin kol kısımlarından çıkardı ve üzerimde düzelttikten sonra elimden tutarak beni ayağa kaldırıp aynanın karşısına geçirdi. Aynadaki halime bakarken dayanamayarak ağlamaya başladım. O da yanıma gelip arkamda durarak bana hayran bir şekilde baktı. Ağlamalarım artarken elini saçlarımda gezdirdi. Ağlamam yavaşça dururken ne yaptığına baktım. Kolumdan tutarak beni kendine çevirdikten sonra gözleri kocaman açılmış bir şekilde tıpkı küçük bir çocukmuş gibi gözlerime baktı ve "anne?" diye mırıldandı. Bedenim korkuyla sarsılırken benimde gözlerim kocaman açıldı.

Aklıma gördüğüm rüyadaki bana 'anne' deyişi gelirken kaşlarımı çattım gülümseyerek bana bakan adama.

Herkese merhaba. Herkese kucak dolusu sevgiler. Herkese mutlu yıllar.

2019 berbat geçti umarım 2020 güzel geçer dedik. 2020, 2019'dan da berbattı. Hem korona hem başka mevzular derken 2020 gerçekten herkes için çok kötü bir yıl oldu. Tüm kalbimle 2021'in herkes için çok güzel olmasını diliyorum. 2021'in herkese sağlık, huzur, sevgi, aşk, başarı, , mutluluk getirmesini, tüm sevdiklerinin her zaman yanında olduğu çok güzel bir yıl olmasını diliyorum. Umarım şu korona da tamamen kalkar ve güzel hayatımıza dönebiliriz. Yinede o zamana kadar maske takmayı, mesafe koymayı, temizliğimize özen göstermemiz gerektiğini biliyorum ve sizlerin de bunu bildiğini biliyorum:)

Hepinizi nasıl da çok özlemişim. 2021'de PS kitabımı düzenleyip kitabı uzatacağım gibi aynı şekilde BVBY kitabıma da düzenli bölüm atmaya çalışacağım. Tabi bunlar 2021'in hangi ayında olur emin değilim ama sonuçta yapacağım çünkü sizleri çok ihmal ettim bunu biliyorum ve hepinize kucak dolusu sevgilerimi veriyorum. Hepiniz iyi ki varsınız.

2021 HEPİMİZ İÇİN TÜM SEVDİKLERİMİZ HER ZAMAN YANIMIZDAYKEN SAĞLIKLI, MUTLU, HUZURLU, İŞLİ, SEVGİ DOLU, AŞK DOLU, BAŞARI DOLU GEÇSİN İNŞALLAH❤❤❤

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 31, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

BİR VARMIŞ BİR YOKMUŞ #Wattys2018Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin