Balodaydık, o kadar sıkılmıştım ki o salak şaban maymunları bile özlemiştim. Müzik klasik keman, büsbüyük öküz gibi avizeler, teyzeler 13 yaşındaki kızların giydiği elbiseyle kibarcık gibi yürüyorlar, kırmızı şerbetin başında bir sürü insan, hayvan gibi 12 katlı pastanın etrafında ben de dahil bir sürü çocuk aval aval bakıyoruz, bakıyoruz da balo başlayalı 2 saat oldu!? Ne zaman dağıtacaklar? Derken bizi ordan kovdular, hayır yani napiyoruz sanki? Pastaya bakıyoruz. Bakmamak elde değil. Evettt pastalar da geliyorr! Hemen yerime, annemlerin masasına oturdum. Vee geldi, ayyyy bu ne beee?! Bu hayvan gibi pastadan karınca yavrusu kadar pasta mı gelir be?! Tamam, karınca yavrusu abartı nasıl anlatsam, defter yaprağı inceliğinde tabağın çeyreğinin çeyreğini doldurmuş. Yemedim, banane! Eve gider kendim yaparım, hepsinide ben yerim tabi o kadar değilde. Canım sıkılmaktan sıkılıyordu. O yüzden annemden izin alıp eve gittim. O sıkıntıyla canım o kadar korku filmi izlemek istiyordu ki! Eve gittim, ilk olarak dekorasyon yapacağım. Evdeki tüm mumları alıp oturacağım yeri çevreledim. Işıkları kapattım, yanıma pufpuf ayımı aldım, üstümü değiştirdim. Ve şu anlık izlemediğim tek korku filmi olan ANNABELLE ı açtım. Film bitmek üzereydi ve ben korkudan geberiyordum, ya benimde pufpuf ayımın içine o kızın ruhu girerse?! Ama hâlâ filmin bitmesini bekliyordum. Bir anda koyduğum ilk mum söndü, o kadar korkuyordum ki kelimelerle anlatılmaz. Sonra pencere açık mı baktım, hayır kapalıydı. Sonra oturmak için arkamı döndüğümde ilk 3 mumun söndüğünü fark ettim. Sonra televizyonu kapatıp ışığı açtım, ışığı açtığımda tüm mumlar söndü. Sonra odamın kapısı çarptı. Gözlerim faltaşı gibi açılmıştı. Sonra geri geri gitmeye başladım, kumandayı alıp televizyonu açacaktım sonra önüme baktım kumanda yoktu! İyice korkup sinirim bozulmuştu. Sonra kafamı yan çevirdim ve perdenin oraya baktım, bir siyahlık geçti ordan. Belki gözümde lensim olmadığı için öyle olduğunu düşündüm (ben görme lensi kullanıyorum) Lensimi taktım, yine siyahlık geçti ve PEHH, AHHH KAHH diye sesler geldi. Ben o korkuyla ayağımdaki pundoflarla çığlık atarak üst komşuya çıktım
