Bir anda apartman sallandı. Ve hepsi rüyaymış. O an çok sevindim. Pastayı yedikten sonra uyuyup kalmışım. Şimdi ise arabadayız ve eve gidiyoruz. Eve vardık ve herşey normaldi. İçimden bir oh çektim ve pufpuf ayımı kardeşime verdim. Hemen üstümü değiştirdim. Ve yattım. O anda uyuyup kalmışım. Sabah kalktığımda salak abim, odamdan eşya alcam diye takır tukur sesler çıkardı. Sonra o da yetmezmiş gibi neden uyandın diye sordu. Tek kelime ile "Gerizekalı!" Diye bağırdım. Sonra hemen odamdan çıktı. Benimde o uyanmakla gözüme uyku girmedi. O yüzden kalktım. Ve elimi yüzümü yıkamaya giderken "ŞLAPP" yere çakıldım. Gözlerimi tam açamadım fakat gördüm. Kiraz denilen afacan kardeşim tren logosunu oynicam diye hepsini çay bardağı olarak dizmiş, haliyle bende görmedim ve ayağım takıldı. O anda bir bağırışım var! Aklınız hayaliniz durur!
Ne yapacağım ben bu kardeşlerimle?! Bir tanesi bile mi düzgün çıkmaz yaa! Hepsi salak! Bir çimdik bile akıl yok! Fakat işlerine geldi mi ikisi de EİNSTEİN!!!! Kardeşim Kiraz, ABLAA! BEN ACİM! diye bağırdı. Bende NAPAYIM SALAK ABİNE SÖYLE ALIN YİYİN. dedim. Sonra bu ikisi gitti. Bende karşı komşumuz Nida ile kahvaltıya gittik. O değilde bir tost 5TL yaa! Her neyse biz doyduk böyle çarşıyı falAn dolaştık.
