Agaist // Taekook

5.Chapter 1.part-confession

"Satirler, lanet olası koyunlar!"dedi bir asker yaralı kolunu tutarken. Jungkook ilk yardım çantasını büyük demir dolabın içinden çıkartırken askerin bu isyanını her zamanki gibi görmezden geldi. Sağlık ekipleri henüz gelmediği için az önceki saldırıdan yaralanmış üç askerle o ilgilenmek zorundaydı ve mızmızlanma kendini dinleyecek kafada hissetmiyordu. Eline aldığı çantayı kolu yaralı olan askerin yatağının üzerine koyup açtı. İçinden tentürdiyot, pamuk, sargı bezi gibi çeşitli malzemeler çıkardıktan sonra yumuşak sayılabilecek bir sesle "Söylenmek yaşananları değiştirmez, kolunu uzat."dedi.

Asker çekincence kolunu komutanına doğru uzattı, bir komutanın böyle bir şey yapması şaşılacak bir şey değildi çünkü komutanlarda acil sağlık eğitimi alırlardı ve sağlık ekipleri askeri tesise ulaşana kadar genellikle komutanlar askerlerle ilgilenirlerdi fakat iş Jungkook'a gelince odadaki alfalar onun kendilerine yardım etmeyeceğini düşünülmüşlerdi ,görünen o ki yanılmışlardı.

Jungkook tentürdiyot döktüğü pamuğu nazikçe askerin yeni yeni kanaması durmaya başlamış derin yarasına bastırmaya başladı, eli şaşılacak derece hafifti ve yara yanmasın diye ara sıra ilaç sürdüğü bölgelere üflüyordu. Diğer askerler suspus kesilip komutanlarını izlerken omega seri hareketlerle ilaçladığı yerleri sargıladı. İşi tamamen bittiğinde sonuç iyi gözüküyordu, zaten Jungkook her işi profesyonelce ve kusursuz yapardı.

"Teşekkürler komutanım."dedi asker mahcubiyetle. Mahçup hissetmesinin nedeni Jungkook'un ona yardım etmeyeceğini düşünmesinin yanında onunda pek çok arkadaşı gibi omega komutana fikrine ters olmasıydı fakat zamanla Jungkook'un işinde ne derece iyi olduğunu görmüş ve bu düşüncesinden vazgeçmeye başlamıştı.

Jungkook samimi bir gülümseme sundu, ortaya çıkardığı tavşan dişleri ve tek yanağındaki gamzesi askerin nefesinin kesilmesine yetmişti, "Önemli değil, görevim."dedi ve oyalanmadan sıradaki askere geçmek için ayaklandı.

Yanına geldiği diğer asker komutanın gözlerin içine bakarak "Gerek yok, iyiyim komutanım."diye sert bir sesle söyledi. Askerin yarası tartışmasız odadaki en ağır yaraydı, kurşunla yaralanan bacak her geçen saniye daha çok kan kaybediyordu. Jungkook omuz silkti "Keyfin bilir."diyerek odadaki üçüncü ve son askerin yanına geçti, böyle şeyleri kafasına takmaması gerektiğini on üç yaşından sonra çok iyi bir şekilde öğrenmişti. Önce gerçekten umursamıyormuş gibi yaptığı numaralar zamanla gerçekten umursamamaya dönüşmüştü, şu an asker kan kaybından ölese bile onun hatası olduğunu söyler, olayı kapatır ve tek bir duygu kırıntısı hissetmezdi.

Üçücü asker kafasına ağır bir darbe yemişti ve yüzünün her yerinde kesikler vardı bu yüzden yüzü kanla kaplıydı. Jungkook önce kanları silmeye karar verip her zaman cebinde taşıdığı sıradan düz beyaz mendilini çıkartıp odadaki küçük lavobada ıslattı. Sonra askerin yanına geri döndü. Tek eliyle askerin çenesinin altıntan hafifçe tutup başını yukarı kaldırmasını sağladı. Hassas el hareketleriyle ustaca kanları silerken her zaman işine odaklandığında olduğu gibi biçimli kaşlarını çatmıştı. Bir süre sonra yüzü kanlardan arındırdığında yaraları sterilize edip yara bandı yapıştırdı fakat işi bittiğinde askerin suratında o kadar bant vardı ki ortaya komik bir görüntü çıkmıştı.

Diğer askerler çocun suratına bakıp gülmemeye çalışırken Jungkook yine çıkardığı işten mememnundu, sonuçta tüm yaraları güzelce kapatmıştı. Kalan malzemeleri çantaya yerleştirip çantayı demir dolaba geri koyduktan sonra çıkışa yöneldi.

Jungkook elini kapının kulpuna attı ama açmak için hamle yapamadı. Durup bir kaç saniye düşündü, onun amacı omegalar üzerindeki önyargıları yıkmakken o da alfalara karşı ön yargılı değil miydi? En ufak ters hareketlerinde onları silmiyor muydu? Aslında Taehyungla konuşana kadar önyargısız bir alfa veya delta bulabileceğini bile bilmiyordu, aklındaki tek düşünce karşısına çıkan herkesi bitirmek değil miydi? O da eşitlik değil, üstünlük istiyor gibi görünüyordu. Bunu aniden farketmesi kapının önünde küçük çaplı bir tranva geçirmesine neden olmuştu.