මේ පළාතට, මේ දේශගුණයට මම හරි ආදරෙයි🥺♥️...ඒත් ඒ දේශගුණය එක්ක මට ඉන්න වෙන්නෙ තව ටික කාලයයි. අලුත් පලාතක, අලුත් ඉස්කෝලෙක වැඩ පටන් ගන්න දැන් සේරම ලෑස්තියි😒හැබැයි මම නම් තාම මගෙ හිත හදාගෙන නෑ😅 මෙහෙම ඉස්කෝලෙ මාරු කරන්න හේතුව වුනේ මගෙ අසනීප තත්වය. මගෙ ඉස්කෝලෙ තිබුනේ ගෙදරින් ගොඩක් දුර නෙවේ හැබැයි ඉතින් ලඟමත් නෙවේ...ඉතින් ඉස්කෝලේ ලග ඉදන් ගෙදර එන්න වෙන්නෙ පයින්ම තමයි😑 මගෙ දෙමව්පියෝ රාජ්ය සේවකයන් වුනු නිසා එයාලට මාව ඉස්කෝලෙට ගිහින් දාන්න පුලුවන් කම තිබුනට 1යි 30ට ඉස්කෝලෙ ඉදන් ගෙදරට ගේන්න හැකියාවක් තිබුනේ නෑ😶 ඒ නිසා මහන්සි වෙලා ගෙදර ආවම මම ගොඩක් වෙලාවට අසනීප වුනා🤒... doctor uncle නම් කිව්වේ ඒ මේ පලාතේ දේශගුණය නිසා කියලයි. හැබැයි ඉතින් ඒ අසනීපය ඉක්මනින් හැදිලා ඉක්මනින් හොද වෙන එකක්... මේ අසනීපය නිසාම ඉස්කෝලෙ register එකේ මගෙ නම ඉස්සරහින් හැමදාම බෝල😅 පාඩම් වැඩත් හොදටම අතපසු වෙනවා...ඉතින් මට හැම වාර විභාගයකම පන්තියේ අන්තිම ස්ථාන 10 අතර සිටීමේ ගෞරවය හිමි වුනා🤣😆 මේ හේතුව නිසාම අම්මයි තාත්තයි මාව වෙනස්ම කාලගුණයක් තියෙන වෙනස්ම පලාතක වෙනස්ම පාසලකට යවන්න තීරණය කලේ... වෙනස්ම පාසලක් කියන්නෙ ඔව් ඒ boarding school එකක්😵🥴
" මම යන්නම ඕනෙද?... අනේ අම්මී.... අනේ..
අනේ...ඔයා හොදයිනේ🥺🙃"හුරතල් වෙන්න එපා Emma. ගිහින් බඩු ටික ලෑස්ති කර ගන්න...තාත්තයි මායි මේ තීරනේ ගැන ඔයාට කියලා දැන් සතියකටත් වැඩීනේ. අන්තිම මොහොතේ බෑ කියන්න එපා🤨"
"ඒත් ඉතින් boarding school...අපෝ...ලමයි එකතු වෙලා එක ගොඩේ කෑම කනවා... bathrooms වලටත් පෝලිම... කොච්චර අපිරිසිදු ද🤢 අනේක එහෙ තියෙන්නෙ හරි තද නීති රීති. මට නම්...."
යන්න අකමැති නම් මොන එහෙකටද ඕය ගැන ඔයතරම් හෙව්වේ...තද නීති රීති තමයි ඔයාට ගැලපෙන්නේ.ඒ නිසා මගෙන් ගුටි නොකා ගිහින් බඩු ටික pack කර ගන්න😠"
කොහෙදෝ ඉදන් තාත්තත් අපේ කතාවට සම්බන්ධ වුනායින් පස්සේ මම එක පිම්මට මගේ කාමරේට දිව්වා😅මම ඒ තරමට එයාට නම් බයයි." night dresses, හරි...torch එකක්, හරි...tooth brush, හරි...ආහ් ටේඩීත්, හරි😁..."
එදා රෑ නම් ගෙදර වෙනමම කාලගෝටියක්... බඩු හොයනවා උඩට දුවනවා පහලට දුවනවා...
මම කොහේ හරි යන්න යනවා කියලා දැනිලාද කොහෙදෝ මගෙ පූස් පැටව් දෙන්නා පුරු පුරු කිය කිය මගෙ කකුල් දෙක වටේ දැවටුනා...🥺අනේ මම ඒ දෙන්නව දාලා යන්නෙ කොහොමද?"Emma...බබා... නැගිටින්න" ඒ මගේ alarm එක අම්මා😅
නැගිටලා ඇදේ ඒ මේ අත දෙතුන් වතාවක් පෙරලුනායින් පස්සෙ තමයි මට මතක් වුනේ අද මට අලුත් ඉස්කෝලෙට යන්න තියනවානේ කියන කාරනේ😬ගෙදරින් එලියට බහිද්දි අම්මාගෙනුත් මගේ හුරතල් කොලු පැටව් දෙන්නගෙනුත් සමු අරං මමත් තාත්තත් station ගියා...
මේ මගේ පලවෙනි කෝච්චි ගමන නෙවෙයි... ඒත් ඉතින් මෑතකදිනම් මම train එකක ගියේ නෑ... ඒ නිසා train එකට නැග්ග මොහොතේ ඉදන් මොකක්දෝ සතුටක් මට දැනුනා.😃 අත එලියට දාගෙන යද්දි සුලගේ අත පාවෙද්දි දැනෙන සැහැල්ලුව වචන වලින් කියන්න බෑ..."එහා පැත්තෙන් තව train එකක් ආවොත් අත ගලවන් යයි. අනේ ඇත්තමයි එමා... ඔයා මෙච්චර ලොකු වෙලත් තවම හැසිරෙන්නේ දණගාන වයසවත් පහුකරලා නෑ වගේ.🤨 මෙහෙට හැරෙන්න! දැන් තාත්තා කියන දේ හොදට අහගන්න. ඔයා එහෙ ගිහාම එහෙ තියන නීති රීති වලට...."
ඇත්තටම තාත්තා කියපු දේ අහන් හිටියනම් හොදයී තමයි. ඒත් ඉතින් මේ වගේ වෙලාවක නීරස දේශනයක් අහන් ඉන්න පුලුවනෑ😅 තාත්තා මොන දේ කිව්වත් ඕකෙ සාරාංශය තමයි
"නීතිගරුකව හොදින් ඉන්න... දඟවැඩ කරන්න එපා!"😆
ඉතින් මුලු කතාව පුරාවටම මම කලේ අහන් ඉන්නවා කියන එක හගවන්න "හුම්...ඒක තමයි..හරි..හා..හුම්" කිය කිය ඔලුව හෙලෙව්ව එක විතරයි😁අන්තිමේදි කොහොමහරි අපි ගමනාන්තයට ආවා. ඇතියන්තම්. ඒ වෙද්දි මට නම් හොදටම තෙහෙට්ටුයි. තොල් සුදුමැලි වෙලා කම්මුල් රත් වෙලා තිබුනා.🤧
"අපි යමු. ගිහින් මොනවා හරි කාලා ඉවරවෙලාම ඉස්කෝලෙට යමු"
අපි පාන්දර 6.30 ට විතර ගෙදරින් පිටත් වුනු නිසා 11.40 විතර වෙනකොට අපි එහෙට ආවා. ඇත්තටම හරිම වෙනස් පලාතක්. හැමතැනම ගස්කොලන් , පාරවල් වල මිනිස්සුත් අඩුයි. අමුතු සුවදායක බවක් එහෙට ගිහාම මට දැනුනා🌸______________________________________
Hi gyz...
1st chapter එක නිසා වැඩිය දැම්මේ නෑ. මුල ටිකක් boring තමා...😅 අන්තිම වෙනකන් මාත් එක්ක ඉන්න❤
අඩුපාඩු කියන්න...අනිවා_. Wooheyoung ._