𝐌𝐚𝐝 𝐋𝐨𝐯𝐞 § 𝐘𝐮𝐧𝐆𝐢 ✔︎

¬Box of The Past

Medyada Agi Mingi var 🥺

¬¬¬¬¬¬¬¬

"Mingi ne oluyor? Neden geldik acele ile eve lütfen söyler misin artık?" HwanWong kapıyı açıp eve giren bedenin arkasından seslenirken içeriye girdi. Mingi aceleci bir tavırla ceketini çıkarıp salona geçmişti. "Bir şey konuşmak istiyorum"

"Korkmaya başladım Mingi..." HwanWong elindeki ceketi koltuğun üzerine koyarak sakince oturdu. "Ne konuşacağız?" HwanWong gözlerini uzun bedenin üzerinde gezdirdi.

"Bak bunu... Ben uzun zamandır düşünüyorum ve seninle paylaşmak istedim HwanWong." Mingi ellerini birbirine sürterek yanına oturan bedenin ellerine uzandı ve kendi ellerinin arasına aldı. Bunu hala yapması doğru muydu bilmiyordu ama onun ellerini tutmak istemişti. "Seni dinliyorum."

"Biliyorsun ben uzun zaman önce bir trafik kazası geçirdim ve hiçbir şey hatırlamıyorum. Okuduğum bölümde bile zorlanıyorum bu yüzden ve benim için hatırlamamak çok zor inan bana. Kendimi sana yaslasam bile o geçmiş yine çıkıp geliyor ve beni buluyor. İki taraftan yürümekten yoruldum artık..." HwanWong sesini çıkartmadan pür dikkat onu dinlemeye devam etti.

" Birisine yanlış yapıyormuş gibi hissediyorum. Sürekli hatırlamaya çalışıyorum ve biliyorum sana eskisi kadar özen gösteremiyorum. Bu benim canımı çok sıkıyor. Seni üzmekten nefret ediyorum ama bunu yapamıyorum HwanWong." Mingi bir elini çekerek alnına koyup yavaşça ovaladı. "Kendimi düzgünce anlatamadım ama umarım anlamışsındır Hwan..."

"Son zamanlarda... Zaten farketmiştim seni..." HwanWong ellerini onun ellerinden çekerek yalandan olduğu belli bir gülümseme verdi. "Bana ilgin yoktu ve Yunho'yla çok ilgileniyordun."

"Yunho ile mi..?" Mingi şaşkınlıkla elini alnından çekerek önünde oturana baktı. "Onun hakkında emdişeleniyorsun, o uzaklaştığı zaman arkasından bakıyorsun hatta onu kıskanıyorsun. Bu beni çok kırıyordu ve ayrılmak gerçekten iyi bir çözüm olacak."

"Gerçekten öyle miydi ben özür dilerim Hwan farkında bile değildim inan..." Mingi özür dileyen bakışlarını ona yolladığı zaman Hwan kafasını iki yana salladı. "Kaybetmekten hiç hoşlanmıyorum ama Yunho karşısında bir şansım yok gibi hissediyorum."

Mingi gerginlikle derin bir nefes alıp geriye yaslandı. Öyle olduğunu asla farketmemişti bile ve bu söylenenler ona sürpriz olmuştu. "Gerçekten Yunho'ya mı bakıyordum ama neden ki?"

"Bilmiyorum belki geçmişiniz vardı. Ben HongJoong Hyung ve Woosan ikilisine sorduğum zaman üçü çok tedirgin olmuştu demek ki bunu gizliyorlardı. Kim bilir belki de senle ben çıkıyoruz diye...?" Hwan omuzlarını salladığı zaman Mingi düşüncelere dalmıştı.

"Cidden farkında değildim Yunho için seni bıraktığımı falan düşünme lütfen sadece iyi gitmiyordu." HwanWong derin bir nefes alsa da titreyen sesi onun üzüldüğünü belli etmişti. Yavaşça Mingi'ye yaklaştı ve ona sarıldı. "Mingi gitmiyorsa zorlamanın anlamı yok. Merak etme ben anladım seni ve bunu benimle güzelce konuşup anlatman beni mutlu etti. En azından kavga etmeden ayrılmak daha iyi bir şey birbirimize selam verebiliriz."

"Öyle mi diyorsun? Bana hiç kızmadın mı?" Mingi şaşkınlıkla geri çekildi ve ona baktı. "Hayır sana kızmadım. Sonuçta her ilişki sonsuza sürecek diye bir şey yok değil mi? Bizimkisi de bu kadarmış."

HwanWong gülerek dolmuş gözlerini sildi. "Hayır ağlama." Mingi kafasını iki yana salladığı zaman Hwan onun omuzuna vurdu. "Susar mısın ayrıldık sonuçta. Tanrım... Hadi bana yardım et eşyalarımı toplayayım eski evimi iyi ki satmamışım."