𝐌𝐚𝐝 𝐋𝐨𝐯𝐞 § 𝐘𝐮𝐧𝐆𝐢 ✔︎

Wish You Were Here

Kitabı 20. Bölümde final yapmayı düşünüyorum bebeklerim 🥺❤️

¶¶¶¶¶¶¶

"Mingi!" HongJoong elindeki yedek anahtar ile birlikte hızla içeriye girdi. Mingi'nin onu aradığı zamanda eve doğru gidiyordu. Ters tarafta kaldığı için gelmesi uzun sürmüştü ama acele bir şekilde SeongHwa ile birlikte arabayla eve gelmişlerdi.

Joong yerde oturup kutuya bakanın yanına doğru koştuğu zaman Mingi göz yaşları içerisinde kollarını yanına gelen beden için kaldırıp ona sarılmasına izin vermişti. "Tanrım ne oldu? İyi misin?"

"Değilim Hyung... Değilim." Mingi kafasını iki yana doğru sallarken SeongHwa kapıyı kapatıp yanlarına gelmişti. Mingi'nin yanında bulunan kutuya baktığı zaman anlamıştı ne olduğunu. Mingi Yunho için ağlıyordu.

Kutuyu dolaşarak yanlarına geldiğinde yere çöküp elini Mingi'nin başına koydu. "O beni çok güzel sevmiş Hyung... Her güzel anımızı resim olarak çıkartmış ve güzel notlar almış... Ama ben? Hatırlamadım..."

Joong üzüntü ile yanlarında olan sevgilisine baktıktan sonra geriye çekildi ve Mingi'nin gözlerini sildi. "Bebeğim hayır... Sen o kadar kötü bir darbe aldın ki hatırlamaman normal ve Yunho aptal bir yemin ettiği için senin yanına hiç yaklaşmadı."

"Hyung ne oldu... Anlat bana lütfen o gün neler oldu...?" Mingi sadece sevgili olduklarını ve güzel bir hayat sürdüğünü öğrenmişti ama kaza yaptığı zaman yoktu kafasında.

"O gün bir kız sizi ayırmak için senin adından mektup yazmış yani aşk mektubu. Yunho da bunu bulunca aldatıldığını sandı o sinirle ve kavga ettiniz sen de motorunu alarak evden çıktın. O sinirle gaza basınca kavşaktan gelen kamyon ile çarpıştın. Haberi aldığımız zaman... Tanrım öldüğümü düşündüm ya da şaka olduğunu düşündüm. Hele Yunho'yu görmeliydin delirmiş gibi ağlarken kendi hatası olduğunu söyledi. Onu uyutmak zorunda kaldık..." Joong başını eğdiği zaman Mingi yaşlı gözleri ile diğer yanında bulunan bedene baktı.

SeongHwa kafasını sallayarak onayladı." O iki ay boyunca Yunho senin komada olduğun her saniye kahroldu. Sürekli ağlayarak sinir krizleri geçirdi hatta babanın suratına bile bakmadı. Kendi suçu olduğunu söyleyerek sen uyandığın andan bu yana hep senden uzak durdu çünkü sana zarar vereceğini düşündü."

Mingi kalbinde oluşan acı ile elini göğsüne koydu. Boğazındaki yumruyu daha fazla tutamadan ikinci bir ağlama krizine girmişti. Joong kollarını tekrar ona dolayarak sıkıca sarıldı ve saçlarını okşadı." Biz de senden sakladık..."

"Hyung ben ondan 10 ay boyunca uzak kaldım komada olduğum süreyi saymıyorum... Neden söylemediniz?" Mingi hıçkırarak konuştuğu zaman ikili sıkıntı ile iç çekti.

"Yunho bize söz verdirdi. Onun çektiği vizdan azabı yüzünden kabul ettik. Senin hatırlaman için neredeyse her gece dua ettim ama baktım olmuyor böyle yavaş yavaş sana göndermeler yaptım. Sonra da bu kutu işte." Joong kutuyu gösterdi.

"Hyung... Teşekkür ederim. Bana bunları hatırlattığın için yoksa hayatımın geri kalanında ondan ayrı kalacaktım. Ama hala hatırlamıyorum bazı şeyleri sadece Yunho'yu görünce mutlu oluyorum şu bir haftadır ve Hwan bana onu kıskandığımı söyledi." Mingi burnunu çekerek elindeki bilekliği gösterdi.

"Bulmuşsun. Bunu sen Yunho ile 4. Yılınız için yaptırdın. Yunho onu hiç çıkarmıyor ama sen görmüyorsun çünkü ona ek zincir takarak boynuna astı." SeongHwa'nın söylediği şeyler ile Mingi dolan gözlerini sildi.

"Bana yardım edin Hyung... Yunho'yu tamamen hatırlamak ve onu geri almak istiyorum." Mingi'nin söylediği şeyler ile Joong ağlamak üzere olduğu mooddan çıkarak gülümsedi. Hızla kutunun içerisine eğildi ve birkaç tane CD çıkardı. "O zaman başlayalım."