Love is.. (Complete )

part (10)z+u

Zawgyi

စပ္နဲ႔ႏုွိင္း မနက္စာ စားၿပီးေတာ့ ႏိႈင္းရဲ႕အိမ္သို႔ထြက္လာလိုက္သည္။ အဝတ္အစားေတြက ဘယ္ကထဲက ထည့္ထားလဲမသိ။ အကုန္အဆင္သင့္ပင္။

"ကြၽန္ေတာ့္ကားကို ကြၽန္ေတာ္ဘဲေမာင္းလိုက္မယ္ေလ"

"ငါမွမင္းအိမ္ကိုမသိတာ ေတာ္ၾကာ မင္းက လမ္းလြဲေတြေမာင္းၿပီး မ်က္စေဖ်ာက္သြားရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"

ႏိူွင္း တစ္ေယာက္ စိတ္ထဲကေန ပိုစိုးပက္စက္က်ိန္ဆဲေနလိုက္သည္။ စပ္ လိုလူက သူ့အိမ္ကိုမသိဘူး ဆိုတာ လံုးဝမျဖစ္နိုင္။ တမင္တသက္သက္ ညစ္ေနျခင္းသာ။ သို႔ေသာ္ အျပင္မွာေတာ့

"ေကာင္းၿပီ ကြၽန္ေတာ္ ခဗ်ားတို႔ကားနဲ႔လိုက္ၿပီး လမ္းျပေပးမယ္" ဆိုၿပီး ကားအေ႐ွ႕ခန္းမွာသြားထိုင္လိုက္သည္။

စပ္က
"ကားအေ႐ွ႕ခန္းမွာ မထိုင္နဲ႔ အေနာက္မွာလာထိုင္"

"အမ္ ကြၽန္ေတာ္က လမ္းျပေပးရဦးမာေလ အေနာက္ခန္းမွာ ထိုင္ရင္ေသခ်ာျပလိူ႔ရမွာမဟူတ္ဘူးေလ"

"ရတယ္ ထိုင္မာသာထိုင္စမ္းပါ"

ႏိႈင္း စူပုတ္ပုတ္နဲ႔ကားအေ႐ွ႕ခန္းမွဆငိးၿပီးေနာက္ခန္းသို႔ေျပာင္းထိုင္လိုက္သည္။

ႏိုွင္းရဲ႕စိတ္ထဲမွာ ထိုလူႀကီးကိူ နရင္းေတက်ိပိတ္အုပ္ေနတာဘယ္ႏွခါမွန္းမသိေတာ့ *အျပင္မွာမလုပ္ရဲလို႔ေနာ္ ဟင္းဟင္း *သူ႔ဘာသာေတြးရင္ ေဒါသထြက္ေနတာ ကားထြက္တာေတာင္မသိလိုက္။

စပ္က ေဘးနားတြင္ထိဳင္ေနၿပီး အလိုမက်ဟန္နဲ႔စူပုတ္ေနေသာ ေကာင္ေလးကိူ သေဘာက်စြာၾကည့္လိုက္သည္။

စူပုတ္လဲစူပုတ္ခ်င္စရာဘဲေလ သူ့အနားမွာထိုင္ေစခ်င္လို့ သူသက္သက္ညစ္ထားတာမဟုတ္လား ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ထိုလူသားေလးကိုေတြ႔ရင္ စခ်င္ေနာက္ခ်င္စိတ္က ထိန္းမရ။ စေနာက္လို႔ စူပုတ္ေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးက လံုးဝခ်စ္စဖြယ္အတိ။

ႏိႈင္းမွာ လမ္းေတာင္မၫႊန္ျပလိုက္ရ သူတို႔အိမ္သို႔တန္းတန္းမတ္မတ္ႀကီးကို ဆိုက္ေရာက္လာသည္။

ေဒၚေဒဝီၿမိဳင္ကလဲ ျခံထဲသို႔ ကားႏွစ္စီး ဝင္လာတာေတြ႔သည္။ ပထမကားက သူ႔သားရဲ႕ကားျဖစ္ေသာ္လည္း ေနာက္မွပါလာတဲ့ကားက ဘယ္သူလဲ အေရအတြက္ အကန္႔သတ္နဲ႔ ထုတ္ထားတဲ့ကားကိုေတာင္ စီးႏိုင္တာဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္အေျခေနႀကီးတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဘဲျဖစ္ရမည္။ ေဒၚေဒဝီၿမိဳင္ အေတြးစတို႔ကိုျဖတ္ၿပီး အိမ္ေ႐ွ႕သို့ထြက္လာလိုုက္သည္။