Nerd Want a Sweet Revenge (ongoing)

Chapter 25 (Deads)

KAYRRA POV

Minulat ko ang aking mata. Natag-puan ko ang aking sarili na nakahiga sa isang napaka gandang hardin.

Puno ito ng magagandang bulak-lak at mga nag liliparang paru-paro.

Dahan-dahan akong tumayo at sininghap ang mabangong halimuyak na nangagaling sa mga bulak-lak.

May lumapit saaking paru-paro kaya agad kong inangat ang aking kamay para makadapo ito.

"Ate kay" masayang sigaw ng pamilyar na boses mula sa likod ko.

Lilingon sana ako para makita kung sino iyon pero bigla nya akong niyakap patalikod.

Ilang sigundo lang ay binitawan nya na ako agad akong humarap. Nagulat ako kung sino iyon kasabay ang pagtulo ng patak ng luha mula sa aking mata.

"K-Kally?" Kasabay ng mabilis na pagyakap ng mahigpit sa kanya. "Ate Kay, I miss you po" malambing nyang sabi. "I miss you too, baby Kally" sabi ko sa kanya.

Bumitaw sya pag kaka yakap at nag pout. "Ate I'm not baby anymore"

"But you will always be my baby girl, even your become older. You will be my baby forever" nakangiti kong sabi at ginulo ang buhok nya.

"But baby, what are you doing here?" Takang tanong ko sa kanya. "Ate nandito lang ako para makita ka. Aalis din ako mamaya lang" malungkot nyang sagot.

Aalis nanaman sya?

"H-ha? Bakit aalis kapa? Iiwan mona ba ako?" Naiiyak kong tanong. "Ate kaylan man hindi kita iniwan, lagi akong nasa tabi mo" sagot nya.

"Sige ate gumising kana, dahil maraming nag hihintay sayo" nakangiti nyang sabi at unti-unting nag laho sa paningin ko.

"Kaylla! Wag mo akong iwan" sigaw ko at mabilis na umupo sakama ko.

Teka!

Hindi ito ang kama ko. Nilibot ko ang paningin ko at napag tantong nasa hospital room pala ako.

Bumukas ang pinto at iniluwa ang babaeng nakasuot ng nars dress at may hawak ng tray na may laman na lugaw, tubig at gamot.

"Oh gising kana pala, kain ka muna" sabi nya at inilapag ang tray sa katabi kong lamesa.

"May masakit ba sayo? Anong pakiramdam mo ngayon" sabi nito habang chine-check ang heart-beat ko sa screen na parang maliit na tv at may sinusulat sa hawak nyang papel.

"Okay lang po, medyo masakit lang po ang ulo ko" sagot ko.

"Ahhh okay, that's normal naman. Sige kumain kana at inumin mo na itong gamot mo. Every three hour kita pupuntahan dito. May patient pa kasi ako eh, bye" pag kasabi nya non ay agad syand lumabas at sinaraduhan ang pinto.

Kinuha ko ang bowl ng lugaw saka ang kutsara na nakalagay sa tabi ng kinalalagyan ng bowl.

Sumandok ako ng lugaw, hinipan ko ito dahil medyo mainit pa.

Sa kalagitnaan ng pag kain ko ay biglang bumalik saakin ang masakit na nangyari kahapon.

Teka si Ate Cass at s-si Charls.

Dali-dali kong pinatong ang bowl sa ibabaw ng tray. Tatayo sana ako pero may nakatusok na maliit na tubo sa aking kaliwang kamay.

Agad ko itong tinangal. May tumulong patak ng dugo dito pero di ko iyon pinansin at tumakbo palabas ng room.

Hindi pa ako nakakalayo ay may nakasalubong akong apat na nars at isang doctor. Napansin ata nila na naka hospital dress ako kaya hinawakan nila ako at pilit na pinapasok pabalik sa room ko.

"Bitawan nyo ko!" Sigaw ko at pilit kumakawala sa kanila pero sadyang malakas sila kaya nag tagumpay silang mahiga ako sa kama na hinigaan ko kanina.

"Miss kumalma ka, ano bang problema?" Tanong ng lalakeng doktor sa harap ko. "Kailangan ko pong puntahan ang ate ko at si Charls" sabi ko at pilit pina kalma ang sarili.

Ng mapansin nilang kumalma na ako ay binitawan na nila ako.

"Okay pero nakainom kana ba ng gamot mo?" Tanong ng babaeng nars na nasa kaliwa ko. "H-hindi pa po" sagot ko.

"Sige inumin mo muna ang gamot mo at pangako namin pupuntahan natin sino man yan" masayang sabi ng doktor.

Tumango ako at kumuha ng gamot at tubig saka iyon ininom. Habang ako ang nainom ay kumuha ang dalawang nars ng wheelchair.

Ng matapos akong makainom ay inalalayan nila ako para makaupo sa wheelchair at inilabas ng room.

Nag tanong sila sa nars na nasa malaking table. "Ahh miss ano bang mga pangalan ng pinapahanap mo?" Tanong sakin ng babaeng nars.

"Cassandra Kertez po at Charls Lorenz" magalang kong sabi. Tumango naman sya at may pinindot sa computer na nasa harap nya.

May sinabi yung nars sa doktor pero di ko marinig kasi ang hina ng boses nila at medyo malayo.

"Let's go" sabi ng doktor at dinala ako kung saan. Nag taka ako dahil ang layo ng pinag dalhan nila sakin.

Huminto kami sa isang malaking pinto binuksan nila iyo at tumambad saakin ang maraming bangkay na naka higa at nakataklob ng puting kumot ang katawan.

Bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa sobrang kaba. "B-bakit nyo p-po ako dito dinala?" Takang tanong ko sa kanila.

Hindi nila ako pinansin at patuloy sila sa pag lakad. Huminto kami sa parap ng mag katabing bangkay.

Tumayo ako at nag lakad palapit sa dalawang bangkay. Dahan-dahan kong binuklat ang nasa kanang bangkay.

Muntik na akong matumba sa kinatatayuan ko ng makitang si Ate Cassandra ang nakahiga doon.

Puting puti ang kulay ng balat nito maging ang labi ay putla narin ang balat nya ay kasing lamig ng yelo sa sobrang lamig.

Niyakap ko uto at nag simulang umiyak. "Ateee!" Sigaw ko at walang tigil ang pag tulo ng luha ko.

"Basta andito lang ako kapag may kailangan ka" salita ni ate na kailan man hindi ko makakalimutan.

Kahit hindi maganda ang unang pag kikilala namin nag bago parin sya at tinuring akong parang isang tunay na kapatid.

Nandyan sya kapag may kailangan ako, kapag may problema ako. Hindi nya ako iniwan kahit alam nyang mapapahamak sya.

Nag lakad ako paputa sa isang pang bangkay at dahan-dahang bunuklat ang nakatakip na kumot sa kanyang muka.

Pag kabuklat ko ay napaluhod ako sa sobrang gulat. Tinakpan ko ang aking muka at nag simulang umuyak ng malakas.

"Charlsss ate Cassss bakit nyo naman ako iniwan" naiyak kong sabi.

Naramdaman kong tinayo nila ako hindi na ako makapiglas dahil naubusan na ako ng lakas sa nakita ko kanina.

Inupo nila ako sa wheelchair at nag lakad pabalik sa room ko.

TO BE CONTINUED
-----------
Vote and comments guys. Follow nyo narin po ako saka share. LOVE YA'LL.