1. Bölüm

369 59 5
                                    

Babamin bizi terkettiği tam 1 hafta olmuştu annem hala kırgın bir halde hiç bişe yemiyor ve içmiyordu ; ben ise annemin yaninda olmak için okula gitmemiştim . Arkadaşlarım okula neden gelmedin diye sorunca ne diyecem tam bir rezillik of baba of hangi kadın için bizi terkettin şimdi için rahat mı he . Ben yine kendi kendime konuşmaya başlamıştım ki annemin odaya girmesiyle son buldu .

Annem odasından çıkmıştı 1 hafta sonra ilk defa hemen koşarak yanına gittim ve sıkıca sarıldım solgun gorunuyodu . Ben hemen anneciğime moral vermeye başladim .

Kraliçem , dünyanin en güzel annesi falan diye birazda olsa sanki morali yerine gelmişti yada bana öyle geliyodu . Bir anda konuşmaya başladi.

- Güzel kızım artık burada oturamayız bu yüzden bir süreliğine teyzenin yaninda kalıcağız . Eşyalarını topla hepsini alma sadece senin için önemli olanları al eşyalarini değiştiriceğız hatta oradaki odan hazırmış diyip alnımı öpup gitti .

Beni heycanlandırmışti bu haber şimdiden kalıcağımız evi odamı merak etmeye başlamıştım ama bir yan da üzülüyordum onca yıl anılarımızın geçtiği ev birdaha bizim için olmuyacak bu evle beraber o anılarıda bırakıp gidecektik .

Neyse eğer annem mutlu olacaksa bnde mutlu olurum . Bavulumu açıp benim için önemi büyük olan takılarımı , makyaj malzemelerimi ve kitaplarımın birkaçını aldim. Evet hazir gibiydi çantam bir dakika ben hiç kıyafet koymadım ah şaşkın kafam hemen diğer bavulumu acip içine düzgün bir biçimde kiyafetlerimi koydum . Evet şimdi tam anlamıyla hazıdım.

Kafamda beni boğan birsürü sorular dönuyordu. Ve bunların cevabıni yarın alıcağım gibi.

Daha önce hikaye yazmistim ama güzel olmagi icin silmistim simdi tekrar yaziyorum begenmeniz dilegiyle bu arada yazim yanlislarimin kusuruna bakmayin telefondan yaziyorum şimdiden okuyan herkese teşekkur ediyorum .
Yorum&oy larinizi bekliyorum ☺☺☺

PENAHHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin