Barışın ölümünden kos koca 1 yıl geçmişti ama onun öldüğne inanmıyordum hiç bir zamanda inanmıycam bu zaman icerisinde arkadaşlarım bana çok yardımcı olmuştu ben ağlarken onlarda ağlıyordu ama dik durmaya çalışıyorduk nede olsa hayata devam etmeliyim hayatımız son bulana kadar son nefesimi verene karar yaşıycaktım artık kendimi işe vermeye çalıştım barışı unutmaya düşünmemeye çalıştım bazen işey yarıyordu ama bazen öyle birşey oluyordu ki ben istemesemde gözlerimden yaşlar akıyordu şuanda kızlar benim evimdeydi ve konuşuyorduk işlerden bahsediyorduk benim için barıştan hiç bahsetmiyorlardı onları seviyordum bu gün eğlenmek için lunaparka gitme kararı aldık hep birlikte Berkan gül geldikten sorna hep beraber luna parka gidip eğlendik eve geldik yemek yaptık bu gün daha iyiydim barışı unutmaya başlamıştım arkadaşlarım yanımda olduklarında kendimi çok daha mutlu ve huzurlu hissediyordum ve çokta mutluydum televiz yönü actığmızda bir haber gördük ve maskeli birisi bir mafya babasını öldürmüştü
Barış
Alpastanın adamı beni 2 yerimden vurmuştu aslında kalbime doğru sıkmıştı bir kurşunu ama ya yüzük yada kolyeyi delememişti onlar gitikten sorna zorda olsa kalkıp arabaya bindim ve Rasim amcanın evine gitim kornaya basa basa evden çıkarmıştım onu hemen koşarak yanıma geldi
Rasim:noldu barış bu halin ne
Barış:Rasim amca vuruldum ba bana yardım etmen lazım
Rasim:hadi gel oğlum dedim ve onu kaldırıp yavaşça eve götürdüm kurşunları zorda olsa çıkartıp yaralarını diktim açıdan bayılmıştı en sonda aralarını sardım ah oğlum gene neye bulaştın kaç senedir bulaşmazdın şimdi ne oldu dedim ve söylene söylene yatağ yatıp uyudum
Barış
Sabah zorda olsa acıyla gözlerimi açtım kalkmaya çalıştım ama kalkamadım hemen telefonumu alıp haberlere baktım haberlerin hepsinde Barış Murat Yağcı öldü yazıyordu bunların kökünü kurutmadan ortaya çıkamazsın bu düşüncelerden sıyrılmama Rasim amcan sorusu oldu
Rasim:ee anlat bakalım oğlum seni kim bu duruma getirdi
Barış:a alpastan
Rasim:neden bunu yaptı ki
Barış:benden kurtulmak istedi
Rasim:neden
Barış:güçlenmek için
Rasim:peki şimdi ne yapacaksın
Barış:iyleşene kadar birşey yapamam iyleştikten sorna ilk başta arkadaşlarıma bakacam iyilermi diye
Rasim:iyi değildirler Barış her yerde senin ölümün çalkalanıyor
Barış:bı iyleşiyim ben onları calkalıycam
Rasim:Barış sen şu 12 senede çok değiştin ne oldu birden sanalda değiştin
Barış:aşık ölüm Rasim amca hemde çok
Rasim:kim peki bu kızımız
Barış:adı Nisa çok iyi biri ama şu 12 senede çok farklı duygular geçirdim Rasim amca
Rasim:ne gibi mesela Barış
Barış:bir kızı çok sevdim sorna kardeşim vardı onun öldüğünü öğrendim hapise girdim hafızamı kaybettim ve sevdiğim kızıs sevgilisi ve çocuğu olması en çok ta bu koymuştu bana ama caz gecemiyorum Rasim amca onu ne kadar sevdiğimi kimse anlatamaz
Rasim:bu kadar çok şeyi nasıl kaldıra bildin oğlum
Barış:nefes alıp verdiğin sürece dayanma lazım Rasim amca
Rasim:tamam oğlum açmışım birşeyler yapıyımı
Barış:olur Rasim amca dedim ve birşeyler hazırlayıp getirdi ikimizde yedik ten sorna ben kendimi uykuya bıraktım
Evet hikayeye devam etme kararı aldım sizce bu bölüm güzel olmuşmu yorumlarda belirtirseniz sevinirim
