Cemal:nasıl yani barış mafyamı şimdi ya
Danla:inanamıyorum şu anda
Berkan: ya nasıl mafya oldu barış öyle biri değildi
Enes:demek ki değişmiş kayra birden telefonu eline aldı ve galiba polisi aramıştı
Kayra:alo polis bey biri evimize geldi ve bir adamı vurdu
Polis:kim vurdu
Kayra:barış murat yağıcı
Polis:tamam bey efendi hemen gidiyoruz diyip kapatı
Cemal:lan mal ne yapıyptın
Kayra:dünyayı bir pislikten kurtarıyorum
Enes:sen salaksın valaha salaksın diyerek bir odaya girdim
Lale:ya birdaha gelirse
Berkan:sana birşey yapamaz
Cemal:lan valaha siz delirmişsiniz
Hepsi:niye delirmişiz
Cemal:istese hepimizi öldürürdü mesala geldi ve bizi kurtardı siz delirmişsiniz abi diyip bende odaya girdim
Nisa:bu ne amk bebeğimi elime alıp bende bir odaya girdim
Herkez kendi odasına girip uyumuşlardır
Barış
Ucurumun oraya vardığmda arabadan inip salıncağa binmiştim ve biraz salandıktan sorna o geceki dolunayda olduğu gibi gene gözlerim parlamıştı o mas mavi gözlerim soluk bir kırmızıya bürünmüştü mutlu değildim mutsuzdum ama ağlamıyordum cünkü 9 senedir cekiyordum bu acıyı artık alışmıştım ama seviyordum hepsini seviyordum ama artık ben bir canavar gibi birşey olmaya başlamıştım birden yusufun sesini duydum
Yusuf:barış eve polisler gelmiş
Barış:gidelim o zaman
Adem:gözlerin niye soluk kırmızıya dönüştü
Barış:bilmiyorum hadi gidelim dedim ve hepbirlikte arabalarımıza binip eve geldik
Koruma:hoş geldiniz barış bey
Barış:polisler nerde
Koruma:evde bekliyorlar dedi ve hızlıca eve girdim
Polis:barış bey sizi karakola götürmeliyiz
Barış:neden
Polis:adam öldürme ihbarı aldık
Barış:kim dedi
Polis:kayra diye birisi
Barış:tamam hadi gidelim
Polis:sizin gözünüz niye kırmızı barış bey
Barış:bilmiyorum hadi gidelim dedim ve polis arabasına binip karakola geldik biraz sorguya cektiler hic birşey öğrenemedikleri icin beni bırakmak zorunda kaldılar hemen yusufun arabasına bindim ve o kayra şerefsizinin kaldığ eve gitim gözlerim kırmızılaşmıştı cünkü cok sinirliydim
Yusuf:barış dur desemde hızlıca kapıya giti ve kapıya cok sert vuruyordu
Barış:acın lan kapıyı diye bağrıyordum
Adem:sakin ol barış
Barış:sakin olamam ben sakin olamamm acın lan kapıyı acınnn
İceriden sesler geliyordu galiba birileri aşağıya iniyordu
Yusuf:sakın kapıyı acma sakın diye bağrdım cünkü barış cok sinirliydi
Barış:amk ya acın lan kapıyı diye bağırıyordum sinirim gecmiyordu onu parcalamak ve nime nime dilimlemek istiyordum
Adem:barış sakin ol lütfen sakin olmaya calış
Barış:olamıyorum adem kendime hakim olamıyorum
Yusuf:bunu demek istemezdim ama o değer verdiğn bebeğin babasızmı büyümesini istiyorsun he bana cevap ver barış
Barış:o bebeği buraya getirsinler
Yusuf:onumu öldürecen
Barış:hayır şu anda tek beni o sakinleştire bilir
Yusuf:tamam barış kapıdan uzaklaş
Barış:uzaklaştım amk neden sinirleniyorum neden sinirlerine hakim ol barış ol ol ol yok olmuyor sinirim gecmiyor yusuf dışarı gelirken arkasından kayrada geliyordu "lan sen ölmekmi istiyorsun amk ne istiyorsun lan " diye yürürken o da koşarak iceri gecti kapıyı zorlatıyordum yusufun sesiyle kapıdan ayrıldım
Yusuf:bak getirdim barış
Barış:ver bana
Yusuf:sakinsin değilmi barış
Barış:evet dedim ve bebeği kucağıma alıp yere cömelip oturdum ve biraz oynadım sorna uyumuştu kucağımdaydı yusuf bana kapıyı actı ve bebeği odasına götürüp yerine yatırdım giderken gözüm kayraya carptı "şu bebeğe şükret yoksa seni hic düşünmeden öldürürdüm bebeğe şükret " dedim ve tam kapıdan cıkacaken nisa "barış gözlerin niye kırmızı" dedi bende " normal birşey"diyip evden cıktım ve arabaya bindim ve eve vardık ve yerimize yatık ve uyuduk
