Alpastanı öldürmemden tam tamına 2 ay daha geçmişti her zaman ki gibi ilk arkadaşlarıma ve sevdiğm kadına bakmaya gitim nasılar diye önlerine çıkıp yaşıyorum demak istiyorum ama yapamıyorum biraz izledikten sorna ordan ayrılıp masanın toplandığ yere gitim hepsi gelmiş içeri girmişlerdi bende silahlarımı hazırlayıp susturucu taktım ve arabadan inip yavaşça mekana doğru ilerledim önce korumalaların hepsini indirdim ve masanın olduğ odaya gitim kapıdaki korumaları da indirdikten sorna sert bir şekilde kapıyı açtım
Barış:kımıldayan olursa vururum
Rafet:s sen
Barış:evet ben Barış Murat Yağcı dediğmde hepsinin yüzünde korku belirdi
Kadir:bizi bırak istediğin kadar para veririz herşeyi veririz bizi bırak yeterki
Barış:intikam istiyorum patronunuz kim
Rafet:bil dediğnde kafasına sıktım
Barış:söyleyin yoksa sonunuz bu olur
Kadir:Karabekir
Barış:nerde bulurum
Kadir:onu bulamasın o seni bulur dediğnde tek tek hepsinin kafasına sıktım ve ordan yavaşça çıkıp arabama bindim ve ordan uzaklaştım bir yere gidip birşeyler yedim ve sahile gitim öylece denize bakıyordum ve gözlerimden yaşlar akıyordu
Nisa
Bu gün hep birlikte sahile gidecektik mutlumuydum değildim ama unutmam gerekiyor Berkan geldiğinde hep birlikte hazırlanıp arabalarla sahile gitik önce birşeyler yemek için restoranta gitik ama ben aç olmadığm için sahilde gezdim birden önümde biri belirdi oturuyor denize bakıyordu bana doğru döndüğünde Barış olduğnu gördüm hemen koşup ona sarıldım
Nisa:yaşıyorsun ölmemişsin dediğm ve sarılmaya devam etim
Barış
Denizden yüzümü ayırıp o tarafa döndürdüm o an biri belirdi önümde ni nisaydı koşarak yanıma geldi ve sarıldı ne yapacaktım şimdi bilmiyorum ama şuanda bunu yapamam dedim kokusunu çekip ondan ayrıldım
Barış:şey ben o kişi değilim galiba birine benzetiniz
Nisa:hayır benzetmedim
Barış:hanım efendi üzgünüm ama o kişi ben değilim dedim ve ordan kalkıp arabaya bindim biliyordum ağlıyordu ama şimdi yapamam sana zarar gelmesine göze alamam dedim ve biraz uzaklaşıp sola çektim direksiyona vuruyordum ağlıyordum onu öyle görünce canım acıyor ne yapacağım bilmiyorum ben nasıl bir çıkmazın içine girdim nasıl diyerek ağlıyordum
Berkan
Nisa biraz sahilde yürümek istedi bizde birşeyler iyip onun yanına doğru yürüdük ama yere oturmuş ağlıyor şekilde bulmuştuk hemen koşarak nisanın yanına gitik
Lale:noldu nisam niye ağlıyorsun
Nisa:ba barışı gö gördüm
Berkan:Nisa Barış öldü nisam benzetmişsindir belki
Nisa:o oda öyle de dedi canım yanıyor artık dayanamıyorum
Berkan:nisam bak biz senin yanındayız bak lütfen kendine birşey yapma
Nisa:kendime birşey yapmıycam korkmayın ama olmuyor unutmaya çalıştım ama olmuyor öldüğünü kabulenemiyorum artı olmuyor keşke zamanı geri alabilsem keşke
Lale:tamam nisam zamana bırak belki unutursun bak biriyle tanış belki unutursun
Nisa:onu birkez denedim Lale ama barışa o gün ihanet etmiştim belki geri gelir he belki yaşıyordur dedimde
Beni yavaşça kaldırdılar ve eve gitik ben hemen odama gidip ağlamaya başladım keşke zamanı geri alabilseydim belki onunla mutlu olacaktık belkide olmuycaktık ama onun sevgisine ihanet etmiş olmazdım buları düşünürken yorgunluktan uyuya kaldım
