bölüm 29

146 9 2
                                    

Poyrazı öldürmeden yaklaşık 2 hafta geçmişti ve haberlerde 2 ay boyunca susmadı şuanda mutluydum şimdi sıra alpastanda ölüm sırası ondaydı ama her zaman hergün yaptığım gibi arkadaşlarımı ve sevdiğim kızın nasıl olduğunu iyimi kötümü diye bakıyordum her gün  enaz 1 kere nasıl olduğuna bakıyordum yanında olmak ona sarılmak istiyorum ama yapamam bu düşüncelerden kurtulup onların yanından ayrıldım ve alpastanın evinin önünde bekliyordum biliyordu  sıra ona geldiğni çünkü 2 haftadır sadece 6 kere evden çıktı onu bekledim tam 2 saat olmuştu ve kapıda hareketlilik belirdi alpastan ve yanında iki tane koruma adamları vardı evden çıktıktan sorna peşlerine takılıp takip etim şuanda birşey yapamazdım ama onun işi bu gün bitecek dedim ve takip etmeye devam etim bir yere geldi galiba bir bar gibi bir yer burda ne yapacak ki diyip şapka ve gözlük taktım ve arabadan inip bara girdim maşalah adamlarından da ayrılmıyor neyse bar fazla kalabalık değil dedim ve belindeki iki silahı çıkartıp korumaları öldürdüm sornada hemen herkez dışarı çıkacak alpastan Kaleli ve yanında hariç dedim ve hepsi çıktı ve alpastan ve yanındaki adamın yanına gitim ve alpastan şaşkında yanıdaki adamda

Barış:noldu alpastan Kaleli
Alpastan:sen ööldün
Barış:gördüğün gibi kanlı canlı yanındayım dedim ve alpastanın kafasına sıktım

Barış:peki ya sen
Rıfat:rrıfat
Barış:masadanmısın
Rıfat:eevet
Barış:iyi güzel dedim ve kafasına sıktım ben çıktıktan sorna hemen polisler geldi ve bara girdi bende arbama atlayıp sahile sürdüm evet yavaşça planlı şekilde hepsini öldürecek şimdi artık masanın toplanmasını beklemekte masada olanların hepsinin kafasına sıkacam beye paylatacam diyerek sahilde bir banka oturup eskileri düşündüm nisayı düşündüm onu nekadar çok sevdiğimi ondan istesemde caz gecemiyeceğimi öğrendim ama sonumuz nasıl olacak bilmiyorum belki ölecem belki hapise girecem belkide gene eski günlerdeki gibi birlikte olacaz diyerek düşündüm

Nisa
Barış öleli 2 ay geçmişti ama ben onun hayata olduğunu biliyorum yada umuyorum her gün ağlıyordum kendimi işe vermeye çalışıyordum ama olmuyor arkadaşlarım benim yanımda olmasaydı belkide şuanda ben ölüydüm 2 ay boyunca intahar etmeyi düşündüm ama arkadaşlarım beni vaz geciriyordu onları seviyordum birazdan berken bizi bir partiye götürecek kafamız dağılsın diye bunları düşünürken Berkan geldi ve hep beraber partiye gitik bir çok kişi kafasını dağta biliyordu yani azda olsa bende dağta biliyordum barışı düşünmemeye çalıştım birden yanıma bir erkek geldi ve dans edelim diye sordu bende farkında olmadan kabul etim elimden çekip sahneye çıkardı ve istemesemde olsa zorla dans etim biraz zaman geçtikten sorna ben yerime döndüm herkez döndükten sorna cemal hadi gidelim bence dedi ve eve gitik herkez yorgun olduğ için yatmaya gitik üstümü değiştirip yatağ yatım ve yavaşça ağlamaya başladım çünkü barışı özlemiş tim hemde çok biraz ağladıktan sorna yorgun olduğum için uyuya kalmıştım

NisbarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin