After that incident, ipinangako ko sa sarili na hinding-hindi dapat mag krus ang landas namin Jaxon o kahit sino sa pamilya Ardiente. I spent more time in study as what I promise to uncle Garth, hindi narin bumabalik ang mga nightmares at yun ang pinapasalamat ko.
Naging lead vocalist si Miles kaya pagkatapos nang pasok ay hindi na kami sa cateen tumatambay kundi sa ParisLight na kung saan tumutugtug sina miles.
“People maybe crazy, but look at us oh baby~” sabay na kanta nila Andrew at Eli.
Nakakatuwa dahil matapos maghiwalay si Andrew at ang girlfriend niya, naging masaya na siya ulit. We never leave him alone, nandoon kami palagi sa tabi niya kapag kailangan niya nang tulong o gusto niya nang kausap.
“So let me hold your hand, kiss me through the night~” nagpeperform sila ni Miles sa stage,
The Rock ang pangalan nang kanilang groupo.
“Oh Dam, wala kang pasok mamaya?” tanong ni Edmond sa akin, habang kumakain nang inorder naming Cassava cake.
“3-4 tapos uwian na,” sagit ko
“Perehas pala kayo ni Miles. ” napa tango na lamang ako sa sinabi niya at itinoon ang atensyon kina miles.
Nagpalakpakan ang mga tao matapos ang huling kanta, nakangiti namang bumaba si Miles papunta sa amin.
“ Miles My love! ” sagiw ni Eli at kunyareng kinikilig habang lumalapit si Miles, may pa finger heart pa eto at nag che-cheer sa kanya. Umopo ito sa table namin na katabi ni Eli.
“Eww, kadiri ka! ” asik ni miles at tinulak pa si Eli palayo dahil nakahilig na ito sa kanyang balikat, napahagalpak nalang kami nang tawa.
“Sikat ka na ngayon ah,” sabi ko sakanya, ngumiti ito sa akin
“ kahit na sumikat ako, kayo parin kaibigan ko.” sabi niya habang pinasadahan kaming lahat nang tingin.
“ Sa tingin ko kailangan narun nating umalis, ” biglang sabi ni Edmond habang nakatingin sa kabilang side nang table.
“Bakit? ” sabay naming tanong at agad sinudan kung saan siya nakatingin.
“Yung mga Hot bae, nadito.” he said.
Sabay-sabay kaming lahat napatayo at akmang aalis,
“Miles! ” sigaw nang babaeng nang babaeng naka silky white tank top with matching denim shorts and light dirty brown jacket with rolled up sleeves, and a cream colored bag over her shoulder.
“1...” Miles started, nagkatinginan kami ni Eli.
“2...” Eli continued
“3! Lets going to--” agad namin binatukan si Edmond
“Go!!” sagaw ni miles kaya kumaripas kami nang takbo.
>>>
Hindi ko mapigilang matawa dahil sa nangyari kanina, sinundan pa nga kami nang mga babae hangang sa sakayn buti nalang dala ni Eli ang kantang sasakyan kaya mabilis kaming nakasakay.
Nawala ang ngiti nang tumunog ang aking cellphone, agad ko itong kihuha at tiningnan ang caller i.d.
“Uncle napatawag ka,”
“Si auntie Stephie mo ito Dam,”
“Auntie ikaw pala, napatwag po kayo?”
Saglit na natahimik ang kabilang linya na sinundan nang nakabibinging tunog, isang distortion.
“Hello auntie?”
“Pasensya kana may inasikaso lang ako saglit,”
“Ah..ayos lang po,”
“Ahm, Dam may itatanong lang sana ako?”
“Ano po yon?”
“Tumawag ba ang tatay mo sayo?”Kumonot ang aking noo dahil sa kanyang tanong, pakiramdam ko kasi mayroong problema.
“Magpaparty ako kapag tumawag yun” I joked, well my dad is kinda busy at wala sa kantang vocabulary ang salitang 'tawag' para sa kanyang anak.
“Narinig ko kasi nag uusap sila nang uncle mo kahapon, na scam nanaman ang tatay mo.”
Napatawa ako sa sinabi ni auntie, kahit kailan naman ay ganoon lagi si papa laging niloloko
“Oh? Ba't ka tumatawa ka? Masaya ka ba na wala ka na namang allowance?” Mas lalo akomg napa hagik-ik, auntie is acting like my mother.
Well, I hope she is.
“Matagal na po akong walang allowance, pinag kasya ko lang ang perang binigay niya nung dumating ako didto,”
“basta kung walang-wala kana mag sabi ka lang ha? Oh siya sege na,” at ibinaba na niya ang tawag.
Napailing nalang ako habang napatingin sa balance nang account ko, kailangan kong gumawa nang paraan para mabuhay dahil kung pera lang ni Dad ang aasahan ko, baka sa susunod na araw ay nasa kalsada lang nalang ako.
>>>
Sa restaurant malapit sa plaza ang una kong sinubukan para mag apply, nag babakasakali magkaroon nang bakante para sa part time.
Alas dos nang hapon matapos, nang makuha ako sa aking trabaho bilang isang waiter.
Maraming nag kukumpulan na mga tao sa plaza bigla kung nalala na piyesta pala ngayon at mayroon daw mesa sa plaza, yun ang sabi sakin ni Mrs. Murphy nang makita niya akong bumaba.
Sa tabi-tabi naman ay may mga nagtitinda nang mga sari-saring pagkain gamit at mga bulaklak pinalibutan nila ang plaza, may mga taong nakikinig nang misa yung iba abala sa pamimili. Lumapit ako doon sa mga nag titinda nang prutas at tinitingnan ang kanilang murang prutas.
“Masarap ang pakwan dito.” napalingon ako sa ale na nag sasalita, naka sout ito nang pang opisina may salamin itong sout at ang kanyng buhok ay nakabun.
“Mag kano po ito lahat?” tanong niya sa mga nag titimda.
“500 po lahat maam,” agad na tumango ang akimg katabi.
“ikaw hijo bibili ka?” namilog ang aking mata at pinasadaan nng tingin ang kanyang mga paninda.
“Eto na po,” nag abit nang bayad ang katibi ko, tapos ay namadali itong umalis ni hindi naman niya namalayan ang nahulog na wallet.
Agad ko itong pinulot para ibalik, buti nalang hindi pa ito nakakalayo.
“Excuse me yung wall-” halos napatalon ako nang may humawk sa aking pulsohan tawagin niyo na akong bakla ngunit nakaramdam ako nang kuryante sa pagitan nang aming mga kamay, sa paraan nang kanyang pagkahawak naalala ko na ganito rin ang naging pakiramdam ko nang mahawakan ko ang kwintas na aking napulot sa daan.
“Huwag mong kunin ang hindi sa iyo,”
As I look in her jet black eyes a feeling imerse in my whole system.
Bakit ganito?
