အေျခအေနေတြတည္ၿငိမ္သြားေတာ့ ရိေပၚရဲ႕Beijingကိုျပန္မယ့္ ကိစၥကို အျမန္ျပန္စီစဥ္ရသည္။မျပန္လို႔လည္းမျဖစ္ဘူး။သူတာဝန္ယူထားတဲ့
လူနာက ေနာက္သုံးေလးရက္ဆို oporation
လုပ္ရမွာမို႔ သူျပန္မွကိုျဖစ္မယ့္ကိစၥ။
ဒီတစ္ခါေလယာဥ္ကြင္းထိေရာက္လာသူက ရိေပၚနဲ႕ယြီပင္း ႏွစ္ေယာက္တည္းသာ။
"Beijingေရာက္ရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ဂ႐ုစိုက္ဦး"
"စိတ္ခ်ပါ"
"အလုပ္ေတြခ်ည္း ဖိလုပ္မေနနဲ႕ေနာ္။မင္းၾကည့္ရတာလည္း တစ္ေန႕တျခား ပိုပိုပိန္လာတယ္"
"ကြၽန္ေတာ့ကို စိတ္မပူပါနဲ႕။ယြီပင္းေကာသာ အဆင္ေျပေအာင္ေနပါ။ကြၽန္ေတာ္ အခ်ိန္ရရင္ ဒီကိုျပန္လာနိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါမယ္"
"အင္း"
"ေလယာဥ္ခ်ိန္နီးၿပီဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္"
"ခနေနပါဦး။ေရွာင္းက်န႔္ကို ခနေလာက္ေစာင့္ပါဦးလား။သူေရာက္လာေတာ့မွာပါ"
ေနျပန္ေကာင္းသြားတဲ့ေနာက္မွာ က်န႔္ေကာက ရိေပၚကို မ်က္ႏွာခ်င္းေတာင္မဆိုင္ဘဲ ေရွာင္ေနခဲ့တယ္။လုံးဝကို အေတြ႕မခံေတာ့တာ။အေၾကာင္းျပခ်က္ကို ရိေပၚမေမးသလို ေမးစရာလည္းမလိုပါဘူး။
သူတို႔က အတူရွိေနဖို႔အေၾကာင္းမွမရွိေတာ့တာ။
အဆုံးထိ ႀကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ က်န႔္ေကာက ဒီလမ္းကိုပဲ ေလွ်ာက္ခ်င္ေနတဲ့အခါ သူကဘယ္လိုအင္အားနဲ႕ တားရမလဲ။
"က်န႔္ေကာက....ကြၽန္ေတာ့ကိုလာႏႈတ္ဆက္မယ္လို႔ေျပာလား"
"သူ...အဲ့လိုေတာ့ မေျပာေပမယ့္...."
"သူလာမွာမဟုတ္ဘူး"
"သူလာမွာပါ။လာမယ္လို႔မေျပာေပမယ့္ သူေရာက္လာမွာပါ"
"ေကာ...သူလာမွာမဟုတ္ဘူး။ကြၽန္ေတာ္နဲ႕က်န႔္ေကာက အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္နီးနီးအတူတူရွိလာခဲ့ၾကတာ။
သူ႕အေၾကာင္းကို ကြၽန္ေတာ္အသိဆုံး။သူလာမွာ
မဟုတ္ဘူး"
ခင္ဗ်ားအေၾကာင္းကို ကြၽန္ေတာ့ေလာက္ ဘယ္သဴ
သိနိုင္မွာလဲ။
ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ခ်င္ေတာ့တာမို႔၊အရာအားလုံးကို အဆုံးသတ္ပစ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ၿပီးသားမို႔ ခင္ဗ်ား လုံးဝေရာက္လာမွာမဟုတ္ဘူး။
YOU ARE READING
Happily Ever After.....(Completed)
Fanfictionပစၥဳပၸန္မွာ ေျပးလႊားရင္း အတိတ္ေတြကို လြတ္ခ်ခဲ့မိၾကတယ္။ ျပန္ေကာက္ယူတဲ့ အခ်ိန္မွာ တစ္စစီက်ိဳးပဲ့ေနခဲ့ၿပီ။ Happily ever afterဆိုတဲ့ အဆံုးသတ္ေနာက္မွာ ဘာေတြ ဆက္ျဖစ္ၾကလဲဆိုတာ မသိခ်င္ၾကဘူးလား။ /////////////////////////// ပစ္စုပ္ပန်မှာ ပြေးလွှားရင်း အတိတ်တွ...
