Panaginip

Chapter 1

Khalid's POV

A month has passed, pero andito pa rin yung sakit na ginawa ni Mindy saakin. Everytime I remember what she did, I couldn't help but cry.

I cried and cried until I go to sleep. It's just unbearable that she did that to me for five times. FIVE F**KING TIMES!

Makatulog na nga. May performance pa kami bukas eh. Kailangan ko maging maaga papunta sa bar.

Nagising ako ng may tumatawag saakin sa distansya.

"Khalid!" I looked around heard a girl's voice. But I couldn't see who that is.

"Khalid!" Pagtawag niya ulit. My feet suddenly ran towards her and I was about to hug her.

Nagising ako sa alarm ng telepono ko at pinatay ito agad.

Who was that girl? I have no clue who that was honestly.

Chineck ko yung phone ko at nakatanggap ako ng text galing kay Edwin.

Edwin: Bro! Kita tayo sa may tapat ng Pizza Hut.

Well, kusa naman akong sumusunod eh. Tumayo na ako at naghanda para makaalis.

Lumipas ng ilang minuto, nakarating ako sa may tapat ng Pizza Hut. But the worst thing is, wala pa si Edwin sa Pizza Hut! T****na naman oh!

Kung kailan ako dumadating ng maaga, siya lagi yung late dumadating!

Sa sobrang bwisit ko, hindi ko na mapigilan ang sarili ko na itext siya.

Khalid: Asaan ka na?! Kanina pa ako naghihintay dito!

Binaba ko na yung phone ko at hinintay siya.

"Bro!" Biglang pagsulpot ni Edwin.

"Sorry bro natagalan."

"Hindi ka na talaga nagbabago Edwin. Sa tuwing dumadating ako ng nasa oras, lagi kang dumadating ng late."

"Chill lang bro. Better late than never." Pabirong sambit niya.

"Tara na nga! Baka hanapin pa tayo ng mga kaibigan natin." Pagyaya niya na ikinasunod ko lang.

Lumipas ng ilang oras ay nakarating na kami sa bar kung saan naka ayos na yung lugar kung saan kami magpe-perform.

"Khalid! Edwin!" Biglang paglapit ni Paul saamin at nakipag apir saamin.

"Buti nakarating na kayo. Mag ready na tayo, this is our night boiiz!" Dagdag niya.

Lumapit na sila sa stage at kinuha na nila yung mga instruments na ginagamit nila, habang naghihintay ako sa upuan.

Habang nakaupo, napaisip na lang ako sa panaginip kanina. It's something I couldn't forget that easily. Does this mean something?

"Khalid! In a few minutes, darating na yung manager natin sa band. Kaya mag ready ka na." Biglang sambit ni Edwin.

Well, wala na akong magawa kundi sundin siya at mag practice.

Liandra's POV

Nakakatamad naman dito sa bahay! Labas nga ako para uminom. Tutal ako lagi ang mag isa sa bahay.

Nag ready ako ng pang alis at naglakad papunta sa bar na medyo malayo saamin.

Habang naglalakad, biglang tumawag sa phone yung kapatid ko na si Claude.

"Claude?"

"Liandra! Musta ka?" Tanong niya.

"Eto, papunta sa bar. Iinom ulit." Sagot ko sakanya.