MasterChef | sefmir

》yolculuk başlasın

Abi birşey sorucam

Bi önceki bölümün yorum sayısı neden '0' aq?
Taşak mı geçiyonuz

Sadece göz gezdirmek için okuyosanız okumayın çok da bana ben yazar geçerim
Tam bi öğretmen değil miyim ama, not verir geçerim benim sorunum değil bajcmsjgns

Neyse

Düzgün iş yapın aq

Şimdi iyi okumalarsss

¤

"Kalk.. kalk.. kalk..kalk.."

Bütün vücudumla sarıldığım yorganı yavaşça bırakarak tek gözümü açtığımda, Eray tepemde dikiliyordu.
Birkaç kere yutkunarak boğazımdaki kuruluğu götürdüğümde, gayet açık bir soru sordum.
"Manyak mısın?"

"Kalk.. kalk.. ka-"

"Oğlum siktir git şuradan ya."
Sweatshirtümün şapkasını geçirip arkamı döndüğümde, bu sefer sinir bozucu bir şekilde aynı noktaya baskı yapıp çekiyordu parmağını.

Yorganımın altına girdiğimde, bu sefer de yorganımı çekmeye başlamıştı.
Psikopat, vallahi psikopat.
"Oğlum gidip kendine başka oyuncak bul ya! Uyuyorum şurada.."

"Servisin kalkmasına 15 dakika kaldı. Bil istedim."
Arkasını dönüp uzaklaştığında, yataktan âdeta fırlamıştım.

"Ne servisi?!"

"Konya'ya gidiyoruz, unuttun mu?"

Hızla kafama bir fiske vurduğumda, oyalanmadan yataktan ayrılmıştım. Gözüm yanımdaki yatakta yatan Emir'i bulduğunda, onu işaret ederek çatık kaşlarım ve boğuk sesimle sormuştum.
"Bu niye hâlâ uyuyor?"

"Kısır döngü, ben seni uyandırıyorum sen onu. Barbo ve Serhat çoktan aşağı indi."
Odadan çıktığında, bedenimi horul horul uyuyan Emir'e çevirmiş ve ayağımı kaldırarak yavaşça dürtmüştüm.

"Şşş.."
Ellerimi eşofmanımın cebine koyup dürtmeye devam ettiğimde, mırıldanmış ve diğer tarafa dönmüştü.
"Lan kalksana, üstüne uçarım he."

"Sefa bir git yaa, uyuyorum şurada! Kargalar kalkmamış bizim ne işimiz var bu saatte?"
Yastığa gömdüğü yüzünden boğuk sesi gelirken, ayağımla tekrar dürtmüştüm.

"Offff! Kalkmıyorum lan!"
Yorganın altına tamamen girip en köşeye gittiğinde, ellerimi cebimden çıkarmış ve omuzlarından tutup silkmeye başlamıştım.

"Kalk.. kalk.. kalk.. kalk.."
Eray'ın yöntemini denerken, yavaş yavaş sinirlendiğini kesik kesik gelen nefeslerinden anlıyordum.
"Kalkmıyor musun sen şimdi?"

Cevap vermediğinde, ellerimi birbirine sürterek ovuşturmuş ve biraz geriye doğru yürüyüp, hızla üstüne atlamıştım.

"Ahh!"

Yatağın altında iki büklüm olduğunda, kendi saçını kullanarak yüzünü gıdıklıyordum.
"Ne demek lan kalkmamak? Konya'ya gidiyoruz, unuttun mu he?"

"Konya mı?! Lan doğru!"
Aniden yatakta ayaklandığında, üstünde olan ben geriye doğru kayarak popomun üstüne düşmüştüm.

Önce etrafa bakıp kafasını yere çevirdiğinde, ilk başta şaşırmış ardından ise dev bir kahkaha patlatmıştı.
"Ben ses gelince Eray odaya geliyor sandım, meğer sen düşmüşsün."