Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Gelmiyeceğini düşündüm Jennie."
O hâlâ sigarasını içiyor ve karşımızdaki nehri izliyordu.
"Neden öyle düşündün ki?"
"Zor bir kızsın Jennie. Her şeye rağmen yine yanımda oturuyorsun. Şuana kadar tanıdığım hiç bir kıza benzemiyorsun. Ve bu iyi bir şey. "
Dirseğimi bankın korkuluklarına sabitledim.
"Sende ulaşılması imkansız birisin. Sen koskoca Yoongi'sin. Okul haricinde de ünlüsün. Bu seni havalı birisi yapıyor doğrusu. Ve yine okulun en havalı kızıyla da sevgili olunca şansını ikiye katlıyorsun. Ve her istediğini yapıyorsun. Eğer Tanrı bana bir şans daha verseydi şu hayat için, ve bana 'kim olarak dünyaya gitmek istersin?' diye sorsa seni listeme eklerdim."
Sigarası bitince onu tek hamlede bizden yarım metre uzağınızda ki çöpe attı.
Yaptığı her şey havalıydı bu adamın.
"Birisi sana 'Yoongi kimdir?' Diye sorsa böyle mi dersin?"
Ona döndüm, "Hem de hiç tereddüt etmeden."
O Sadece gülmekle yetindi.
*
Saat 10 olmuş, hava iyice kararmıştı.
Neredeyse 1 saattir birlikte nehire bakan bir bankta oturuyorduk. Arada sırada bana soru soruyor daha sonra tekrardan 10 dakika sessizce oturuyorduk.
"En sevdiğin renk ne?"
"Bu soru çok klasik Yoongi."
Söylediği şey üzerine birden dikleşti ve bana döndü, "Buraya birbirimizi daha iyi tanımak için geldik Jennie. Aramızda olan sorunları gidermek için böyle başlamalıyım.''
''Beni yanlış anladın.''
Derin bir nefes aldım. Çok stresliydim, neden?''
''En sevdiğim renk; siyah ve pembe. Senin?''
Gülümsedi.
Doğrusu onu daha yakından tanıyınca düşündüğümden daha iyi birisi olduğunu anladım. Dıştan asabi görünse de, aslında iyi birisiydi.
