3.9

2.3K 129 305
                                    

Finalden önceki son bölümle karşınızdayım bebeklerim ayy heyecanlandım

Medya: Öykü ve Selim'in söylediği ikinci şarkı (mutlaka dinleyin harika)

Hadi bakalım iyi okumalarr💖

.

.

.

Allah'ım bana şu kızın boğazını deşmemem için tek bir sebep ver, tek bir sebep!

Parmaklarımı kütleterek yanımıza gelen yavşak Hülya'ya sahte bir gülücük attım.

"Selam canım!"

Sarı saçlarını savurarak gülümsedi.

"Arkadaşlar bu arada Canan Hanım sınavların yarın başlayacağını herkese duyurmam için beni görevlendirdi."

"Ne yani yarın sınav mı var!" dedi Koray şaşkınlıkla.

"Evet ya, ben de çok şaşırdım. Son anda haber veriyorlar yine her zamanki gibi..."

Gevşek bir şekilde yayarak konuştuğu ağızına yumruk atmamak için zor duruyorum!

"Neyse ben gideyim o zaman, sonra görüşürüz! Görüşürüz Deniz..."

Son cümlesini Deniz'e özel olarak söylemesi kaşlarımı çatmama sebep olmuştu.

Ne konuştular ki bunlar!?

Deniz cevap vermeyip hafif bir şekilde gülümsediğinde dişlerimi sıkmaya başladım.

"Boku yedik vallahi! Kız senin derslerin iyidir, bir kopyanı alırım şu yakışıklı sıfatımla!" dedi Koray kolunu omuzuma atarak.

Sabır dilenerek omuzumla kolunu ittirmeye çalıştım.

"Senin o sıfatına tüküreyim!"

Sesli bir şekilde güldüklerinde Deniz'e olan sinirimi diğerlerinden çıkarmaya çalıştığımı fark ettim. Durduk yere böyle davranmamalıydım.

Ortama kısa süreli bir sessizlik çöktüğünde bunu sonlandıran Mert olmuştu. Deniz'i dürterek güldü.

"Ne konuştunuz lan?"

"Hiç..."

Ne demek hiç ya! İnsan gibi cevaplasana!

Deniz ise sessiz kaldı. Bu da hayatın bana götüyle gülmesiydi işte!

"Neyse o zaman sonra konuşuruz bu konuyu." dedi Mert pes ederek.

Aptal Deniz, aptal!

Göz devirerek etrafıma göz attım. Rahatça kudurmam için sakin bir yer bulmalıydım!

En sonunda okula girmek istediğimi söylemeye karar verdim.

"Ben yatakhaneye çıkıyorum."

"Niye kızım?" dedi Özgür kaşlarını çatarak. "Hep beraber duruyoruz işte burada..."

"Sıkıldım."

Aklıma ilk geleni söylemiştim. Sorgulamasınlar diye dua ederken kızlar öne atıldı.

"Biz de gelelim!"

Daha az dikkat çekeceğini düşündüğümden başımı sallayarak kabul ettim ve dördümüz okula doğru yürümeye başladık. Onlardan uzaklaştığımız ilk fırsatta tuttuğum nefesimi sinirle serbest bıraktım.

"Çıldıracağım sanırım, çok az kaldı!"

Kızlar cevap vermeyip odaya çıkan merdivenlere yöneldiler hızla. Onlara ayak uydurarak ikişer ikişer atlayarak çıktım yukarı. Saçımın savaştan çıkmış gibi bir hâl almasına rağmen hızla odaya girdim. Arkamdan gelen kızlar da kapıyı kapatıp yanıma geldi.

Düşman OkullarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin