Forgotten Memories [Kainuyan Island Series #2] [Completed]

Chapter 9 Yes

Annalise Athena Macardi

"Ms. Macardi, please review the minutes of the meeting," sabi ni kuya Rushian na ikina tingin ko sa kanya.

"Review the minutes of the meeting." may pag babanta na sa boses niya pero hindi ko talaga alam kung anong pinag meetingan nila dati.

"I'm sorry, Sir, but I don't have the copy of the last meeting." pormal na sagot ko. Sumama ang mukha nang dalawa kong kapatid at tumawa naman si Mr. Wilson, isa sa mga board members.

"I think you didn't give to Ms. Macardi the copy. You should contact your secretary that attended our meeting last time," nakangiting suhesyon niya.

"Sure, Mr. Wilson. Give me a minute." ani Kuya Ravern at lumayo sa amin at tumawag sa kanyang telepono.

"Open your email. She sent the minutes to you." utos ni Kuya na agad kong sinunod. Binasa ko ang file na nakalagay at halos pumutok ang ulo ko kakaintindi sa mga nakalagay doon.

Binasa ko sa kanila ang minutes ng meeting at nag sulat nang lahat nang sinasabi nilang importante. It's not my first time working in our company. Pinilit akong pina-aral ni Daddy nang mga basic sa kompanya kaya may kakaunti akong alam sa mga gawain sa posisyong ito.

Matapos ang meeting ay pinaiwan ako nang mga kapatid ko dahil may pag-uusapan 'daw' kami.

"I told you a while ago not to embarrass us, Annalise!" galit na sigaw ni Kuya Rushian sa akin. Tumayo naman si Kuya Ravern sa kanyang upuan ang lumapit sa akin.

"Alam mo ikaw, pabigat ka talaga sa buhay eh. Imbis na wala kaming problema rito dumating ka!"

Ramdam ko ang sakit sa puso ko sa bawat salitang binibitawan nila. Gusto kong ipakitang matatag ako pero masyado akong emosyonal at mahina para pabayaan nalang lahat.

"I'm sorry." nalang ang nasabi ko at dali dali nang lumabas sa conference room upang maka punta sa sariling office at doon umiyak.

Hanggang kailan ba ako iiyak nang dahil sa pamilyang ito? Can't I be happy like others?

Lumipas ang mga araw na halos sinisigawan ako nang mga kapatid ko. Wala akong karamay sa mga gabing umiiyak ako. Walang Marian at Paolo na nag papagaan sa pakiramdam ko.

Sumapit ang sabado at naisipan kong mag ikot sa mall rito. Habang tumitingin sa mga bag ay may biglang kumalabit sa akin. Noong tinignan ko ito ay napaawang ang labi ko at agad namang sumilay ang magandang ngiti sa mga labi niya.

"Hi. Long time no see." ani Paolo at sinunggaban ko naman siya nang yakap.

"You're here! H-how?" hindi makapaniwalang ani ko.

"Well, tatawagan sana kita pero nakita kita rito kaya sinundan kita and ito na." aniya na nag pangiti sa akin.

Sa araw na iyon tila napawi lahat nang sakit na naramdaman ko noong mga nag daang araw. Namasyal kami ni Paolo sa kung saan saan. Ginawa namin ang lahat nang bagay na gusto namin dahil alam naming hindi na namin iyon magagawa sa pilipinas.

"Annalise," tawag niya sa pangalan ko nang nasa tapat kami nang isang magandang tanawin sa New York.

"Hmm?" sabi ko at hinarap siya.

"Can you be my girlfriend?" napakurap kurap ako sa tinanong niya at halos hindi makagalaw sa kinatatayuan ko.

"W-what?" utal na tanong ko— hindi makapaniwala sa narinig.

"It's been month noong niligawan kita and I think it's already time to ask you," malumanay na aniya at lumapit sa akin at hinawakan ako sa pisngi.

"Can you be my girlfriend, Annalise?" tanong niyang muli at tumango naman ako nang tumango.

"Yes! Yes!" sigaw ko bago siya niyakap nang mahigpit.

"Thank you!" sabi niya at binuhat ako bago inikot habang tumatawa kaming pareho.

That day was so important to me. Halos hindi ako makapaniwala sa pakiramdam na ipinaramdam niya. Noong araw na rin iyon ay nag desisyon kaming matulog nang mag kasama. Sinabihan ko ang mga tao sa mansyon na hindi ako matutulog doon at pumayag naman sila. Ayaw rin naman akong makita nang mga kapatid ko kaya siguradong matutuwa sila.

Napakaganda mag lakad lakad sa New York lalo na pag gabi. Ang ganda nang paligid at napakalamig. Nang maka balik kami sa Hotel na tinutuluyan namin ay agad na akong naligo at nag bihis nang pantulog. Habang nasa banyo siya ay pumunta naman ako sa veranda upang pag masdan ang ganda nang mga ilaw sa ibaba.

"Do you like the view?" napaiktad ako nang maramdaman ko siyang yumakap sa bewang ko at bumulong sa tenga ko.

"Yup. It's so nice. I want you to paint them." pag dedemand ko na ikinahalakhak niya nang mahina.

"If that's what makes you happy." sabi niya na ikinangiti ko.

Inilagay niya ang baba niya sa balikat ko at inihilig ko naman ang ulo ko sa kanyang dibdib.

"Hmmm..." mahinang halinghing ko nang maramdaman ko ang mainit niyang halik sa leeg ko.

"Pao..." tawag ko sa pangalan niya at agad naman niya akong iniharap sa kanya at sinunggaban nang halik.

"Paolo," nanghihinang ungol ko at tinugunan ang mga halik niya.

"I want you." aniya at agad akong binuhat at marahang inihiga sa kama.

"I want you, Annalise." sabi niya at pumaibabaw sa akin.

Tinigunan ko lahat nang maiinit niyang halik. This is my first time doing this pero ayos lang dahil kay Paolo naman.

"Be gentle, please." sabi ko nang makita kong pumusisyon siya sa harapan ko.

"I'll try." sabi niya at dahan dahan nang ipasok sa bukana ang kanya, pero makalipas lang ang ilang segundo ay naramdaman ko na ang sakit.

"Pao, masakit." sabi ko at napakagat sa labi ko.

"Shhh. Tiis lang." sabi niya at patuloy pa rin sa pag pasok nang pag kalalaki niya.

"Ahh! Pao!" sigaw ko nang tuluyan na niyang naipasok lahat sa butas ko.

Damang dama ko kung gaano siya kalaki at dama ko rin ang sakit sa pag kababae ko. Dahan dahan siyang gumalaw sa loob ko at ramdam na ramdam ko talaga ang sakit.

"Pao, masakit." naiiyak na ani ko at hinalikan lang niya ako.

Makalipas ang ilang ulos ay ramdam ko nang bumibilis ito at napapalitan na rin nang sarap ang sakit na naramdaman ko kanina. Makalipas lang ang ilang segundo ay sumisigaw na ako dahil sa sarap na pinapalasap niya.

"Ahh! Pao! May sasabog!" sabi ko at mas binilisan niya pa ang ulos. Sinalubong ko ang mga ulos niya at ramdam kong may sumabog sa kaibuturan ko.

"Shit!" rinig kong sabi niya at hinugot ang kanya bago ko naramdaman ang mainit na likido sa aking hita.

"Come. Clean yourself." sabi niya at tinulungan akong tumayo upang makapag linis nang katawan.

Masakit ang pag kababae ko at gusto ko nalang matulog o kaya utusan si Paolo na linisin ako pero pumasokna siya sa banyo at iniwan akong nakatayo habang hawak ang isang box nang tissue sa side table. Iniwan niya akong hindi pa nalilinisan at hindi niya ako nginitian o nilingon man lang.

What's his problem?

Somethings...

Off.