Şimdi her şeyin ilk mahv olduğu zamana gidiyoruz.
Yaz tatilindeydik,yaşım 8,memleketteyiz....
Halâ o memleketten nefret ederim,beni yargılamayın. Kendime engel olamıyorum,içimdeki bu nefreti durduramıyorum.
Bahçedeydim,her çocuk gibi kendi halimde oyun oynuyordum. Sonra o geldi,beni ve ağabeyimi gezmeye götüreceğini söyledi. Ağabeyim o sırada 11 yaşında.
Rahmetli dedemin ektiği ağaçların yanına götürdü bizi. Çok güzeldi,up uzun ağaçlar,kuşlar,manzara....
Elleri,elleri vücudumda geziyordu anlayamıyordum. Ne oluyordu?
Ağabeyim o sırada olanları görmüyordu.
Ama köyden birisi,bir dede,kim olduğunu hatırlamıyorum. Her şeyi gördü. Onu,ellerini,beni....
Hiçbir şey yapmadan gitti.
Zaten beni yaşadıklarım değil,bunları yaşarken etrafımdakilerin susması beni kırmıştı....
Dilim tutulmuştu sanki tek kelime edemiyordum. O gün daha fazla ileri gidemedi. Eve gittik...
Elleri hergün vücuduma daha da çok değiyordu. Neler olduğunu anlamıyordum bile. Sadece içimde müthiş bir korku ve rahatsızlık vardı. Kendimce ondan korunmak için kat kat kıyafet giyinirdim. Benim kıyafetlerim hep pembeydi....
Çok süslü bir kızdım hep.
Birgün annem bana seslendi: Ona yardım etmem için. Botları bulamıyormuş, botlar kilerdeydi,
Hemen kilere gidip botları aldım,arkamı döndüğümde,o vardı
Korkudan titriyordum.
-Çekil gidicem
-şşş
Tek diyalog buydu, daha 8 yaşında ufacık birşeydim. Ona karşı koyamadım. Elleriyle ağzımı kapattı,onu itiyordum ama gücüm yetmiyordu,
Tanrım neredesin?
Kiler evden ayrı bir yerdeydi köylerde genelde öyle olur. Zaten ses çıkaramıyordum ki....
Onu üzerimden birtürlü atamıyordum, Zaten iri yarı biriydi,ben de cılız bir çocuktum. Canım çok yanmıştı,
Kimseye söyleme yoksa seni öldürürüm dedi ve gitti....
Fiziksel olarak o kadar zorlanmıştım ki,yürüyemiyordum. Ağladım,ağladım ama korkudan Ağlamamı bir şekilde yuttum, ağabeyimin yanına gittim.
-Sen niye topallıyorsun? Ne oldu
-düştüm birşeyim yok.
Annem ise hiç fark etmedi....
Defalarca oldu aynı şey,Ne yapmıştım ki? ben daha 8 yaşındaydım...
Bu olay biz İzmire geri gidene kadar devam etti...
İzmirim...
İzmir benim limanım,izmir benim koruyucumdu.
