İmkansız Aşk...

10 Bölüm İmkansız Aşk

Sultan:Doğru mu? - Aliye bakıyordu.
Ali:...-Ali bir şey anlamıyordu.

Sultan:Evladım konuşsana? -Merak etmişti.

Ali Nazlıya baktı, Nazlı yalvaran gözlerle ona bakıyordu.Ve Ali kararını verdi.
Ali:Evet.-Anlamadan.

Nazlı çok mutlu olmuştu, Ali'nin elini çok sıktı.Ve sonra görücülere alayışlı bir halle baktı.Görücüler gitti.Ali ve Nazlıysa hala öylece durmuştular.

Sultan:Kızım, madem sevdiğin var neden söylemiyorsun ? -Sakince sormuştu.
Nazlı:Sadece, bilmiyorum...-Ne diyeceğini bilmiyordu.
Sultan:Konuşacağız bunu daha.(Aliye baktı) gelelim sana evlat, adın bakalım senin?
Ali:Adım Ali, efendim.
Sultan:Ali...Gel benimle içeri, konuşmamız lazım seninle...-Eliyle odayı işaret etti.
Ali ve Sultan bir odaya geçti, kapıyı kapattı.
Sultan:Geç otur bakalım evlat.-Eliyle koltuğu işaret etti.

Ali oturdu.
Sultan:Anlat bakalım, kimsin, neyin nesisin?
Ali:Ben Ali Vefa, cerrahi asistanım, Berhayat Hastanesinde çalışıyorum.
Sultan:Aa, Nazlıyla aynı hastane.-Şaşırmıştı.
Ali:Evet.
Sultan:Anlaşıldı...Kötü alışkanlık?
Ali:Yok.
Sultan:İyi, bak seninle açık konuşacağım.Benim kızımı üzersen, bende seni üzerim.Hemde çok kötü üzerim.O kızı hiç üzme, mutlu olsun istiyorum.
Ali:Siz merak etmeyin, ben kızınızı üzecek bir şey yapmamaya çalışırım, hem o benim her şeyim, onu üzmek istemem.
Sultan:Sen onun ne yaşadığını biliyor musun?
Ali ne diyeceğini bilemedi.
Ali:Anlatmıştı da, ama pek bir şey demedi.Dolayısıyla bilmiyorum.
Sultan:O zaman, dinlemek istersin herhalde ?
Ali:Evet, çok isterim.
Sultan:Nazlı küçük olduğunda herkesin gibi anne ve babası vardı.Ama çok yakın değildiler babasıyla, annesiyle de çok değil de biraz yakındılar.Yani gerçek bir ailesi olmadı.
(Ali kötü hissetti nedense) Bir akşam Nazlının çocukluğu için tamamen son oldu...Babası her zamanki gibi içkili, annesini gözünün önünde çok kötü dövdü...Ve böylece Nazlı annesini kaybetti...-Gözleri doldu.
Ali:(dolu gözlerle) Ö-öldü mü?-Titreyen sesle.
Sultan:Maalesef...Daha anlatırdım ama artık geç oldu.Yani anlatmak istediğim kızımı üzme.
Ali:Merak etmeyin, üzmem.-Ali yaşlarını sildi.
Sultan:Senin aile durumun nasıl?
Ali duraksadı.Cevap veremedi.Sultan bin eliyle gözünün önünde gezdirdi.
Sultan:Evladım? İyi misin?
Ali:E-evet...Ailem...-Ali bir şey diyemiyordu.
Sultan:Evet?
Ali:Ailem yok benim...Sadece Adil Hoca var...
Sultan nine üzüldü.
Sultan:Biz senin aileniz.Nazlı senin ailen.
Ali:Evet...B-ben gideyim erken uyuyacağım, teşekkürler.

Ali Sultan ninenin elini öptü ve odadan çıktı.Nazlıyı gördü.Çok endişeliydi her halinden belliydi.
Nazlı:Ne oldu? Ne konuştunuz ?
Ali:Önemli değil.
Nazlı:Ne konuştunuz?
Sultan:Nazlı kızım? Sevgilini geçirsene kapıya.
Nazlı:Evet ninecim.
Kapıya yöneldiler.
Ali:He, bu arada hala gerçekten inanmıyorum ne olduğuna.
Nazlı:Ben de gerçeği söylersen.
Ali:Ee, o zaman.İyi geceler Sevgilim.(bunu alayacı bir şekilde demişti).
Nazlı:Ya Ali!
Ali:Tamam tamam, Sevgilim ne kızıyorsun?
Nazlı:Git!
Ali:İyi geceler (gülerek)
Nazlıda güldü:Deli bu adam.
(Sabah oldu)
Ali her zamanki gibi ritimlerini yapıyordu.Bir anda telefonu çaldı. Arayan Nazlıydı.

Nazlı:Günaydın Ali, bize gelir misin?
Ali:Günaydın, sebep?
Nazlı:Hani sevgilimsin ya, ninem çağırdı.
Ali:Hee, evet Sevgilim öyleydik, değil mi?
Nazlı:Ya Ali bırak dalga geçmeyi!
Ali:Aa? Sevgilim ama senden hemen kızıyorsun.
Nazlı:Evet, kızıyorum Sevgilim.
Ali:Öyle olsun bakalım.Geliyorum.

Ali yukarı çıktı.Kapıyı tıkladı.Nazlı açtı.Ali içeri geçti.

Ali:Günaydın.
Sultan:Günaydın evladım.Gel kahvaltı yapalım.
Ali:Ben aç değilim to-
Sultan:Hemen masaya geç!
Ali biraz afaladı.Masaya geçti.
Sultan:Seni daha yakından tanıyalım?

Bu sırada Açelya döndü nöbetten.Nazlı onu gördü yanına koştu.

Nazlı:Açi!
Açelya:Ne bağırıyorsun ?
Nazlı:Hiç.
Açelya:Ben uyumaya-AA? Ali?
Ali Açelya'ya baktı.
Açelya:Sen ne yapıyorsun burda?
Sultan:O nasıl söz? Nazlının sevgilisi.
Açelya şok oldu.Nazlıya baktı.Nazlı "evet" anlamında başını salladı.
Açelya:Hadi be!
Ali'de başını "evet" anlamında salladı.
Açelya:Ben galiba baya yorgunum, en iyisi ben uyuyayım çünkü rüya görüyorum anlamıyorum.
(Hastanede)
Ali:Ee Sevgilim, başkalarını ne yapacağız ?
Nazlı:Bilmiyorum.Yaparız bir şeyler.Ama biraz çalışmamız lazım.
Ali:İnanmıyorum ya hala, neyle uğraşıyorum (güldü) bana gel, çalışırız rahatça.
Nazlı:İnansan daha iyi olur Sevgilim.
Ali;Vaay, tamam.

Öğlen Açelya Nazlıyı aradı.Nazlı anlattı gerçekleri söylemedi, yalan söyledi.Yarım saat Açelya Nazlıyı bırakmıyordu.Ama acil baka geldi ve Nazlı telefonu kapattı.

Damla ve Ali deskteydi, Ali dosyaya bakıyordu, Damlaysa Aliye.
Damla:Nasılsın Ali?
Ali:İyiyim.
Damla:Sen bana hep mi şimdi böyle davranacaksın?
Ali:Nasıl?
Damla:Böyle?
Ali:Damla, ne istiyorsun?
Damla:Ali ben-
Nazlı:Ali, Sevgilim!
Ali Nazlıya döndü.
Nazlı arkadan gelerek Ali'nin elini tuttu ve alayacı bir şekilde Damla'ya baktı.
Damla şok olmuştu.
Damla:Nasıl? Siz şimdi? Birlikte?
Ali:Evet.
Damla:Ama nasıl olur?
Ali:Oldu işte.
Damla koşarak uzaklaştı ordan.
(Akşam)
Ali ve Nazlı Ali'nin evindeydi.
Ali:Evet anlat bakalım, neyi çalışmak istiyorsun ?
Nazlı:ilk birbirimizi tanımamız lazım.
Ali:Tanıyoruz.
Nazlı:Daha iyi, yakın daha doğrusu.
Ali:Ninen biraz bahsetti.
Nazlı:Evet, biliyorum.Zaten ninenin gözüne girdin gibi.Ama daha emin değil.
Ali:Anladım.
Nazlı:Şimdi madem ninem anlattı.Sen anlat bakalım.
Ali:Neyi?
Nazlı:Kendini, aileni.
Ali:B-ben o konu hakkında konuşmak is-
Nazlı:Neden?
Ali:İstemiyorum, dağınık kalsa daha iyi.-Yere bakıyordu.
Nazlı:Ya soracaklar ama.-Nazlı çok merak ediyordu.
Ali:Ben anlatamam...-Hala yere bakıyordu.
Nazlı:Senin bir sorunun var? -Daha da meraklandı
Ali:Bu konu hakkında konuşmasak olur mu?
Nazlı:Tamam.
Ali:Başka?
Nazlı:Ne zaman tanıştık? Nerde tanıştık? Böyle sorular.Yada nasıl sevgili oldunuz?
Ali:1 hafta sevgiliyiz deriz.Hastaneden tanışıyoruz.Şu hani sen düşüyordun ben de tuttum seni, o anı kullanabiliriz.
Nazlı:Aa, evet!
Ali:Ordan aşık olduk.Nasıl sevgili olduk?
Nazlı:Bence şu hani sahilde oturmuştuk ya, o zaman söyleyelim.Sakladık sadece.
Ali:Bu sorular tamam.
Nazlı:Başka ne olabilir acaba?
Ali:Bir düşüneyim ben de.Bir şeyler içmeye alacağım, sana da alayım mı?
Nazlı:Evet, kahve olur mu?
Ali:Tamam, nasıl yapayım? - Kalkarak.
Nazlı:Şekerli.
Ali:Tamam.
Ali mutfağa geçti.Nazlı biraz eve baktı.Ev çok temizdi.Bütün kitaplar alfabetik sıraya düzülmüştü.Bir fotoğraf gördü.Orda bir aile vardı.Nazlı fotoğrafın yanında durdu.Ve bakmaya başladı.Biraz baktı ama çok bir şey anlamadı.Masaya yaklaştı.Orda bir defter gördü.Açmak istedi ama Ali geldiği için hemen yerine geçti.

Ali:Eveeet, kahveler de geldi.
Nazlı:Teşekkürler.
Ali:Afiyet olsun.
Kahvelerini bitirdirdiler.Sahile indiler.Yine kayaklıya oturdular.Ve manzaraya bakıyorlardı.Nazlı Aliye bakmaya başladı.Gülümsedi ve yine önüne döndü.
Ali:Ee Sevgilim, yolumuz uzun daha, yeni başlıyor her şey.-Derin nefes aldı ve biraz güldü.
Nazlı:Evet...-Derin nefes aldı ve oda güldü...