Part(10)

798 134 89
                                        


ဒီေန႔Chanyeolဘြဲ႕ထပ္ယူရန္အတြက္
မိုင္ယာမီကိုသြားရမယ့္ေန႔ပင္။ ခ်စ္ရသူ
အနားနွစ္ရက္လံုးေနေပးၿပီးအရိပ္အေျခကို
မ်က္စိမလႊဲနိုင္ေလာက္ေအာင္လိုက္ၾကည့္ခဲ့
ရသည္။

အခုလည္းေရခ်ိဳးၿပီးအဝတ္အစားလဲေနရင္း
ကုတင္ေပၚကအိပ္ေပ်ာ္ေနဆဲေကာင္ေလး
အနားတိုးကပ္သြားလိုက္သည္။

မ်က္ေတာင္တိုစိပ္စိပ္ေလးေတြဝန္းရံထား
တဲ့မ်က္လံုးေလးကေအးခ်မ္းစြာေမွးစင္း
ေနသည္။ အသက္ရႈမွန္မွန္ေလးနဲ႔ေစာင္
ပံုထဲတစ္ကိုယ္လံုးဝင္ေနၿပီးမ်က္နွာေလး
တစ္ဝက္ေပၚသည့္တိုင္ခ်စ္စဖြယ္အမူအယာ
ေလးကေပ်ာက္မသြား။

" sehunna .... "

" ....... "

ျပာလြင္လြင္ဆံပင္ေလးေတြကိုပြတ္သပ္
ရင္းခပ္တိုးတိုးနႈိးမိသည္။

" sehunna .... "

" အင္ "

တိုစိပ္စိပ္မ်က္ေတာင္ေလးေတြက
တစ္ဖ်က္ဖ်က္လႈပ္ခါလ်က္မိုးၿပီးၾကည့္
ေနသည့္chanyeolကိုတန္ျပန္စိုက္
ၾကည့္သည္။

" ေလဆိပ္လိုက္မယ္ဆို ... "

ႏူးညံ့စြာသတိေပးလိုက္ေတာ့ေစာင္ပံု
ထဲကေကာင္ေလးကငုတ္တုတ္ထိုင္
ကာေခါင္းညိမ့္ျပသည္။

" အိတ္ကေရာ? "

" အေမတို႔ယူလာမယ္တဲ့ "

ၾကားရက္နွစ္ရက္လံုးsehunဆီမွာ
ေသာင္တင္ေနတာမို႔အဝတ္အစားအိတ္
ပင္ေမေမထည့္ေပးရသည္။ ေဖႀကီးက
ေတာ့စိတ္တိုေနမွာအေသအခ်ာပါပဲ။

ေလယာဥ္ခ်ိန္ကေန႔လယ္ပိုင္းမို႔
chanyeolတို႔မနက္စာစားေသာက္
ၿပီးမွေလဆိပ္ကိုထြက္လာခဲ့သည္။
အသြားတုန္းကchanyeolကားနဲ႔
လိုက္ခဲ့တဲ့sehunသည္အျပန္ဆို
ရင္ေတာ့ယြန္းေဆာကားနဲ႔ျပန္လိုက္
ရမည္ပင္။

ေလယာဥ္ခ်ိန္နီးလာတာနဲ႔အမ်ွ
chanyeolသူကိုင္ထားတဲ့
sehunလက္ကေလးကိုပိုတိုးလို႔
ဆုပ္ကိုင္ထားမိသည္။ တိတ္ဆိတ္ေန
တဲ့ေကာင္ေလးကေတာ့ေလဆိပ္ထဲက
သြားလာေနၾကတဲ့လူေတြကိုသာေငး
ၾကည့္ေနခဲ့သည္။

" Chan ... နင္ေဖာင္တင္ၿပီးတာနဲ႔
ျပန္လာမွာမွတ္လား? "

ယြန္းေဆာရဲ႕အေမးကိုေခါင္းညိမ့္ျပ
လိုက္သည္။ ေက်ာင္းဝင္ခြင္ရတာ၊
မရတာကသူနဲ႔မဆိုင္ေတာ့ဘူး။
ေဖႀကီးဆႏၵအတိုင္းေဖာင္တင္ၿပီး
ေလ်ွာက္ထားလိုက္ရင္စိတ္ေအးရၿပီ
ျဖစ္သည္။

"TE AMO" [Completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon