De fles

LEEF!!!

Eren, Eren?

Ik hoorde Levï mijn naam schreeuwen. Waarom kan ik niet bewegen of antwoorden?

Levï deed zijn t-shirt uit en boog zich voorover Eren.

Hij probeerde hem eerst te reanimeren door op zijn borstkas te pompen, maar Eren bleef doodstil.

Levï? Ik kon alleen denken, ik kon niets zeggen of zelf bewegen, was dit een droom of was dit karma omdat ik van hem wegliep? Ik hoor hem, zie hem, maar mijn lichaam leek versteend, zo voelde ik me tenminste.

Eren, Eren! Je mag niet sterven!
Ik...heb...je nodig...
ik wil je bij mij.....
Ik moet je nog bewijzen dat ik een beter persoon kan zijn, ik wil je eerlijk vertellen hoe ik over je voel.
En je moet nog weten waarom ik al die gemene dingen tegen je zei...

Wat? Was er een reden? Zijn tranen vielen op mij, hij begon zachtjes te snikken. Ik voelde me zo leeg, de leegte,  het voelde alsof ik iets erg belangrijks vergeten was.

Levï probeerde zijn tranen weg te vegen, maar ze bleven doorlopen
Hij boog naar voren. Als je deze wereld echt verlaat en werkelijk zal opstijgen, wil ik je eerlijk bewijzen dat ik echt van je hield en dat het niet gewoon weg was omdat ik me schuldig voelde.

Hij ging naast me liggen, hij voelde zo warm.
Eren...leef alsjeblieft!

Hij sloot zijn ogen en kuste me.

Huh? Mijn lichaam, ik kan weer bewegen. *badum badum* Mijn hart bewoog weer! Samen lagen we daar.
Ik omhelsde hem en kuste hem terug.

Geschrokken deed Levï zijn ogen terug open. Dr...droom ik? Of ben ik nu ook dood?

Eren keek weg.
Hij bloosde, sloot zijn ogen en knuffelde Levï.
Eren?
Mhm?
Ben je zeker dat je je goed voelt?
Dankzij jou wel je hebt opnieuw mijn leven gered.