Lora&One Direction - Dutch Harry Styles FanFic [[ON HOLD]]

Hoofdstuk 14

Hoofdstuk 14

‘That was… CRAZY! That guy is just the best!’ roep ik uit wanneer we de arenazaal uitwandelen. De show van Robbie Williams is net gedaan – het laatste lied is tien seconden geleden gestopt. “For the guy’s safety” heeft hun security-team besloten hen net achter het einde al naar buiten te sturen. Louis heeft zijn woord gehouden en heeft alle drankjes tot nu toe al betaalt, waarvan het merendeel met tegenzin.

Niall grinnikt even terwijl we naar de parking van de arena wandelen. Ik zit samen met Perrie en Zayn in de auto van Harry. Na even de feiten bekeken te hebben kruip ik dus maar vooraan naast Harry.

‘Hey,’ glimlacht hij terwijl hij me in zijn auto ziet kruipen.

‘Hi,’ zeg ik terug als ik de gordel aandoe en hij de auto start en wegrijdt van de parking.

‘So, what did you think about it?’

‘It was incredible, really. Never thought he’d be that good!’ zeg ik opgewekt. Hij glimlacht even terwijl hij terug verder rijdt.

‘Wanna come in with us for a moment or do I have to bring you back?’ vraagt Harry eens we terug aan de jongens hun appartement aangekomen zijn. Zayn en Perrie stappen al uit de auto en lopen het gebouw in. Harry staat voor het gebouw geparkeerd, voor het geval ik naar het hotel wil.

‘Um… What time is it?’

Hij kijkt even op zijn horloge en antwoordt dan: ‘Ten thirty.’

Zou ik nog even mogen blijven? Ik had trouwens eerst gezegd aan mama dat ik niet lang zou wegblijven aangezien ik al zo vroeg vertrokken was die avond, en wat ze zei was dat ik alle tijd van de wereld mocht gebruiken want zij en papa zouden het zwembad en de sauna en dergelijke even gebruiken van het hotel nadat ze even naar een restaurant gingen gaan. Zouden ze al terug zijn? Als het niet zo was zou ik nog wel even mogen blijven, toch?

‘If the rest won’t mind, then I’d like to stay a little more,’ zeg ik met een kleine glimlach. Als mama en papa toch al terug zijn, dan zal ik wel even een preek krijgen van een minuut of vijf, maar dan is het alweer gedaan.

‘Of course they won’t,’ reageert hij zelfzeker.

‘Then it’s fine with me,’ zeg ik vlak voor ik de auto uitstap, weg uit de auto met de zalige geur van Harry.

We wandelen naast elkaar zonder iets te zeggen naar het appartement. Af en toe raken onze armen elkaar eens aan, maar voor de rest gebeurt er niet echt iets. Wanneer ik met benen gekruist in kleermakerszit op de grond zit naast de zetel vraagt Liam of ik iets moet hebben om te drinken. Harry fronst zijn wenkbrauwen als hij me ziet zitten naast de zetel en vraagt met zijn gezichtsuitdrukking waarom ik op de grond zit en niet in de zetel of op een stoel. Ik haal gewoon mijn schouders op en maak hem duidelijk dat het niet erg is. Hij blijft fronsen maar zegt er niets meer op. Wanneer ik mijn watertje krijg dat ik vroeg aan Liam zet Eleanor wat achtergrond op en babbelt iedereen er wat op los. Harry besluit om zich naast me te zitten.

‘Do you mind staying here for the night?’ vraagt hij dan opeens zachtjes na een lichte conversatie.

Ik draai me naar hem om. ‘Sleeping here?’ Hij knikt. ‘Again? Why?’

‘You’ll be alone in the hotel.’

‘What?’

‘Yeah. Tom is away, right?’

Oh ja, dat is waar; Tom ging naar een bekende club gaan met de vrienden die hij hier heeft leren kennen.

‘I’m a good girl, I can be alone, you know.’