Lora&One Direction - Dutch Harry Styles FanFic [[ON HOLD]]

Hoofdstuk 7

Hoofdstuk 7

Een diepe zucht weerklinkt uit mijn telefoon.

‘Blijven slapen? Bij Helena?’ vraagt ze terughoudend.

‘Ja…’

‘En waarom dan wel? Je bent net een volledige dag bij haar geweest!’

Eh… We willen nog geen afscheid nemen,’ lieg ik vlug. Al een geluk dat ik redelijk goed kan liegen tegen mijn ouders, anders had ze het al lang door.

‘Zijn haar ouders thuis? Ja toch?’

Shit, die gaat ze zeker willen spreken…!

‘Nee, enkel haar oudere broer.’

‘Mag ik die eens aan de telefoon?’

‘Mam, je gaat die jongen nu toch niet vervelen met jouw idioot gevraag over wie hij is en al die dingen! Je kent trouwens amper een woord Engels!’

‘Maar ik moet toch wel weten bij wie je verblijft?’

‘Neen, dat moet je niet,’ zeg ik streng. Mijn ogen worden groot van verbazing; normaal gezien denk ik dat soort commentaar in plaats van ze uit te spreken. Harry kijkt me aan en fronst zijn wenkbrauwen bij het horen van mijn toon. Ik zend hem een klein glimlachje.

‘Sla niet zo’n toon tegen me aan, Lora Debuck,’ klinkt het streng.

‘Maar mag ik nu blijven slapen of niet?’

Het is even stil. ‘En je slaapgerij en tandenborstel en andere spullen dan?’ vraagt ze.

‘Helena heeft ongeveer dezelfde maat als mij, we vinden vast wel iets om aan te trekken.’

Weer is het even stil. Dan weerklinkt er een diepe zucht en dat ene zinnetje dat ik nu al zo’n tien minuten wil horen: ‘Het is goed, ga maar.’

‘Echt?’

‘Hm-hm.’

‘Dank je mam!’ zeg ik vrolijk.

‘Maar morgen kom je ten lààtste aan op het hotel om elf uur, begrepen?’ zegt ze daarna nog streng.

‘Ja, ja! Dag mam, tot morgen!’ Ik leg af en draai me om naar Harry met een grijns op mijn gezicht.

‘It’s fine, I guess?’ vraagt hij.

‘Yes,’ zeg ik met een glimlach.

‘I love your mum,’ grijnst hij.

Tien minuten later van babbelen en omkleden besluiten de jongens naar hun appartement te gaan. We gaan naar de parking van de arena, en na het beslissen van wie in welke auto zal gaan, wandelen Harry, Liam, Niall en ik naar Harry’s auto. Zayn wou bij Louis blijven, en ook Eleanor is mee met hen; ze blijft slapen bij Louis. Aan de deuropening van de ondergrondse arenaparking staat het weer vol met paparazzi en ook een aantal meiden met iPhones en toestanden. Deze keer zit ik achteraan in de auto aangezien er geblindeerde ruiten zijn en de paparazzi dus zeker geen foto van mij kan trekken.

In het appartement zelf gaan mijn ogen open.

Één conclusie: laat nooit vijf jonge gasten van 18 tot 21 samenleven zonder moeder/huisvrouw/… Nooit. Ik zweer het. Dit appartement is rommelig! Niet normaal! De afwas van de vorige dagen staat nog schoon te wachten op het aanrecht, zakjes chips en pizzadozen liggen op het bijzettafeltje in de woonkamer. Wat me wel opvalt is dat het eigenlijk nog redelijk groot is. Er zijn vier deuren, waarvan alleszins één badkamer. De andere drie zullen waarschijnlijk slaapkamers zijn van de jongens.

‘Okay, who wants to see a movie?’ vraagt Louis wanneer iedereen in de zetel zit. Eleanor slaat hem speels op zijn arm. ‘I’ll pass, I’m sorry honey,’ zegt ze liefdevol.