Κρυμμενα Ενστικτα βιβλιο 2 Φως και Σκοτος

Κεφαλαιο 7

ΚΕΦΆΛΑΙΟ ΛΙΖΕΤΑΣ 'ΣΚΙΆΣ'

Αφού έφαγα όλη την νύχτα σπαραζοντας τον πόνο στην καρδιά μου γύρισα τα ξημερώματα στο δωμάτιο μου. Και έπεσα για ύπνο, για να ξεχάσω, να ξεχάσω τον πόνο, να αγνοήσω τις πληγές στην καρδιά μου, να ξεφύγω από την πραγματικότητα.

Ξύπνησα μετά από δύο μέρες ύπνου. Είχα ρίξει τον εαυτό μου σε έναν μικρό λήθαργο. Αλλά όσο και να θέλω να μείνω κοιμισμένη δεν μπορώ, το μόνο που θα καταφέρω είναι να χάσω και άλλο χρόνο, να μείνω ποιο πίσω από τους άλλους πάλι, και αν η απόσταση είναι μεγάλη δεν θα καταφέρω ποτέ να την μικρινω. Αλλά είμαι μόνη μου, δεν έχω κανέναν.

Καθώς οι σκέψεις μου με συντροφεύουν τελείωσα το μπάνιο και φορέσα πάλι την ίδια μαύρη στολή και αλυσίδες μου, μόνο αυτές θα είναι πάντα μαζί μου. Τις τυλίγω γύρο από τα χέρια μου για να κινούμε ποιο άνετα και να μην σέρνονται.

Βγαίνω από το δωμάτιο και πάω κάτω προσπαθώντας να βρω την κουζίνα.

''Τι κάνεις εδώ?'' με ρωτάει μια ηλικιωμένη κύρια. Την κοιτάω στα άχρωμα πια μάτια της και τη απαντάω.

''Εμ, ψάχνω την κουζίνα...''

Εκείνη σηκώνει το ένα της φρύδι και λέει.

''Νεαρή δεσποινίς! Δεν υπάρχει χρόνος για φαγητό! Δεν σου είπαν ότι σήμερα είναι ο ερχομός ενός καινούργιου και πολύ σημαντικού προσώπου!''

Πριν προλάβω να αντιδράσω βρέθηκα να με τραβολογαει.

Φτάσαμε στην πίσω αυλή η οποία είναι διακοσμημένη με άσπρα φωτάκια και κρίνα, παντού τραπέζια με δαντελοτα τραπεζομάντιλα και γυάλινα ποτήρια.

Παντού καλό ντυμένα άτομα, οι γυναίκες με φανταχτερά φορέματα, οι άντρες με ακριβά κουστούμια να συζητάνε και άλλοι να χορεύουν.

''Εκθαμβωτικες δεσποινίδες και κύριοι, μπορώ να έχω την προσοχή σας'' ακούω τον Άλφα να λέει ενώ στέκεται σε μια σκηνή από λευκό βαμμένο ξύλο.

Όλοι σταμάτησαν ότι κάνανε και μαζεύτηκαν κάτω από αυτήν, όπως και η κυρία που με τράβαγε, εγώ από αυτή την απόσταση μια χαρά είμαι.

''Για αρχή, θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς που παραβρησκεστε εδώ. Όπως ξέρετε η σημερινή βραδιά είναι αφιερωμένη στο νέο μέλος της αγέλης μας. Με τιμή μου σας παρουσιάζω τον αξιότιμο αδερφό του βασιλιά των λύκων, Ελεντορ!!'' είπε ο Άλφα καθώς πήγε στο πίσω μέρος της σκηνής. Ψίθυροι και χειροκροτήματα ακούστηκαν καθώς ο Ελεντορ ανέβηκε στη σκηνή. Έκανε μια υπόκλιση και σιωπή έπεσε πάλι για να μιλήσει.