Κρυμμενα Ενστικτα βιβλιο 2 Φως και Σκοτος

Κεφαλαιο 13

ΚΕΦΆΛΑΙΟ ΛΙΖΈΤΑΣ ''ΣΚΙΆΣ''

''Γλυκέ μου, πάμε έξω με την Λύσσα και την Σκιά" ανακοίνωσε η Μαρία στον Ιάσωνα

''Και για που?'' ρωτάει ο Ιάσωνας

"Να δει η Λύσσα τριγύρω, έχει βαρεθεί τόσες μέρες μέσα στο σπίτι της αγέλης" απαντάει η Μαρία

''....να προσέχεται..."

"Μην ανησυχείς" είπε η Μαρία και του έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο. Ακόμα πονάει αλλά τι να κάνω, μπορώ μόνο να ελπίζω για ένα χαρούμενο μέλλον για αυτούς. Ο Ιάσωνας μου έδωσε μια προειδοποιητικη ματιά και εγώ έσκυψα σε κατανόηση ύστερα ακολούθησα την Μαρία.

Είμαι πίσω της τουλάχιστον 5 βήματα ενώ εκείνη μιλάει και γελάει με την Λύσσα, περπατάμε εδώ και 30 λεπτά. Είμαστε είδη μέσα στο δάσος γύρο από το σπίτι της αγέλης.

''Σκιά, έλα μαζί μας" μου λέει με ένα ζεστό χαμόγελο η Μαρία

''Μα..είμαι εν ώρα υπηρεσίας...''είπα με την βραχνιά μου φωνή.

''Ω, πρέπει να το κοιτάξεις, μπορεί να έχει κάτι ο λαιμός σου για να ακούγεσαι έτσι!'' είπε με ανήσυχο τόνο

"Αμ...όχι...απλά έτσι είναι''

''Μαμά, μπορώ να παίξω με την όμορφη κοπέλα?'' ρωτάει η Λύσσα και καθώς κατάλαβα ότι αναφέρεται σε εμένα η παλμοί τις καρδιάς μου ανέβηκαν κατά 101%. Η Μαρία κοιτάει μπερδεμένη την Λύσσα αι καταλαβαίνω πως κλέβει μια ματιά σε εμένα. Εγώ προσπαθώ να κρατήσω την ψυχραιμία μου.

''Ναι γλυκιά μου, μπορείς..." είπε η Μαρία

"Σε ευχαριστώ μαμά, είσαι η καλύτερη!" αγκάλιασε η Λύσσα την μητέρα της και μετά ήρθε σε εμένα, έπιασε το χέρι μου και με τράβηξε σε ένα θάμνο με πολύχρωμα λουλούδια.

''Ορίστε, αυτό το χρώμα σου πάει ποιο πολύ από όλα" έκοψε και μου έδωσε ένα λουλούδι με λευκά πέταλα που αγκάλιαζαν το ένατο άλλο. Η ειρωνεία είναι το άσπρο....τελευταία φορά που φόρεσα κάτι άσπρο ήταν όταν με κλείσανε στο μπουντρούμι.

''Σε ευχαριστώ'' είπα με απαλή φωνή και πήρα το λουλούδι, το κοίταξα για λίγο και μετά το έβαλα στα μαλλιά της Λύσσας ''αλλά εσένα σου πάει καλύτερα".

Ένιωσα μια επικίνδυνη παρουσία και πήρα στην αγκαλιά μου την Λύσσα και με υπερ ταχύτητα πήγα στην Μαρία που κράταγε ένα σπουργίτι στην παλάμη της με σπασμένο φτερό.

''Να είσαι σε ετοιμότητα και μη βγάλετε άχνα" της είπα καθώς της έδωσα την Λύσσα. Η Μαρία την πήρε στα χέρια της και έγνεψε.